پس از پیروزی انقلاب اسلامی و سقوط حاکمیت شاه ایران، برخی سران کشورها از موقعیت سیاسیشان ترسیدند و خود را در آستانه سقوط دیدند. ترس و وحشت از این تحولات عظیم در ایران موجب شد برخی از کشورهای عربی همسایه ایران سازمان و تشکیلات جدیدی با هدف همکاریهای سیاسی، امنیتی و اقتصادی به وجود آورند که «شورای همکاری خلیجفارس» نام داشت. این سازمان برای مقابله با ایران و انقلاب اسلامی تأسیس شده بود تا جایی که سیاست منطقه در راستای منافع این شورا تغییر کرد؛ لذا رزمایشهایی بر پا شد و ساختاری با عنوان «نیروهای واکنش سریع» شکل گرفت.
در روزهای پایانی سال ۱۳۶۰ وزیر دفاع آمریکا سفری به چند کشور غرب آسیا، از جمله کشورهای پادشاهی اردن، عربستان و عمان داشت. همزمان با این سفر، وزیر خارجه آمریکا به مراکش و معاون وزیر دفاع به الجزایر و بعضی از کشورهای حوزه خلیجفارس سفر داشتند. مضمون مذاکرات آنها از فروش سلاح به بهانه مقابله با نفوذ شوروی حکایت داشت، اما شواهد و قراین نشان میداد که آنها اهداف دیگری داشتند؛ چرا که آنها روند رو به رشد انقلاب اسلامی و نفوذ روزافزون آن را میدیدند و خبرها هم نشان میداد که خانههای تیمی گروهکها در حال سقوط است و در جبهههای جنگ و دفاع مقدس هم رژیم بعث حاکم بر عراق از مرزهای اشغال شده ایران به عقب رانده شدهاند.
«هیگ» وزیر خارجه وقت آمریکا گفته بود: «بزرگترین خطر امروز در این منطقه [غرب آسیا] اسلام است». در این زمینه رئیسجمهور وقت ایران، حضرت آیتالله خامنهایـ رهبر معظم انقلاب در حال حاضرـ در آن ایام مصاحبهای داشتند که در قسمتی از آن فرمودند: «از روزی که نیروهای واکنش سریع در این منطقه به وجود آمد تا آن وقتی که مانورهای ستاره درخشان در شاخ آفریقا و در خلیجفارس و در شمال آفریقا انجام گرفت تا امروز که این حرکتهای مشکوک و مرموز از سوی مقامات بلندپایه آمریکایی در حال انجام است. در همه این مراحل ما احساس میکردیم که آمریکا از یک چیز در منطقه رنج میبرد و آن، این است که حرکت انقلاب اسلامی علیرغم همه تهدیداتی که نسبت به آن انجام گرفته است، روز به روز گسترش و عمق بیشتری پیدا میکند و آمریکا میخواهد خودش را برای مقابله با این حرکت آماده کند.» بنابراین، خیلی روشن است که در آن ایام آمریکاییها از گسترش انقلاب اسلامی در منطقه بسیار ناراحت بودند و پیروزیهای داخلی ایران و اشراف اطلاعاتی که نیروهای انقلابی کسب کرده بودند و همچنین عملیاتهای تهاجمی ایران در جبهههای جنگ، آمپر عصبانیت آمریکاییها را حسابی بالا برده بود؛ لذا سلاحهای سنگینی، مانند موشکهای «هاوک» را به اردن و مصر منتقل کردند تا از آن طریق به عراق متجاوز در حال جنگ با ایران منتقل کنند؛ اما موفقیت رزمندگان جبهه و جهاد ایران در بیرون راندن ارتش بعثی عراق از خاک ایران ضربه مهلکی برای آمریکا و رژیم صهیونیستی و کشورهای مرتجع جهان عرب بود.