به سوی «دولت اجماع ملی»؟

در این میان، مسعود پزشکیان در کمپین انتخاباتی خود بارها اظهار کرده بود که باید اختلافات و نزاع های سیاسی داخلی را کنار بگذاریم و با همدلی و اجماع ملی، از همه ظرفیت های ملی برای عبور کشور از مشکلات استفاده کنیم. به نظر می رسد، این رویکرد قابل تحسین پزشکیان منحصر به کمپین انتخاباتی نبوده و او پس از پیروزی نیز بر این گفتمان سیاسی اش تاکید ورزیده و دست همکاری و همیاری به سوی همه جریانات سیاسی کشور و از جمله رقبای انتخاباتی برای تشکیل دولت اجماع ملی دراز کرده است.
بدون شک اگر رئیس جمهور منتخب بتواند این گام بزرگ را بردارد و دولتی متشکل از همه سلایق و ظرفیت های ملی تشکیل دهد، اولین «دولت اجماع ملی» در ایران شکل خواهد گرفت. دولتی که می تواند کشور را از مسائل و بحران های پیش رو عبور دهد و ریل گذاری جدیدی در سیاست گذاری و امور اجرایی کشور ایجاد کند.
با این حال، این ضرورت ملی یعنی دولت اجماع، الزامات مهمی دارد:
1.  دولت اجماع ملی نباید به معنای دادن سهمیه به گروه ها و جناح ها باشد بلکه معنای آن باید شایسته گزینی و به کارگیری افرادی شایسته و کاردان از همه سلایق در امور اجرایی کشور باشد که بتوانند تحول جدیدی در کشور ایجاد کنند. کسانی که منافع ملی و مردم را به منافع باندی، گروهی و جناحی ترجیح دهند.
2.  دولت اجماع ملی صرفا نباید دولت اجماع نخبگان سیاسی باشد؛ بلکه باید در سطحی دیگر، دولت اجماع کارشناسان نیز باشد. در واقع، درباره موضوعات مختلف مورد اختلاف در کشور باید «اجماع کارشناسی» حاصل شود. اجماع کارشناسی به معنای اخذ نظرات مختلف کارشناسان و اعمال نظرات مطلوب و صحیح آن ها فارغ از جناح بندی سیاسی است.
3.  در دولت اجماع ملی، ضمن پایبندی به اصل تفکیک قوا، فاصله و شکاف های میان دولت به عنوان قوه مجریه با سایر قوا باید به حداقل برسد. در این میان، همکاری سایر قوا با دولت جدید نیز ضروری و یک الزام ملی است.
4.  در دولت اجماع ملی، شکاف ها و اختلافات میان دولت و حاکمیت بر سر موضوعات کلان داخلی و خارجی به حداقل ممکن برسد و هماهنگی ها به صورت فزاینده ای ارتقا پیدا کند. این مسئله ای است که به نظر می رسد مسعود پزشکیان به آن واقف است و در همین زمینه تلاش ها و تحرکات مناسب و مطلوبی را آغاز کرده است. استفاده از نیروها و شخصیت های ملی و معتمد نظام از اهمیت زیادی برخوردار است.
5.  در دولت اجماع ملی، نباید افرادی که منبع تنش و اختلاف هستند به کار گرفته شوند. باید در نظر داشت که اجماع ملی بدون آرامش سیاسی امکان پذیر نیست.
به صورت کلی، تشکیل اولین دولت اجماع ملی توسط مسعود پزشکیان می تواند رویدادی تاریخی و مهم در صحنه سیاسی کشور باشد. این اتفاق مهم دو سویه است. در یک سوی آن دولت مسعود پزشکیان قرار دارد که باید به آن متعهد باشد و در سوی دیگر، سایر قوا و همه ارکان حاکمیت قرار دارند که لازم است از پیشگامی پزشکیان برای اجماع ملی استقبال و او را همراهی کنند. حمایت های اخیر رهبر معظم انقلاب از دولت جدید مانند حمایت هایی که از همه دولت ها داشتند، در کنار رویکرد سازنده رئیس جمهور جدید، می تواند یک سرآغاز جدید باشد.
بنابراین به نظر می رسد، نشانه های مثبتی از هر دو سو برای تحقق تشکیل یک دولت اجماع ملی حول محور همه ظرفیت های کشور دیده می شود که می تواند امید در جامعه و کارآمدی در اداره کشور را تقویت کند.
منبع: روزنامه خراسان/ مصطفی نجفی