حجتالاسلام احمد مبلغی: حرکت کردن، امری ذاتی برای علم است؛ منتهی این حرکت دو گونه است: یک وقت حرکتی است که به خود علم واگذار شده و تحت مدیریت دانشی و نگاه عقلانی هدایتکننده از سوی عالمان آن علم قرار نمیگیرد... حرکت دوم تحت هدایت و مدیریت علم قرار میگیرد. منظور از این مدیریت هدایت و مدیریتی است که کانون تحقق فلسفه فقه است. اساساً هر دانشی به نگاه فلسفی نیاز دارد؛ چون فلسفه موقعیت را میسنجد، امکانات آن دانش را محل سنجش قرار میدهد و... بعد یک برش فکری میدهد و میگوید اینگونه حرکت کن. از این جهت فلسفه امری ضروری برای دانش است.