«اعتبار ملی» از عناصری به شمار میرود که به شدت از دیپلماسی رسانهای تأثیر میپذیرد، به گونهای که ضعف و ناتوانی کشورها در استفاده دیپلماتیک از رسانهها موجب صدمه دیدن اعتبار ملی کشورها میشود. آنچه مسلم است، رسانه در همه مؤلفههای اعتبار تأثیرگذار است. این تأثیر میتواند در دو سر یک طیف بررسی شود، یعنی رسانه هم میتواند با درشتنمایی نقاط قوت و امتیازات یک کشور موجب افزایش اعتبار آن در عرصه بینالملل شود یا میتواند از طریق معرفی نقاط ضعف و به تصویر کشیدن کاستیهای موجود از میزان اعتبار یک کشور بکاهد.
رسانه و اعتبار بر یکدیگر تأثیر متقابل دارند؛ یعنی در برخی موارد اعتبار ملی باعث توجه بیشتر به رسانه ملی کشور میشود که نمونه آن رادیو قاهره در دهه 1950 و بیبیسی در ایام جنگ جهانی دوم است. همچنین در برخی موارد میتوان گفت، رسانه ملی کارآمد بر اعتبار ملی کشور تأثیر مثبت دارد.
چنانکه در سالهای اخیر نیز مشاهده میکنید، دیپلماسی از طریق رسانهها بخش عظیم و قابل توجهی از مراودات دیپلماتیک را پوشش میدهد و همین مسئله سبب شده است که وجهه ملی کشورها از طریق رسانهها باز تعریف شود. به گونهای که رسانهها به طور مستقیم بر ارزیابیهای دیگر کشورها از میزان قدرت یک واحد سیاسی تأثیر میگذارند. در این میان همانطور که گفتیم برخی از کشورها در ارائه و کسب وجهه در عرصه بینالملل دچار افراط و تفریط شدهاند. آنچه مسلم است ناظران بیطرف و آگاه را نمیتوان برای مدت طولانی فریب داد و تاریخ رسانهها در این موضوع نشان میدهد رسانهها توان مقاومت چندانی ندارند.
شکل دیگری که میتوان برای کوتاهی و قصور رسانهها مطرح کرد، ناتوانی در ارائه قدرت حقیقی کشور و ظرفیتهای بالقوه و بالفعل در ابعاد سیاسی، اقتصادی و نظامی است. همانطور که میدانید وجهه مجموعهای از خصوصیات، رفتارها، موفقیتها، آرزوها و اهداف یک کشور است و کشوری که نتواند تصویر درستی از این مجموعه به دنیا ارائه دهد، از یک امتیاز مسلم و کارآمد در عرصه بینالملل محروم میشود. صفحات تاریخ مشحون از جنگها و درگیریهایی است که اگر طرفین بر عمق اقتدار و توانمندی یکدیگر اشراف داشتند، چه بسا این جنگها هرگز اتفاق نمیافتاد. در واقع اعتبار یک کشور میتواند تمامی معادلات سیاسی بازیگران را دچار تغییر و تحول جدی کند. برخی از صاحبنظران معتقدند، یکی از دلایل حمله نکردن نظامی آمریکا به جمهوری اسلامی ایران در سالهای اخیر و به ویژه در پی موضوع غنیسازی اورانیوم و انرژی هستهای، برخورداری جمهوری اسلامی از اعتبار بالا در میان کشورهای منطقه است؛ یعنی پیروزی انقلاب در سال 1357 و وقوع جنگ تحمیلی باعث شد تا تصویری که در اذهان سیاستمداران و دنیای معاصر شکل گرفته، تصویری همراه با هیبت و قدرت باشد. از طرفی دقت در دیپلماسی رسانهای جمهوری اسلامی در مسئله هستهای و پافشاری برای دستیابی صلحآمیز بر انرژی هستهای سبب شد با وجود همه تبلیغات انجام شده، ایران در میان کشورهای منطقه از جایگاه ویژهای برخوردار باشد.