هرچه میگوییم انگار وارونه ترجمه میشود و با خندههایی که دیگر اصلاً باب میل من نیست، راه خود را از منی که مادرش هستم، جدا میکند. این چند سال این موجود کوچک خوب مرا شناخته و تمام راههای عصبانی کردن مرا از بر شده! کودکان لجباز همه جای دنیا و در تمام خانوادهها کموبیش حضور دارند و در محدوده سن دو تا پنج سالگی این ویژگی در کودکان برجسته میشود. «پیاژه» دلیل آن را این میداند که کودک میخواهد استقلال خود را نشان دهد، اما روانشناسان امروزی دلایل دیگری نیز برای لجبازی و جیغ و داد کودکان بیان میکنند. کودکان در بسیاری از موارد به دلیل آنکه والدین فرصت کافی برای آنها ندارند یا توجه کافی به آنها نمیکنند، از لجبازی و بهانهگیری برای جلب توجه والدین استفاده میکنند. بنابراین، شاید در پس لجبازی کودکان، نیازهای ناشناخته آنها پنهان شده باشد. گاهی نیز به دلیل درک نکردن رابطه علت و معلولی قشقرق به پا میکنند؛ برای نمونه، نیمه شب درخواست شهربازی دارند. خیلی وقتها هم چون راه درست ابراز احساسات و بیان خواستهها را نیاموختهاند، از لجبازی و گریه برای درخواست خود استفاده میکنند. حال ما باید به عنوان والد با یک فرد آگاه چه کار کنیم؟ ابتدا خونسردی خود را حفظ کنید. بدترین واکنش داد زدن و ابراز عصبانیت در مقابل کودک است. چند نفس عمیق و گفتن چند ذکر حتما کمک خوبی در حفظ خونسردی به شما میکند. سپس بیتوجهی کامل به قشقرقها و جیغ و داد کودک است.