جمهوری «بنین» کشوری واقع در غرب آفریقاست. «داهومی» در آغاز سلطاننشینی بود به نام «فون» که در سده هفتم در اطراف شهر آبو پدید آمد و با گذر زمان بر وسعت خود به سوی شمال و جنوب افزود.
پایتخت بنین «پورتونووو» است؛ امّا مرکز سیاسی کشور در «کوتونو» است که در عین حال بزرگترین شهر و مرکز اقتصادی کشور نیز هست. جمعیت این کشور 10 میلیون نفر و زبان رسمی آن فرانسوی است. واحد پولی رایج در این کشور فرانک سیافای آفریقای غربی است. 50 درصد از مردم پیرو مذاهب بومی هستند، 30 درصد مسیحی و 20 درصد هم مسلمان هستند. اقتصاد بنین مبتنی بر کشاورزی، تولید پنبه و تجارت منطقهای است. بنین تا سیام نوامبر ۱۹۷۵، داهومی نام داشت که از نام امپراتوری داهومی گرفته شده است. برگزیدن نام جدید بنین برای کشور، با هدف بیطرفی صورت گرفته و به این دلیل است که منطقه تاریخی داهومی تنها یکسوم جنوبی کشور کنونی را دربر میگرفت و همچنین پورتونوو، بخشی از شمال را شامل نمیشد.
در قرن هفدهم، امپراتوری داهومی بخش قابل توجهی از غرب آفریقا را در بر میگرفت. این پادشاهی در سده هفدهم، به یک پادشاهی مرفه تبدیل شده بود که اسیران جنگی خود را به عنوان برده به اروپاییها، بهویژه به پرتغالیها و هلندیها میفروخت. ساحل داهومی نیز در آن زمان به عنوان «ساحل بردگان» شهرت یافته بود. یک دژ قدیمی پرتغالی که در حال حاضر موزه است، در شهر ساحلی «اُویدا» یادگاری از دوران تجارت بردههاست. در داهومی پادشاه دارای نخلهای خرمای بسیار بود و این نخلها به وسیله نیروی کار برده به تولید میرسیدند.
از سده هجدهم، امپراتوری داهومی آغاز به فروپاشی کرد؛ بهگونهای که فرانسویها در سال ۱۸۹۲ موفق شدند، بخش بزرگی از این منطقه را در کنترل خود بگیرند. داهومی در سال ۱۸۹۹، به عنوان جزئی از «غرب آفریقای فرانسه» درآمد و در سال ۱۹۵۸ با عنوان جمهوری داهومی به خودمختاری رسید. این کشور در اول اوت ۱۹۶۰، استقلالش را به دست آورد و جمهوری داهومی بنیان نهاده شد.
در سال 1972 با به قدرت رسیدن ماتیو کرکو و تشکیل حکومتی مبنی بر اصول مارکسیست لنینستی پایان یافت. در سال 1989 نهضتی که نماینده حکومت بود، ایجاد شد و دو سال بعد نخستوزیر پیشین بنین به نام نیسفور سوگلو در جریان برگزاری یک انتخابات آزاد به ریاستجمهوری رسید. این انتخابات اولین انتقال موفقیتآمیز قدرت در آفریقا به شمار میرفت که طی آن یک حکومت دیکتاتوری به حکومت مردمسالار تبدیل شد.