دعای روز بیست‌ویکم ماه مبارک رمضان

اوقات شرعی بیست و یکمین روز از ماه مبارک رمضان مصادف با دوشنبه ۱۳ فروردین ماه به افق تهران بدین شرح است:

اوقات شرعی امروز تهران:

اذان صبح طلوع آفتاب اذان ظهر غروب آفتاب اذان مغرب نیمه شب شرعی

۰۴:۲۴:۳۶ ۰۵:۵۰:۰۳ ۱۲:۰۸:۰۸ ۱۸:۲۶:۱۲ ۱۸:۴۴:۲۶ ۲۳:۲۵:۲۴

دعای روز بیست و یکم ماه مبارک رمضان

بسم الله الرحمن الرحیم

اللهمّ اجْعَلْ لی فیهِ الی مَرْضاتِکَ دلیلاً ولا تَجْعَل للشّیْطان فیهِ علیّ سَبیلاً واجْعَلِ الجَنّةِ لی منْزِلاً ومَقیلاً یا قاضی حَوائِجَ الطّالِبین.

خدایا، در این ماه برای من به سوی خشنودی ات دلیلی قرار ده و برای شیطان راهی به سوی من قرار مده و بهشت را منزل و آسایشگاهم قرار ده، ای برآورنده حاجات خواهندگان.

تفسیر دعای روز بیست و یکم ماه مبارک رمضان به این شرح است:

«اللّهُمَّ اجْعَلْ لِی فِیهِ إِلی مَرْضاتِکَ دَلِیلاً، وَلَا تَجْعَلْ لِلشَّیْطانِ فِیهِ عَلَیَّ سَبِیلاً، وَاجْعَلِ الْجَنَّةَ لِی مَنْزِلاً وَمَقِیلاً، یَا قاضِیَ حَوائِجِ الطَّالِبِینَ»

«خدایا، در این ماه برای من به‌سوی خشنودی‌ات دلیلی قرار ده و برای شیطان راهی به‌سوی من قرار مده و بهشت را منزل و آسایشگاهم قرار ده، ای برآورنده حاجات خواهندگان»

خواسته‌های روز بیست و یکم ماه مبارک رمضان:

خدایا؛

۱. مرا به خشنودی خودت راهنمائی کن.

۲. راه نفوذ شیطان را برمن ببند.

۳. بهشت را منزل و مأوای من قرار ده.

«اللّهُمَّ اجْعَلْ لِی فِیهِ إِلی مَرْضاتِکَ دَلِیلاً»

هدف خداوند از فرستادن رُسُل و کُتُب آسمانی و امامان معصوم، ارائه طریق برای مردم به سوی خشنودی و رضایت خویش بوده است و این هدف عمومی و برای همگان است. تمام برنامه پیامبر (ص) نیز همین است که به سوی آنچه رضایت خدا در آن است، مردم را راهنمایی کنند.

حضرت ختمی مرتبت در این فقره هدایت، عنایت و رحمت خاص را می‌خواهند.

در بحث هدایت، نشان دادن راه، هدایت عمومی است. ولی اینکه دست مرا بگیرد و به آنچه رضای خودش هست برساند، هدایت خاصه است.

سوره بقره آیه ۱۰۵ می‌فرماید: وَاللهُ یَخْتَصُّ بِرَحْمَتِهِ مَنْ یَشَاءُ وَاللهُ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِیمِ (و خداوند رحمتش را به هر کس بخواهد اختصاص می‌دهد.)

این نوع از هدایت رسیدنی و دیدنی نیست بلکه رساندنی و چشیدنی است.

امیرالمؤمنین (ع) می‌فرمایند: «اِنَّ مِن اَحَبَّ عِبادِ الله اِلیهِ عَبداً اَعانَهُ الله علی نَفسِهِ.» (از دوست داشتنی‌ترین بندگان نزد خداوند بنده‌ای است که خداوند او را علیه نفسش یاری نموده است.)

در حدیث قدسی می‌فرماید: «اِذا رَأَیتَ عَبدی یَکثِرُ ذکِری فَاَنا اَذِنتُ لَهُ فی ذلِکَ.» (هرگاه دیدی بنده من فراوان مرا یاد می‌کند بدان که من اجازه آن را به او داده‌ام.)

این کمک کردن و اجازه دادن هدایت خاص است.

به حضرت داوود (ع) چنین فرمود: «اَنا خاصَّةَ المحبّینَ.» (من فقط به دوستدارانم تعلق دارم.)

رمز بهره بردن از این هدایت خاص الهی، قرار گرفتن در زمره محبین الهی است.

«وَلَا تَجْعَلْ لِلشَّیْطانِ فِیهِ عَلَیَّ سَبِیلاً»

در اینجا دو سوال مطرح است:

۱ چرا باید راه نفوذ شیطان را بست؟

خداوند در سوره فاطر آیه ۶ در مقام معرفی شیطان می‌فرماید: اِنَّ الشَّیطانَ لَکُم عَدُوٌّ فاتَّخِذُوه عَدُوّاً (شیطان دشمن شما است پس او را دشمن بگیرید.)

هر عاقلی باید راه دشمن را ببندد، اما چگونه؟

سوره حجر آیه ۴۲ می‌فرماید: إِنَّ عِبَادِی لَیْسَ لَکَ عَلَیْهِمْ سُلْطَانٌ إِلاَّ مَنِ اتَّبَعَکَ مِنَ الْغَاوِینَ (تو را بر بندگان من تسلطی نیست مگر گمراهانی که از تو پیروی کنند.)

پس هرکسی بنده خدا باشد شیطان نمی‌تواند با او کاری داشته باشد. به این طریق است که می‌توان راه نفوذ شیطان را بست. او تنها در صورتی موفق می‌شود که بنده، خدا را فراموش کند.

سوره زخرف آیه ۳۶ می‌فرماید: وَمَن یَعْشُ عَن ذِکْرِ الرَّحْمَنِ نُقَیِّضْ لَهُ شَیْطَاناً فَهُوَ لَهُ قَرِینٌ (هرکس از یاد خدا روی گردان شود شیطانی را به سراغش می‌فرستیم که همواره هم‌نشین او خواهد بود.)

«وَاجْعَلِ الْجَنَّةَ لِی مَنْزِلاً وَمَقِیلاً»

بدیهی است که هر کسی مشمول هدایت خاصه الهی بشود و راه نفوذ شیطان را بر خود ببندد، بهشت محل آسایش و منزل او خواهد بود.

امیرالمؤمنین (ع) فرمودند: «لا یَجورُ الجَنَّةَ اِلّا مَنْ جاهَدَ نَفسَهُ.» (فقط کسانی جواز ورود به بهشت را دارند که با نفس خود مبارزه کنند.)

یعنی با ریاضت، شیطان را از خود دور کند و در دایره محبین الهی در آید، آنگاه مسلماً جایگاه آنان بهشت است.

مطالبه بهشت بر اساس قرآن است. سوره شعراء آیه ۸۵ می‌فرماید: وَ اجْعَلْنی مِنْ وَرَثَةِ جَنَّةِ النَّعیمِ (و مرا از وارثان بهشت پر نعمت گردان.)

حضرت امام باقر (ع) می‌فرمایند: دو موجِب را در پایان هر نماز فراموش نکنید. راوی می‌گوید عرض کردم دو موجِب چیست حضرت فرمودند: «تَسأَلُ اللهَ الجَنَّةَ و تَعَوَّذُ بِاللّهِ مِنَ النّارِ.» (در خواست بهشت از خدا و پناه بردن به خدا از آتش.)

پس برای رفتن به بهشت هم باید عمل صالح داشت و هم باید آن را از خدا خواست که فقط او برآورنده حاجات اوست.

«یَا قاضِیَ حَوائِجِ الطَّالِبِینَ»

ای برآورنده حاجت‌های طالبین، درخواست‌های امروز ما را به اجابت برسان.