دوستی نوجوان و والدین

 هرچقدر والدین احساس خوبی، مانند خودباوری و ویژگی‌های شخصیتی به نوجوان القا کنند، باز هم نوجوان نیاز دارد برای کسب هویت با دوستانش ارتباط داشته باشد، البته بدون افراط و تفریط! دغدغه والدین در این حوزه بسیار بجا و حائز اهمیت است. برای اینکه دوست خوبی برای او باشید و بتوانید او را به درستی راهنمایی کنید، این راهکارها را در نظر بگیرید. نوجوان خود را همیشه در امور خانه و اظهارنظرهایش تأیید کنید و پس از تأیید نکات درست را متذکر شوید. با نثار عشق و محبت و وقت گذاشتن برای وی و تعیین حد و مرزها و تشویق او، داشتن استقلال فکری و روابط مثبت با همسالان را در وی تقویت کنید. با نوجوان به گرمی و محبت رفتار کنید تا سبب شود سلامت روان وی تضمین شده و اعتماد به نفس و مهارت‌های اجتماعی‌اش افزایش پیدا کند. احساساتی که نشان می‌دهید در همه زمینه‌ها کاملا واقعی و مثبت باشد، در این صورت می‌توانید از نزدیک روی رفتار نوجوان نظارت داشته باشید و اعتماد وی را به دست بیاورید. تشویق کنید مستقل فکر کند؛ در این صورت او در برابر فشار ناسالم هم‌سالانش بیشتر مقاومت می‌کند. با دوستان فرزند خود آشنا باشید و گاهی آنها را دعوت کنید و با آنها گفت‌وگو کنید. دنیا را از دید نوجوانان ببینید و او را درک کنید. گاهی بدون قصد در شرایط پیش‌آمده، رفتار وی را تعبیر و تفسیر ‌کنید بدون آنکه بدانید ناخواسته روح و روان او را تخریب کرده‌اید، مراقب باشید. آموزش مهارت نه گفتن را جدی بگیرید؛ نه گفتن به درخواست‌هایی از جانب دوستان که با ارزش‌ها و باورهای نوجوان‌تان سازگار نیست. به او معیار بدهید و او را با خصوصیات و ویژگی‌های دوست خوب و بد آشنا کنید. زمینه را برای دوستان تربیت یافته و معاشران مذهبی فراهم کنید؛ هنگام دوستی با افراد خوب و سالم به طور غیرمستقیم زمینه استمرار و ادامه دوستی آنان را فراهم کرده و از رفتارهای افراطی و تفریطی جلوگیری به عمل آورید.