در کدامین جمعه صدای دلنواز «انا بقیهالله» شما بر قلب جهان مینشیند تا ما زیباترین نوای عالم را در گوش و جان مهمان کنیم؟
از طلوع صدای شما تا غروب دردها و رنجهای ما لحظهای بیش نیست؛ پس بیایید و زنگ آخری باشید بر همه دردها و رنجها! این حقیقتی است که روزهای بیشما همه محنت است، همه درد است و همه چیز انگار کم است.
شما آن طلوع دلانگیز آفتابی در پس هزاران ابر سیاه، شما که بیایید نه تنها دل آدمیان، که همه عالمیان شکوفه میزنند. ما زنده میشویم به وجود شما، آباد میشویم به محبت شما، جان میگیریم به نور شما!
مگر میشود کسی نعمت وجود شما را بفهمد و سر به بیراهه بگذارد؟ مگر میشود کسی «بِکمْ فَتَحَ اللَّهُ وَ بِکمْ يَخْتِمُ وَ بِکمْ يُنَزِّلُ الْغَيْثَ وَ بِکمْ يُمْسِک السَّماءَ أَنْ تَقَعَ عَلَي الْأَرْضِ إِلَّا بِإِذْنِهِ وَ بِکمْ يُنَفِّسُ الْهَمَّ وَ يَکشِفُ الضُّر» بخواند و به سربازی شما تن ندهد؟
یا صاحبالزمان(عج) دلهای ما به سوی شما گریزان است؛ همچون پرندگانی که در هنگام غروب به سوی لانهشان میگریزند.