خبر تلخ بود و جانکاه؛ «سعید آبیار مستشار نظامی ایران در سوریه به شهادت رسید». قضیه از این قرار بود که جنگندههای رژیم صهیونیستی در پی حمله به حلب، «سعید آبیار» از مستشاران سپاه پاسداران در سوریه را به شهادت رساندند. باز هم قصه تکراری صهیونیستهایی که پا از گلیم درازتر کردهاند.
فرماندهکل سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در پیامی بهمناسبت شهادت سعید آبیار تأکید کرده بود: «جنایتکاران کودککش صهیونیست بدانند تاوان خونهای پاک ریختهشده در این جنایت را خواهند پرداخت، در انتظار پاسخ باشند.»
متن پیام به این شرح است: «شهادت پرافتخار پاسدار رشید سپاه اسلام، مدافع سرافراز حرم شهید قدس سعید آبیار را که در مأموریتی مستشاری در سوریه و در حمله جنایتکاران رژیم صهیونیستی به حومه حلب به فیض شهادت نائل آمد، به خانواده معظم و همرزمان دلاور ایشان و همچنین مردم غیور و شهیدپرور استان البرز و شهر ری تبریک و تسلیت عرض مینمایم.
مجاهدتهای صادقانه و شجاعانه آن پاسدار مؤمن و افسر پاکباخته در عرصههای دفاع از انقلاب و نظام اسلامی و صیانت از امنیت و آرامش این سرزمین و یاریبخشی به مقاومت ضدصهیونیستی فلسطین قهرمان در رویارویی با اشغالگران قدس شریف برای همیشه ماندگار و الهامبخش جوانان غیرتمند و انقلابی امروز و فردای میهن اسلامی خواهد بود.
جنایتکاران کودککش صهیونیست بدانند تاوان خونهای پاک ریختهشده در این جنایت را خواهند پرداخت، در انتظار پاسخ باشند.
از درگاه خداوند متعال، برای آن شهید عزیز علو درجات و همنشینی با شهدای کربلا و برای خانواده مکرم و همرزمان ارجمند وی سلامتی، صبر، شکیبایی و ثبات قدم در تداوم راه شهید و شهادت و جهاد خالصانه در مسیر اعتلای قرآن و عترت و سربلندی ایران اسلامی را طلب میکنم.»
سعید آبیار بچه محله سید عبدالعظیم تهران همان «مَن زارَ عَبدالعَظیمِ الحَسَنی(ع) بِرِی کَمَن زارَ الحُسَین(ع) بِکَربَلا» است. نام و نام خانوادگی شهید حرفهای بسیاری برای گفتن دارد. اهل شهرری باشی و هر زیارتت کربلایی نوشته شده باشد؛ آن وقت کارنامهات حسینی(ع) نباشد؟ آبیار میخوانیم و دلمان میرود به کربلا، به آنجا که حضرت ابوالفضل(ع) در غربت رفته بود آب بیاورد؛ آرامش بیاورد؛ امنیت بیاورد. روضه مفصل است. سعید آبیار رفته بود آرامش بیاورد، اما همانند مقتدایش حضرت ابوالفضل العباس(ع) به سعادت رسید.
شهید مدافع حرم سعید آبیار همانند دیگر رفقایش لحظه تشییع پروانهوار دور ضریح مطهر حضرت زینب(س) و حضرت رقیه(س) معراجش را به جا آورد و پس از آن همچون رزمندگان غیور در خاک وطن پا گذاشت؛ وطنی که به گفته سیدالشهدای مقاومت حاج قاسم حرم است؛ چرا که صحن رضوی حرم امام رضا(ع) به وسعت جغرافیای جمهوری اسلامی است.
سعید آبیار در سال ۱۳۵۱ از پدری کشاورز و مادری خانهدار و از یک خانواده پنج نفره متولد شد. متأهل بود و سه فرزند دختر داشت. گفتهاند شهید آبیار، در ایام محرم و در جمع عزاداران روستای کلین، یعنی روستای مادرش به خدمترسانی به سوگواران اباعبدالله(ع) و آشپزی برای اهل بیت(ع) مشغول میشد.
پیکرش وقتی به ایران رسید، ابتدا بر روی دستان مردم کرج تشییع شد و پس از آن مردم شهیدپرور ری در خیابان منتهی به حرم بیصبرانه منتظر در آغوش گرفتن فرزند شهید و عزیز ری بودند تا پیکر پاکش را در حرم مطهر حضرت عبدالعظیم حسنی(ع) تدفین کنند.
ارتش سوریه در بیانیهای اعلام کرده بود، در اثر حمله جنگندههای صهیونیستی که در ساعت 20 دقیقه بامداد دوشنبه انجام شد، 17 نفر شهید و 15 نفر زخمی شدند و این حمله خسارتهایی نیز در پی داشت.
در بیانیه ارتش سوریه آمده است، دشمن صهیونیستی، حملهای را از سمت جنوب شرق حلب انجام داد و نقاطی را در اطراف این شهر هدف قرار داد. منابع خبری نیز اعلام کردند، جنگندههای دشمن صهیونیستی، یک کارخانه ذوب مس در شهرک حیان واقع در شمال غرب استان حلب سوریه را هدف قرار دادند.