در داستان اسرارآمیز خودکشیهای جمعی در سطح جهانی به فرقهای به نام فرقه «معبد مردم» میرسیم. یک روحانی مسیحی به نام «جیم جونز»، فرقه «معبد مردم» را در سال ۱۹۵۴ با آمیزهای از اندیشههای مسیحی و کمونیستی تأسیس کرد تا به افراد بیکار، بیخانمان و بیمار از تمام نژادها کمک کند. وی مردی از ایالت «ایندیانا» بود که با دادن وعده برابری «سیاه» و «سفید» عدهای از مردم را به دنبال خود کشید. او وعده سرزمین موعود را داد و با سخنرانی در کلیسای خودش موسوم به معبد مردم و همین طور در کالیفرنیا بسیاری از مردم را دور خود جمع کرد. اما دیری نگذشت که بسیاری از پیروان خارجشده از این فرقه مدعی شدند، مورد سوءاستفاده قرار گرفتهاند. جونز به منظور پنهان شدن از نظارت افکار عمومی، اقامتگاه اعضای فرقه را به جنگلهای گویانا (Guyana) در آمریکای جنوبی منتقل کرد تا یک آرمانشهر استوایی را بنا کند. او آن سرزمین را «جونز تاون» نام نهاد. هنوز یک سال از برپایی شهر نگذشته بود که گزارشهایی از «جونز تاون» به آمریکا رسید که در آن نشان میداد کسانی که قصد خروج از شهر را دارند، افزون بر اینکه اجازه این کار را دریافت نمیکنند، بلکه شکنجه هم میشوند و در ادامه این گزارشها بستگان کسانی که به گویانا رفته بودند، دست به دامن مقامات سیاسی آمریکا شدند. پس از این تقاضاهای دستهجمعی دولت آمریکا یک سناتور به نام «رایان» به همراه تعدادی از خبرنگاران را به «جونز تاون» فرستاد که همگی آنها هنگام ترک این مکان مورد اصابت گلوله قرار گرفته و جان خود را از دست دادند. پس از این واقعه، ۹۱۳ نفر اعضای این فرقه با نوشیدن جامی زهرآلود به حیات خود پایان دادند. در جریان این خودکشی دستهجمعی و عمومی نزدیک به ۳۰۰ کودک جان خود را از دست دادند که همگی به وسیله یک نوشابه غیر گازدار و ترکیب آن با سم سیانور انجام پذیرفت. از این خودکشی دستهجمعی تنها پنج نفر جان سالم به در بردند. رسانههای آمریکا اعلام کردند: «۹۰۹ نفر در ۱۷ نوامبر ۱۹۷۸ دست به خوردن سم میزنند تا بزرگترین خودکشی دسته جمعی تاریخ بشریت را رقم بزنند.» تصاویر کشته شدگان که کنار هم روی زمین افتادهاند، مادرانی که کودکان خود را در آغوش دارند، زن و شوهرهایی که یکدیگر را در آغوش گرفتهاند و صدای جیغهای ترسان آنها قبل از خودکشی مثل همه سخنرانیهای جیم جونز ضبط شده است.