انتخابات دوازدهمین دوره مجلس شورای اسلامی و ششمین دوره خبرگان رهبری برگزار شد و نظام جمهوری اسلامی ایران شاهد حماسهای دیگر از سمت مردمان وفادار، نجیب و متعهد به آرمانهای کشور بود.
آنچه درباره مشارکت ۴۱ درصدی مردم قابل توجه است، وضعیت کلی جامعه و بینالملل بود که حتی پیشبینی مراکز خارجی هم از انتخابات ایران بیشتر از ۲۰ درصد نبود. حال سؤال اینجاست که چرا در وضعیت فعلی کشور این مشارکت نشانه پیروزی ملت ایران است؟
۱ـ ناکامی جنگ شناختی گسترده
به صورت کلی، اگر به انتخابات سالهای گذشته مجلس شورای اسلامی توجه کنیم، میانگین شرکت مردم ۵۵ درصد بوده و البته فراز و نشیبهایی هم داشته است.
اما نکته مهم اینکه مشارکت ۴۱ درصدی انتخابات فعلی در وضعیتی به دست آمد که از یک سال گذشته همه تلاش دشمنان این کشور بر هشتگ رأی بیرأی و شرکت نکردن مردم متمرکز شد. از معاند و سلطنتطلب گرفته تا سرویسهای خارجی و کشورهای متخاصم، از جمله آمریکا و رژیم صهیونیستی که البته همه این تلاشها به شکست انجامید و آنچه به دست آمد، پیروزی ملت ایران بود.
۲ـ وفاداری مردم به نظام در اوضاع نامطلوب اقتصادی
وضعیت نامطلوب اقتصادی که به ویژه از سال ۱۳۹۷ آغاز شده و همچنان متأسفانه زندگی مردم را تحت تأثیر قرار داده، میتوانست به یکی از عوامل تأثیرگذار در انتخابات تبدیل شود و مشارکت را با کاهش جدی روبهرو کند.
با این حال مردم ثابت کردند با وجود همه مشکلاتی که در زندگی آنها دیده میشود، باز هم به آرمانهای نظام جمهوری اسلامی وفادارند و تحت هیچ شرایطی حاضر نیستند به گونهای عمل کنند که دشمنان این مرز و بوم از عملکرد آنان شاد شوند. آنچه مسلم بود شکست قاطع دشمن از بهرهبرداریهای پس از انتخابات در ایران بود.
جمعبندی اینکه آنچه پس از این انتخابات بیشترین اهمیت را دارد، تلاش مسئولان برای حل مشکلات مردم است.
هم مجلس فعلی به گونهای باید برنامهریزی کرده و قوانینی تصویب کند که بتواند اثرگذاری جدی بر معیشت و سفره مردم داشته باشد و هم دولت فعلی که حالا این مشارکت به یک عامل قدرت و پشتوانه مطلوبی به ویژه در مراودات خارجی نیز برای او تبدیل شده است، و هم دیگر نهادها و سازمانهای این کشور باید تمام انرژی و توان خود را پای کار بیاورند تا نشان دهند قدردان این ملت فهیم، وفادار و بینظیر ایران هستند.
به راستی، مردم ایران به وظیفه و عهد خود عمل کردند، حال آنچه میماند مربوط به مسئولان است.