نامه‌های سرنوشت‌ساز

شب عملیات شکست حصر سوسنگرد، وقتی همه نیروهای ارتش، سپاه و مردمی آماده بودند، ناگهان دستوری از ناحیه بنی‌صدر، رئیس جمهور رسید که لشکر 92 خوزستان را از ورود به عملیات منع می‌کرد. این در حالی بود که او در جلسه شورای عالی دفاع، قول داده بود تیپ 2 از لشکر 92 زرهی خوزستان، در عملیات آزادسازی سوسنگرد وارد عمل شود. نکته مهم اینجاست که اساساً محور برنامه‌ریزی عملیات، حضور این تیپ بود؛ زیرا دیگر نیروهای شرکت‌کننده در عملیات که دو گروهان پیاده بودند، استعداد لازم را برای مقابله با دشمن نداشتند. بامداد 26 آبان وقتی دستور بنی‌صدر مبنی بر شرکت نکردن لشکر 92 در عملیات رسید، شهید چمران برآشفته شد و آیت‌الله خامنه‌ای را از خواب بیدار کرد و ماجرا را گفت. ایشان بلافاصله و در ساعت 1/5 بعد از نیمه‌شب، نامه‌ای فوری خطاب به سرهنگ قاسمی، فرمانده لشکر 92 نوشتند و به عنوان نماینده امام(ره) در شورای عالی دفاع، دستور بنی‌صدر را ملغی کردند. نیم ساعت بعد، همین موضوع را در نامه‌ای جداگانه خطاب به شهید فلاحی که در آن زمان جانشین رئیس ستاد بود، نوشتند و دستور پیشین امام(ره) مبنی بر اینکه شهید فلاحی باید بر این عملیات مباشرت داشته باشد، ضمیمه کردند. این نامه‌های سرنوشت‌ساز، عملیاتی را که می‌رفت به شکست بینجامد، نجات داد و آزادسازی تاریخی سوسنگرد را رقم زد. این عملیات آزادسازی از آن نظر تاریخی به شمار می‌آید که در حدود 10 ساعت اتفاق افتاد. آیت‌الله خامنه‌ای در جلسه سه روز بعد شورای عالی دفاع در این باره گفتند: «نجات سوسنگرد در فاصله چند ساعت انجام شد. این یعنی رزمندگان می‌توانند دشمن را عقب برانند. مشکل اما در کارشکنی‌هاست.»

برگرفته از خاطرات شفاهی خودگفته رهبر معظم انقلاب