تازه ازدواج کرده بودم و دلم میخواست حسابی خودم را در دل خانواده همسرم جا کنم. همیشه فکر میکردم باید من را به جای دختر نداشته خود بدانند و محبتهای بیش از حد خودم را به قصد راضی کردن تمام اعضای خانواده همسرم به کار میگرفتم.
چند سال که گذشت، فهمیدم مهمترین اصل نه تنها در ارتباط با خانواده همسر، بلکه با تمام افراد دور و نزدیک «حفظ حریم» است. در ارتباط با خانواده همسر این اصل بیشتر صدق میکند؛ چرا که ورود به یک خانواده جدید، ورود به یک اجتماع کوچک است که تا آداب و رسوم و قوانینش را ندانیم، امکان دارد ناخواسته سوءتفاهمهایی ایجاد شود و به همین دلایل نمیشود به میل و شیوه شخصی عمل کنیم.
وقتی وارد یک خانواده جدید میشویم، نباید توقع داشته باشم که ما را به منزله یکی از اعضای اصلی آن خانواده به رسمیت بشناسند و با محبتهای افراطی خود را آزار داده و آنها را معذب کنیم؛ بلکه باید خود را عروس یا داماد آن خانواده شناخته و با حفظ حریمها بیش از اندازه صمیمی نشویم. مراقب رفتار و حرفهای خود باشیم! قرار نیست خانواده همسر از بحثهای ما، تصمیمات شخصی یا مسائل خصوصی و خانوادگی ما اطلاع پیدا کنند.
باید بدانیم که گفتن خیلی از حرفها و جزئیات زندگی، دست دیگران را برای دخالت در زندگی مشترکمان باز میکند. همیشه یکدیگر را با احترام صدا کنیم. در امور داخلی خانواده همسر، به هیچوجه دخالت نداشته باشیم و اگر در موردی نظر ما را جویا شدند، مانند یک شخص بیطرف صحبت کنیم و بیش از اندازه اظهارنظر نکنیم. در پوشش دقت کنیم. سعی کنیم همیشه آراسته و مرتب باشیم و لباس مناسب به تن داشته باشیم که این مسئله ناخودآگاه باعث میشود احترام بیشتری برای شما قائل شوند. پس چیزی که موجب جذابیت شما در آن خانواده میشود، حفظ احترام، مهربانی و محبت به اندازه و خوشرویی شماست.