ایران اسلامی بار دیگر شاهد مشارکت پر شور مردم انقلابی در انتخابات بود؛ انتخاباتی که به دومینویی در سپهر سیاسی کشور مبدل شد تا جناحها و طیفها و گروههای سیاسی در فضای رقابتی سالم، اما پر شور و هیجان بار دیگر وارد میدان شوند و میزان شانس و اقبال خود را بسنجند.
البته به گفته و باور اندیشمندان سیاسی، نباید این میدان رقابت را با شانس و اقبال قیاس گرفت؛ چرا که مردم افراد را براساس میزان بررسیها و شناختی که کسب کردند، انتخاب کرده و رأی خود را به صندوقها انداختند. آن هم شناختی که در نتیجه میزان صلاحیتها و کارایی گروهها و جناحها براساس سابقهای که در سپهر سیاسی کشور وجود داشت، عاید مردم شده بود؛ از این رو نباید مشارکت مردم را در کفه مقابل شانس و اقبال کاندیداها گذاشت.
آیندهای در گرو حضور
رهبر معظم انقلاب حضور گسترده مردم را در انتخابات بسیار با اهمیت خوانده و عنوان کرده بودند میزان رأی مردم آینده کشور را رقم خواهد زد؛ چرا که اساساً جمهوریت نظام به میزان حضور و مشارکت مردم و میزان پشتیبانی آنها بستگی دارد.
حالا پس از گذر از 11 اسفند ماه 1402، یعنی مهمترین اتفاق سیاسی که از ابتدای سال 1402 هم مردم و مسئولان و دستاندرکاران و هم دشمنان این نظام و انقلاب چشم به راهش بوده و برایش برنامهریزیهای کلانی در سر داشته و به منصه ظهور رساندند، حرکت عظیم دیگری از حضور مردم در انتخابات رقم خورد.
تصورات غلط دشمن
دشمنان تا قبل از 45 سالگی انقلاب در 22 بهمن 1402 تصور نمیکردند با وجود نقشهها و حرکاتی که در جهت ناامیدسازی مردم و به عبارتی ضد مشارکت مردم در انتخابات از ابتدای سال انجام داده و هجمههایی که ایجاد کرده بودند، شاهد حضور مردم آن هم به شکل گسترده و در صحنه باشند. اما حضور پرشور مردم در جشن انقلاب آن هم بعد از 45 سال تمام تصورات دشمنان این نظام و انقلاب را بر هم ریخت. پس از جشن انقلاب، دشمن بار دیگر تمام تلاش خود را به کار گرفت تا شاید این بار تیرش به هدف برخورد کرده و بتواند مردم را از پشتیبانی نظام روی گردان کند.
مردمی که پای کار نظام ماندند
شواهد حاکی از حضور پرشور مردم در انتخابات و مشارکت با درصد بالایی در انتخاب کاندیدای مورد نظرشان در 11 اسفند است؛ شواهد و واقعیاتی که از شکست مفتضحانه و مجدد دشمنان این نظام و انقلاب حکایت دارد؛ دشمنانی که تجزیه و نابودی کشور اسلامی ایران را غیر از بر زمین زدن نظام در ذهن داشتند، اما نه تنها نتوانستند مردم را از پشتیبانی از نظام منصرف کنند، بلکه نتوانستند حتی حضور آنها را در انتخابات کاهش دهند.
از مشارکتآفرینی تا ضد مشارکت
شور و شوق انتخاباتی مردم برای حضور در اتفاق سیاسی مهم کشور در راستای انتخاب اصلحترین کاندیداها برای تصدی کرسیهای مجلس از چند ماه قبل از انتخابات آغاز شد. چنانکه نشانههای مناسبی از شور انتخاباتی در فضای اجتماعی بعد از تأیید و رد صلاحیتها در مرحله نخست مشاهده شد. هرچند در همان اثنا در فضای سیاسی و رسانهای کشور، رفتارهای «ضد مشارکت» یا «مشارکتسوز» بسیاری هم حتی از خودیهای داخلی گاهی بیشتر از رفتارهای «مشارکتآفرین» دیده میشد! رفتارهایی که ریشه داخلی نداشته و شاید میرفت تا طی یک حرکت سازمان یافته خاطرات ناگوار سال ۱۳۸۸ را به یاد بیاورد، اما خلق حماسهای در ۱۱ اسفند 1402 تمام این حرکات و رفتارهای ضد مشارکت را خنثی کرد.
حماسهای که بار دیگر سبب خلق و ثبت تصویری پر افتخار از مردم سرزمینم در رسانههای جهان شد و بار دیگر ثابت کرد مردم انقلابی ایران اسلامی جمهوریت و اسلامیت این نظام را با خون دل به دست نیاوردهاند که با جوسازیها و هجمههای ناروای دشمنان پشتش را خالی کنند. پس آنجایی که لازم است با شور انتخاباتی به میدان مبارزه با دشمن آمده و تمام نقشههای شومش را بر زمین میزنند.
اثبات حضور مردم
مردم ایران بار دیگر ثابت کردند اجازه پایمال شدن خون شهدای اسلام، به ویژه سرداران بزرگ اسلام همچون سردار سلیمانی را نخواهند داد و حتی اگر به قول جوسازیهای دشمن از شرایط حاکم بر جامعه، همچون اقتصاد ناراضی و ناخشنود هستند؛ اما همواره پشت انقلاب و نظام ایستاده و حتی با وجود مشکلات جا خالی نمیدهند؛ مردم ایران ثابت کردند باید دست در دست هم نهند به مهر، میهن خویش را کنند آباد. چنانچه رهبری هم عنوان میکنند انتخابات تحولآفرین و سرنوشتساز است و مردم هم پیرو سخن رهبر فرزانه انقلاب برای پیشرفت اهداف و آرمانهای نظام و انقلاب میدان را رها نکرده و همیشه در صحنه خواهند ماند.