تصویری که از دفاع مقدس در ذهن خیلیهاست، همان تصاویر رزمندهها با لباس رزم و سلاح به دست و آرپیجی بر دوش است؛ اما این، همه جنگ نبود. رزمندهها هم اوقات فراغت داشتند، کارهای روزانهشان را میکردند و خیلی وقتها که به جنگ و دفاع نیازی نبود، سلاحهایشان را کنار میگذاشتند و میشدند عین بقیه آدمهای پشت جبهه. ورزش میکردند، مطالعه میکردند و بعضیهای دیگر هم هوای همرزمانشان را داشتند و مشغول کارهای خدماتی میشدند. هر کسی با هر مهارتی، تلاش میکرد به رزمندگان دیگر کمک کند. یکی نانوایی بلد بود، یکی کفاشی، یکی خیاطی بود و یکی دیگر استاد سلمانی بود.