زندگی «شهید علی کسائی» با عید غدیر پیوند خورده بود. او در روز عید غدیر سال 1334 به دنیا آمد و از همین رو نامش را «علی» نامیدند، در روز عید غدیر 1354 در محضر مبارک حضرت امام خمینی(ره) ازدواج کرد.
علی کسائی متولد سال 1334 در شیراز، فارغالتحصیل رشته زبان و ادبیات عرب از دانشگاه فردوسی مشهد بود که پس از پایان تحصیلات برای گذراندن خدمت سربازی به تهران آمد و سپس برای ادامه خدمت سربازی به شیراز منتقل شد. او که در دوران تحصیل، دروس حوزوی را نزد علمای بنام مشهد میگذراند، در طول دوران سربازی با همان لباس نظامی اعلامیه و نوارهای امام(ره) را پخش میکرد و در تظاهراتها شرکت داشت. در یکی از تظاهرات خیابانی و زمان حکومت نظامی در شیراز، در حالی که با لباس نظامی بوده و علیه رژیم شاه شعار میداده، دستگیر شد؛ اما با وساطت یکی از علمای شیراز آزاد شد.
با پیروزی انقلاب اسلامی، با وجود اتمام خدمت سربازی، براساس توصیه شهید محراب حضرت آیتالله دستغیب در ارتش ماند و در عقیدتیـ سیاسی مشغول خدمت شد. او متولد عید غدیر در روز عید غدیر و در محضر مبارک حضرت امام خمینی(ره) پیمان زناشویی بست.
او یک بار در سال 1360 به دست منافقین ترور شد. برادرش محمود نقل میکند، زمانی که علی ترور شد، مرتب آیات «یا اَیتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ ارْجِعی إِلى رَبِّک راضِیةً مَرْضِیةً فَادْخُلی فی عِبادی وَ ادْخُلی جَنَّتی»[1] و اللهاکبر میگفته تا اینکه بیهوش شد. به گفته همکارش سرگرد جانباز رحمان میرزائیان، «حاج علی هم مسئول[سرپرست] عقیدتی سیاسی پادگان (تیپ 55 هوابرد شیراز) و هم استاد آموزشهای سیاسی و مذهبی بود. در کردار و اندیشههای این انسان بافضیلت، دنیایی از عشق و معرفت به خداوند وجود داشت. او انسانی متعبد و متعهد هم برای حضرت حق و هم برای نظام اسلامی بود. وی یکی از شاگردان نمونه و موفق آیتالله دستغیب بود و در تفهیم و بیان مطالب و مقاصدش بسیار کارآمد بود.»
سرانجام این نیروی دلاور ارتش در روز عید غدیر سال 1366 پس از چندین نوبت حضور در جبهههای دفاع مقدس در منطقه عملیاتی سومار در حالی که قرآن و نهجالبلاغه همراهش بود، به شهادت رسید.