درهای بهشت باز شده است

 در ماه مبارک رمضان، افرادی که روزه می‌گیرند و حتی افرادی که روزه نمی‌گیرند، از برکات این ماه استفاده می‌کنند. یک فیض و لطف عامی عالم را فرا می‌گیرد، حالا روزه‌دارها و نمازخوان‌ها از سفره خصوصی و خاصی پذیرایی می‌شوند و عموم مردم، حتی عموم خلقت از سفره عام خدای متعال که رحمان و رحیم است، بهره می‌برند و با این رحمانیت خدا برای کافر و شقی و آدم‌های بد هم عنایتی می‌شود. در این ماه تحول خاصی در عالم هست؛ یعنی عنایات الهی و رحمت معنوی ریزش دارد منتهی به مؤمنان و خواص بیشتر لطف و عنایت می‌شود. پیامبرخدا(ص) در خطبه‌ای می‌فرمایند: «مردم در این ماه مبارک رمضان درهای بهشت به‌سوی شما باز شده است از خدا بخواهید که این درهای بهشت هیچ‌وقت به روی شما بسته نشود.»(الاقبال، ج1، ص23) درهای بهشت چیست؟ درهای بهشت یعنی صفات خوب، اعمال خوب، کارهای خوبی که در این ماه موفق شدیم انجام بدهیم، ان‌شاءالله بعد از ماه مبارک رمضان هم ادامه بدهیم. خدای متعال در پایان ماه مبارک رمضان «عید فطر» را قرار داده و اگر خدا نمی‌خواست عیدی بدهد و لطف و عنایت بکند، چرا آخر ماه عید قرار داده است؟ روایت داریم در هر روز ماه رمضان خدا هزاران هزار نفر را از آتش جهنم نجات می‌دهد. شب آخر ماه و عید فطر خداوند به تعداد کل ماه آدم از آتش جهنم آزاد می‌کند. خدای متعال بعد از یک ماه مهمانی خدا یک عیدی ویژه و یک جشن ویژه قرار داده و چه دستور زیبایی که روز عید فطر باید همه افطار بکنیم و واجب است که روزه نگیریم و مقداری از مال‌مان را کفاره بدهیم که کفاره‌اش هم جزء واجبات خیلی مهم است، غسل بکنیم و بعد برویم در زیر آسمان نماز بخوانیم. تنها نمازی که پنج قنوت دارد، نماز عید فطر است. دو رکعت نماز دسته جمعی زیر آسمان بعد از یک ماه روزه گرفتن و نیایش، دعا و تضرع همه‌اش لطف و عنایت و خواست خداست. باید دسته‌جمعی برویم زیر آسمان در قنوت نماز عید دعا کنیم که خدایا امروز را برای مسلمین عید قرار دادی و در آن شرافت و فضیلت قرار دادی. اگر خدا نمی‌خواست لطف بکند، نمی‌خواست عنایت بکند در دعا را به‌روی ما می‌بست و این عید را قرار نمی‌داد. «جَعَلْتَهُ لِلْمُسْلِمِینَ عِیدا» اگر پدری می‌گوید عید است و جشن تولد می‌گیرد، می‌خواهد کادو و عیدی بدهد، می‌خواهد هدیه بدهد و لطف کند، می‌خواهد شادی و سرور ایجاد بکند، خدای بزرگی که این عید را برای پیامبر(ص) و اهل‌بیت پیامبر(ع) و مسلمین قرار داده، می‌خواهد لطف و عنایتش را در حد علاء و نهایت به سر بنده‌هایش بریزد و چه چیزهای خوبی در قنوت از خدای متعال می‌خواهیم. بنده دعایی به این جامعی و کاملی ندیدم... بعد از اینکه ستایش و تعریف، مدح و ثنا می‌کنیم، می‌گوییم خدایا «اللَّهُمَّ [أَنْتَ أَهْلُ] أَهْلَ الْکبْرِیاءِ وَ الْعَظَمَةِ وَ أَهْلَ الْجُودِ وَ الْجَبَرُوتِ»؛ یکی از وسایل اجابت دعا مدح و ستایش و ثنای خداست، که رحمت خدا را جاری می‌کند. بعد می‌گوییم: «أَدْخِلْنِی فِی کلِّ خَیرٍ أَدْخَلْتَ فِیهِ مُحَمَّداً وَ آلَ مُحَمَّدٍ» خدایا هر خیری که به پیامبر و آل محمد(ص) مرحمت کردی به ما هم مرحمت فرما؛ «وَ أَخْرِجْنِی مِنْ کلِّ سُوءٍ أَخْرَجْتَ مِنْهُ مُحَمَّداً وَ آلَ مُحَمَّدٍ».