ما کلمه «فداها ابوها» را از پیغمبر شنیده بودیم که پیغمبر به فاطمه زهرا(س) فرمود: «فداها ابوها»؛ پیغمبر فدای تو! این سخن برای حضرت معصومه(س) هم هست. جمعی از یاران امام کاظم(ع) سؤالهای علمی داشتند، نامههای متعدد سؤالهای علمی، در خانه موسیبنجعفر(ع) آمدند. آقا خانه نبود، حضرت معصومه(س) خانه بود. نامهها را گرفت و جواب داد و آنها رفتند. در راه برگشتن امام کاظم(ع) را دیدند. گفتند: «آقا نبودی نامهها و سؤالهایی که خیلی پیچیده و علمی بود، دادیم حضرت معصومه(س) جواب داد.» حضرت(ع) در کوچه گفت: «بدهید ببینم چه جوابی داده است؟» موسیبنجعفر(ع) نامهها را گرفت، وقتی جوابهای علمی و منطقی حضرت معصومه(س) را دید، فرمود: «فداها ابوها»، «فداها ابوها»، «فداها ابوها»! سه مرتبه. هنوز امام کاظم(ع) به دنیا نیامده، امام صادق(ع) فرمود: «هرکس نوه مرا در قم زیارت کند، بهشتی است.» به خاطر شفاعتش جمع کثیری به بهشت میروند. سه امام درباره زیارت حضرت معصومه(س) صحبت کردند. امام صادق(ع)، امام رضا(ع) و امام جواد(ع). بعضی زیارتنامهها را علما کلماتی را کنار هم گذاشتند زیارتنامه درست شده است. چون زیارتنامه را میشود ایجاد هم کرد؛ یعنی یک چیزی مثل نماز صبح نیست که نشود تکانش داد. میشود آدم مثلاً یک زیارتنامه هم برای کسی درست کند. این اشکالی ندارد، ولی زیارتنامه حضرت معصومه(س) را خود امام رضا(ع) تعیین کرده است. از اول، از «السلام علی آدم صفوة الله» تا آخر! تمام زیارتنامه حضرت معصومه(س) از زبان مبارک امام رضا(ع) است و یک درسی هم در زیارت حضرت معصومه(س) هست که باید به همه بگویم، و آن اینکه وقتی شما میخواهی به یک کوچک سلام کنی، بزرگان را فراموش نکنی. این ادب کار است... نکته دوم این است که نام ایشان فاطمه معصومه(س) است، دختر امام کاظم(ع) هم فاطمه بود. یعنی امام کاظم(ع) هم فاطمه داشته است. امام صادق(ع) هم یک دخترش فاطمه بود. امام باقر(ع) هم یک دخترش فاطمه بود. دخترامام سجاد(ع) فاطمه بود. دخترامام حسین(ع) فاطمه بود. دخترامام حسن(ع) فاطمه بود. همه امامان ما یک دختر فاطمه داشتند. این خودش یک پیام میدهد. یعنی اگر زنی زایید نگوید فاطمه بس است. خواهرم فاطمه دارد، داداشم هم زهرا دارد. خوب خواهرت هم یخچال دارد، داداشت فریزر دارد. پس تو دیگر یخچال و فریزر نمیخواهی. چطور تو یخچال و فریزر و تلفن و موبایل را نمیگویی او دارد من نمیخواهم. فاطمه زیاد است! در همه خانهها فاطمه باشد. اشکالی دارد؟ من یکی از بچههایم فاطمه است، یکی زهراست، سومی هم گفتم: فاطمه شماره دو. دیدم میخندند، گذاشتیم زینب! ولی بعد گفتم: اشتباه کردم. کاش این هم فاطمه... دیدم امام حسین(ع) این کار را کرده است. معاویه گفت: اسم علی روی بچهتان نگذارید، امام حسین(ع) گفت: همه بچههایم را علی میگذارم. علی اکبر، یعنی علی شماره یک، علی اوسط، علی شماره دو، علی اصغر علی شماره سه! همه خانهها فاطمه باشد. یک حدیثی هم هست که همه سلسله مراتبش از فاطمه تا به غدیر خم است.