در واپسین روزهای مانده به 11 اسفندماه، تنور انتخابات حسابی گرم شده است و هریک از نامزدها یا حامیان آنها، حضور بین مردم یا مناظره را افزایش دادهاند و در ادامه شاهد هستیم که بحث مشارکت در انتخابات به جمعهای دوستانه و خانوادگی هم رسیده است. نظرسنجیها نشان میدهد، برخلاف فضاسازی و سیاهنمایی رسانههای معاند، مشارکت بالا و قابل قبولی پیشبینی میشود و مردم امسال هم نقش پررنگی را در این انتخابات ایفا خواهند کرد. به جد میتوان گفت، اپوزیسیون ایران تنها جریان در جهان است که دشمنان قسم خورده ایران را به تحریم و جنگ علیه مردمانش تحریک میکنند و در تلاش برای نابودی سرزمینی هستند که روزی در آن متولد شدهاند. پس از بلوای پاییز 1401 تنها امید براندازان برای حفظ موجودیت خود، انتخابات مجلس دوازدهم و صندوق رأی بود. از همان روزها، رسانههای فارسی زبان به خط شدند و از هر چهره سیاسی و غیر سیاسی استفاده کردند تا بگویند «مردم رأی ندهید». همین یک عبارت خود گویای همه چیز است و نشان میدهد حضور حماسی مردم پای صندوق رأی، چگونه معادلات دشمنان علیه ایران اسلامی را برهم خواهد زد.
حمایت پایانناپذیر مردم از انقلاب
در یک سال اخیر، بداندیشان تلاش میکردند انتخابات در ایران را زیر سؤال برده و آن را فرمایشی و بیاهمیت نشان دهند و با پیشگوییهای یأسآور این باور را به جامعه تزریق کنند که امسال میزان مشارکت پایینتر از هر دورهای خواهد بود، اما حضور گسترده مردم ایران در راهپیمایی ۲۲ بهمن پیام روشنی برای دوستان و دشمنان انقلاب اسلامی داشت. این حضور حماسهآفرین نشان داد ظرفیت حمایت مردمی از انقلاب و نظام جمهوری اسلامی ایران پایانناپذیر است. در همین راستا بود که روز ۲۲ بهمنماه امسال صدراعظم آلمان پس از سفر به آمریکا و پس از نشست مشترک خبری با بایدن با اعلام نگرانی از اوجگیری قدرت ایران گفته بود: «وجود یک همکاری خوب میان اسرائیل و کشورهای عرب همسایه برای آینده منطقه ضروری و همینطور مهم است، چون بنای ما این است که ایران به قدرت برتر هژمون در کل منطقه تبدیل نشود.» از این رو تکرار این موضع در بیانیه وزرای خارجه گروه ۷ در این اجلاس نشان میدهد، مهمترین نگرانی قدرتهای غربی حتی قبل از سرنوشت رژیم صهیونیستی روند فزاینده اقتدار نظام اسلامی و فراگیر شدن گفتمان انقلاب اسلامی و مردمسالاری دینی در جهان معاصر است که البته بیان این مواضع در آستانه انتخابات میتواند نشاندهنده برنامههای آنها در این عرصه باشد.
در همین راستا نیز رهبر حکیم انقلاب در بیانات اخیرشان در جمع مردم استان آذربایجانشرقی وظیفه سخنوران و افراد مقبول را تشویق مردم به حضور در انتخابات خواندند و تأکید کردند: «افرادی هم که وارد میدان انتخابات شدهاند از بداخلاقی، بددهنی و توهین و تهمت به دیگران در تبلیغات و فضای مجازی و همچنین از سیاهنمایی و بیان مطالب دروغ و خلافواقع برای جلب نظر مردم اجتناب کنند؛ چراکه این کارها موجب سلب برکت و عنایت الهی است.»
اهداف معاندان در آستانه انتخابات
از همین منظر باید خاطرنشان کرد، با توجه به تأثیر برگزاری یک انتخابات پرشور و با نصاب مشارکت بالا در تقویت وحدت ملی و ارتقای قدرت ملی، اهتمام دشمنان نظام اسلامی معطوف به کاهش مشارکت مردم در این انتخابات است. بنابراین آنها در وهله نخست سعی میکنند بازتاب گسترده و وسیعی از مواضع مخالفان داخلی و خارجی برای تحریم انتخابات داشته باشند. بارزترین اقدام آنها در این موضوع راه انداختن کمپین «#منـ رأیـ نمیدهم» است که نشان میدهد فضای مجازی را به مثابه سکوی اولیه خود برای این مقابله انتخاب کردهاند. معاندان پس از به دست گرفتن فضای مجازی با هدف تحریم انتخابات نیازمند تأیید خود بودند؛ به همین دلیل پس از راهاندازی کمپینهای گوناگون علیه انتخابات، موجی از نظرسنجیهای جعلی در مؤسسات نا مشخص را به راه انداختند تا به مردم القا کنند کسی پای صندوق رأی نخواهد آمد. در ادامه پس از اعلام تأیید صلاحیتها از سوی شورای نگهبان، رسانههای فارسیزبان پیرو برخی جریانهای سیاسی داخلی، هجمه به شورای نگهبان را آغاز و دستگاههای مجری را به مهندسی انتخابات متهم کردند. بر هیچ کس پوشیده نیست که دشمنان کوردل ایران اسلامی با تحریم انتخابات هدفی جز دلسرد کردن و ناامید کردن مردم ندارند و تلاش میکنند حضور مردم در انتخابات برای اصلاح امور کشور را بی اهمیت جلوه دهند. عقدهگشایی جریان برانداز در آستانه انتخابات به حدی رسیده است که نه تنها تمام دستاوردهای جمهوری اسلامی در عرصههای علمی، صنعتی، دفاعی، بینالمللی و... را نادیده گرفته؛ بلکه تلاش میکند مشکلات کشور را به سیاستهای کلان نظام معطوف کند. از سوی دیگر، از آنجا که جریان معاند به حمایت نیاز دارد، در تلاش است بار دیگر جریان غربگرا در ایران را به عنوان ناجی نشان دهد که همین مسئله به افزایش اختلاف و ایجاد فضای دوقطبی در آستانه انتخابات دامن خواهد زد.
کلام آخر
مجموعه فعالیتهای دشمنان قسمخورده علیه جمهوری اسلامی ایران همواره در راستای تردید و شک در باورها و اعتقادات مردم بوده است. تلاش دشمن در عرصههای گوناگون، از جمله تبلیغات انتخاباتی، فضای معرفی نامزدها و جریانهای سیاسی، باورهای دینی، مردمسالاری و نکاتی است که جوهره حکومت سیاسی را تشکیل میدهند. به عبارت دیگر، دشمن سعی میکند در پایههای اصلی حکومت جمهوری اسلامی مانور دهد؛ به همین دلیل در سست کردن باورها و اعتقادات میکوشد. دشمن تصور میکند که با تحریم و فشار حداکثری توانسته است در صف متحد و هماهنگ نظام و ملت خدشه وارد کند و ضمن جدا کردن نسبی صف مردم از نظام، آنها را در قبال سرنوشت خود، کشور و نظامشان، دلسرد و بیتفاوت کند. مبتنی بر این تصویری که دشمن از فضای داخلی ایران دارد، آنها احساس میکنند که تنها با کارت تحریم و فشار است که میتوانند مردم را مقابل نظام قرار داده و با مکانیسمهای داخلی، یعنی از طریق فشارهای اجتماعی، جمهوری اسلامی را وادار کنند تا در برابر آنها تسلیم شود. امروز تبلیغات جریان معاند روی انتخابات متمرکز شده است و این تنها یک معنا دارد؛ اگر انتخابات ملت ایران در سرنوشت کشور تأثیر ندارد، چرا رسانههای فارسی زبان معاند که تحت سیطره آمریکا، انگلیس و... هستند؛ با تلاش شبانهروزی و صرف هزینههای گزاف میکوشند میزان مشارکت در انتخابات را کاهش دهند؟