نگهبان شاه!

 کار دستگاه‌های امنیتی با شکنجه و تنبیه مجرمان برای رسیدن به اطلاعات همراه است. در این بین، ساواک گوی سبقت را از دیگران ربوده است. در کتاب «روزشمار انقلاب اسلامی» که دفتر ادبیات انقلاب اسلامی منتشر کرده است، می‌خوانیم: «روز 23 تیر 1357 «هرالد تریبون» نوشت در حالی که عملکرد ساواک به ویژه در مورد شکنجه زندانیان سیاسی همواره مورد انتقاد بوده است، سیا ارتباط خود با این سازمان را ادامه داده و «نیویورک تایمز» نیز نوشت: در حال حاضر بیش از 250 افسر ایرانی در آمریکا فنون سرکوب تظاهرات و اعمال شکنجه بر زندانیان سیاسی و مردم را فرا می‌گیرند. روز 23 تیر 1357 دو روزنامه پر تیراژ آمریکا در گزارش‌های مستندی به ارتباط گسترده ساواک با سازمان سیا اشاره کردند. «هرالد تریبون» مقاله‌ای را به قلم «نیکلاس گیج» با عنوان «صادرات ایالات متحده و امنیت شاه» چاپ کرد. در بخشی از این مقاله آمده است: «کوشش در مورد سیاست‌های آزادسازی تا جایی به عمل می‌آید که با اهداف شاه مغایرتی ایجاد نکند و این بدان علت است که ایران یکی از کشورهایی است که بیش از حد از ایالات متحده کالا وارد می‌کند [...] ایالات متحده همچنین شاه را در ایجاد و سازماندهی و تجهیز نیروهای امنیتی، به ویژه ساواک، یاری کرده است.» این مقاله می‌افزاید: «ساواک که توسط سازمان سیا در سال 1957 [1335] تشکیل گردید، افراد خود را تحت برنامه‌های گوناگون در آمریکا آموزش داده و این وضع تا اواخر دهه 1960 ادامه داشته است. این در حالی است که روش‌های ساواک همواره مورد انتقاد قرار داشته است. این انتقاد که بیشتر به شکنجه زندانیان سیاسی بر می‌گشت، مقامات آمریکایی را وادار کرد تا کمک‌ها را متوقف سازند [...] اما سیا تماس نزدیک خود را با ساواک حفظ کرده است و اغلب در عملیات مشترکی که کشورهای جهان سوم، به ویژه شوروی و عراق و افغانستان را شامل می‌شود، همکاری می‌کنند.» نیکلاس گیج افزوده است: «در حال حاضر 50 مأمور سیا در شعبه این سازمان در ایران فعالیت دارند، و قرار است دست کم یکصد تن از کارشناسان بازنشسته ضدجاسوسی برای شرکت‌های خصوصی ایالات متحده که برای ایجاد عملیات یک شبکه کنترل پیچیده مکالمات رادیویی در خدمت ایران هستند، بر آنها اضافه شود. اینکه این کارشناسان چگونه بازنشسته شده‌اند، خود جای سؤال دارد. ایران از زمانی که دولت ترکیه پایگاه‌های سیا را در کشور خود تعطیل کرد، مهم‌ترین پایگاه سیا برای رهبری، جمع‌آوری و ضبط علایم رادیویی اتحاد شوروی، عراق و افغانستان بوده است. یکی از هدف‌های اصلی سیا در داخل ایران، نظارت بر وفاداری نیروهای مسلح نسبت به شاه است و با اینکه در مورد افسران ارشد شکی وجود ندارد، اطمینان کمتری در مورد وفاداری افسران جوان‌تر دیده می‌شود.»