در زیر آسمان کبود و بر روی این کره خاکی، کشور و جامعه بدون مشکل نمی‌توان پیدا کرد و ایران هم از این قاعده مستثنی نبوده و ملت ایران هم با پاره‌ای از مشکلات روبه‌روست. البته مشکلات جوامع بشری یکسان نبوده و هر جامعه و کشوری مشکلات خاص خود را دارد؛ اما آنچه بسیار مهم و حائز اهمیت است[...]
در زیر آسمان کبود و بر روی این کره خاکی، کشور و جامعه بدون مشکل نمی‌توان پیدا کرد و ایران هم از این قاعده مستثنی نبوده و ملت ایران هم با پاره‌ای از مشکلات روبه‌روست. البته مشکلات جوامع بشری یکسان نبوده و هر جامعه و کشوری مشکلات خاص خود را دارد؛ اما آنچه بسیار مهم و حائز اهمیت است، جست‌وجوی راه‌حل‌های منطقی و درست برای حل مشکلات به اقتضای شرایط است.
ایران کشوری با پیشینه تمدنی چندین هزار ساله و دارای موقعیت فوق‌العاده راهبردی و در مواردی از مختصات و ویژگی‌هایش، بی‌نظیر یا کم‌نظیر است. با انقلاب اسلامی و استقرار نظام مردم‌سالاری دینی در ایران، ملت ما در مسیر پیشرفت و قرار گفتن در جایگاه واقعی خود به حرکت درآمد و به همین دلیل، جبهه استکبار برای جلوگیری از تبدیل شدن جمهوری اسلامی به یک الگو برای دیگر ملل و به ویژه ملت‌های مسلمان، نظام سیاسی نوپای برآمده از آرای مردم را مورد تهاجم قرار داد؛ تهاجمی که طی ۴۵ سال گذشته به شکل‌های گوناگون استمرار داشته و اکنون نیز ادامه دارد. با وجود توطئه‌ها، فشارها، تحریم‌ها و فتنه‌انگیزی‌های دشمنان خارجی و دنباله‌های داخلی آنان، ایران اسلامی در ۴۵ سال گذشته، پیشرفت‌ها و موفقیت‌های بزرگی را در حوزه‌های گوناگون داشته و همین دستاوردهای بزرگ جمهوری اسلامی، به ویژه در علوم و فناوری‌های نوین، کشورهای سلطه‌گر غربی را به شدت نگران نقش‌آفرینی اسلام در آینده جهان با محوریت ایران کرده است. اما با وجود پیشرفت‌های فراوان، اکنون بخشی از مردم ایران با مشکلاتی مواجه هستند که در صدر این مشکلات مسائل اقتصادی و معیشتی قرار دارد. در همه نظرسنجی‌‌های صورت گرفته در کشور از سوی سازمان‌های گوناگون، تورم و گرانی، بیکاری و فاصله زیاد میان دخل و خرج، عامل اصلی نارضایتی‌ها اعلام شده است.
حال پرسش اصلی این است که راه حل این مشکلات چیست؟ چگونه و با چه سازوکاری می‌توان این مشکلات را برطرف کرد؟
در پاسخ به این پرسش دو دیدگاه کلی و کلان وجود دارد که برای برگزیدن راه حل درست، باید در هر یک از این دیدگاه‌ها، به دور از احساس و هیجان، فارغ از حب و بغض و بر مبنای عقلانیت و محاسبه‌گری تأمل کرد.
۱ـ دیدگاه اعتراض و اغتشاش
در این دیدگاه، بر این نکته تصریح و تأکید می‌شود که باید مردم ناراضی و معترض را به خیابان‌ها کشاند و نظام را تحت فشار قرار داد و با اغتشاش و نافرمانی، مقدمات تغییر برای بهبود شرایط و حل مشکلات را فراهم کرد. طرفداران این دیدگاه به طور دائم با برجسته‌سازی مشکلات و بعضاً سیاه‌نمایی از شرایط کشور، دنبال عمق‌بخشی به نارضایتی‌ها برای تبدیل نارضایتی به اعتراض خیابانی هستند.
۲ـ دیدگاه مشارکت‌‌آفرینی و شایسته‌گزینی مسئولان
در این دیدگاه، تمرکز بر این نکته و اصل است که مشکلات کشور، باید به دست مسئولان متعهد، با کفایت و کارآمد حل شود و این مسئولان را مردم از طریق انتخابات برمی‌گزینند. به عبارت دیگر، اداره‌کنندگان کشور، مسئولان کشور و کارگزاران نظام باید مشکلات را حل کنند. طبق اصل ششم قانون اساسی، مردم آن عامل اصلی در تعیین و انتخاب کارگزاران نظام به حساب می‌آیند. در اصل ششم آمده است، در جمهوری اسلامی امور کشور باید با اتکا‌‌ی آرای عمومی اداره شود از طریق انتخابات: انتخاب رئیس‌جمهور، نمایندگان مجلس شورای اسلامی، اعضای شوراها و نظایر اینها، یا از راه همه‌پرسی در مواردی که در اصول دیگر این قانون معین می‌شود. بنابراین، قانون اساسی سازوکار حل مشکلات را به خوبی تعیین کرده است. با نگاهی به کارنامه ۴۵ ساله جمهوری اسلامی، به خوبی و آسانی می‌توان قضاوت کرد، در این ۴۵ سال کارهای بزرگ و موفقیت‌های چشمگیر و خیره‌کننده با مدیریت کارگزاران متعهد و متخصص انجام شده، و آنجاهایی هم که مشکلاتی وجود دارد و این مشکلات امروز موجبات نارضایتی‌ها را فراهم کرده، دلیل اصلی‌اش ضعف مدیران، کم‌کاری‌ها و سیاست‌گذاری‌های اجرایی نادرست بوده است.
با تأمل در این دو دیدگاه، به وضوح می‌توان دریافت که اساساً، دیدگاه اول نه تنها حلال مشکلات نخواهد بود، بلکه مشکل‌آفرین بوده و دنبال کردن آن نتیجه‌ای جز افزودن بر مشکلات کشور نخواهد داشت. به همین دلیل در پشت صحنه این دیدگاه، همان کسانی هستند که نمی‌خواهند ایران اسلامی پیشرفت کرده و به یک الگو در جهان اسلام و منطقه تبدیل شود. شناختن بازیگران و صاحبان این دیدگاه هم کار سخت و دشواری نیست. در سال‌های اخیر، شبکه‌های ماهواره‌ای متصل به آمریکا، انگلیس، رژیم صهیونیستی و جریان ضد انقلاب، رویکرد اصلی‌شان ایجاد نارضایتی در مردم از طریق سیاه‌نمایی، بزرگ‌نمایی مشکلات و کوچک‌نمایی موفقیت‌ها و تلاش برای تبدیل نارضایتی به اعتراض و در نهایت به اغتشاش بوده است.
اکنون در آستانه دو انتخابات مجلس شورای اسلامی و مجلس خبرگان رهبری قرار داریم و باز هم اسفندماه سال جاری، روز برگزاری این انتخابات است. صاحبان و طرفداران دیدگاه‌های مطرح شده، از مدت‌ها قبل برای انتخابات آخر سال فعال شده و به گفتمان‌سازی مشغول هستند. خط مشارکت و خط تحریم خلاصه گفتمان این دو دیدگاه است. بسیار روشن است که خط تحریمی‌ها به هر دلیل و با هر ماهیت، در زمین دشمن بازی کرده و پازل آمریکا و متحدانش را برای فشار بیشتر به ملت ایران تکمیل می‌کنند؛ اما کسانی که بر گفتمان مشارکت تأکید دارند، دلسوزان واقعی کشور، نظام و مردم هستند؛ چرا که انتخابات، فصل جابه‌جایی‌ها، شایسته‌گزینی‌ها و سپردن مسئولیت‌ها به انسان‌های کارآمد است.
بدون تردید و با اطمینان خاطر می‌توان گفت، در صدر دلسوزان کشور و دغدغه‌مندان برای حل مشکلات مردم به ویژه در حوزه مسائل اقتصادی و معیشتی، رهبر حکیم انقلاب اسلامی، حضرت امام خامنه‌ای(مدظله‌العالی) قرار دارند. از همین رو معظم‌له با علم به اینکه کلید حل مشکلات کشور در دستان مردم قرار دارد؛ از ابتدای سال و در ۱۵ فروردین، اهمیت انتخابات آخر سال را گوشزد کرده و تاکنون در چند مقطع این مهم را تبیین کرده‌اند. ایشان در بیانات خود در دیدار مردم کرمان و خوزستان در روز دوم دی‌ماه سال جاری با اشاره مجدد به چهار راهبرد مشارکت قوی، رقابت واقعی، سلامت حقیقی و امنیت در انتخابات فرمودند: «بعضی‌ها مردم را از انتخابات دلسرد می‌کنند؛ این کار غلطی است، این اشتباه است، این به ضرر کشور است ؛ به ضرر فلان شخص و فلان آدم نیست، به ضرر کشور است. بعضی‌ها برای اینکه مردم را از انتخابات دلسرد کنند، مدام مشکلات کشور را جلوی چشم می‌آورند. خب اگر مشکلات وجود دارد، راه حل مشکلات چیست؟ راه حل مشکلات انتخابات است. اتفاقا برای اینکه مشکلات برطرف بشود، بایستی در انتخابات شرکت کرد.»
