محوریت زنان در یاری‌رسانی به مقاومت

عباس سلیمی‌نمین کارشناس مسائل سیاسی و تاریخی طی یادداشتی در روزنامه همشهری نوشت:

۱-در مناسبات و مقاطعی که زنان و بانوان در مسیر محور مقاومت و تقابل با دشمن و رژیم‌صهیونیستی حضور پیدا می‌کنند و با آمدن‌شان در میدان به‌نحوی از انحا سعی دارند نقشی ایفا کنند، عقبه مردمی و حمایت آحاد جامعه از جبهه مقاومت آشکار می‌شود. ما قائل به آن هستیم که یک حرکت و اقدام مؤثر و بزرگ زمانی صورت می‌پذیرد که پشتوانه مردمی و حمایت اجتماعی نیز همراه آن باشد. در اقدامی که اخیرا صورت گرفت - در فاطمیه تهران - بانوانی با حضورشان طلاهای خود را برای کمک مالی به جبهه مقاومت و مردم مظلوم این محور اهدا کردند. این کار دقیقا بنا بر آنچه گفته شد، عقبه مردمی و اجتماعی حمایت از مقاومت است که در ایران انجام می‌شود.

۲-اینکه زنان ایرانی حاضر می‌شوند از طلا و جواهرات خود بگذرند و آن را برای کمک به نیروهای مقاومت نظیر حزب‌الله اهدا کنند، نشان از این حقیقت دارد که این عقبه و حمایت مردمی نه‌فقط در لبنان و جامعه بومی آنجا، بلکه تا عمق خاک ایران و بین مردم ما نیز نفوذ دارد و برجسته است. حضور بانوان را باید در این مقیاس سنجید که در حرکتی وقتی بانوان به میدان آمدند، یعنی جامعه به پا خاسته و به میدان آمده است. به‌عبارت بهتر، کمک طلایی به مقاومت آن هم به این شکل که از دارایی خود بگذرند، زمانی امکان رخ‌نمایی دارد که مردم و جامعه ما حاضر و آماده کمک و پشتیبانی از مقاومت و رزمندگان جهادگر علیه رژیم‌صهیونیستی باشند.

در ظاهر، زنان وظیفه‌ای در این قبال ندارند و شاید بیشتر انتظار رود که مردان به هر نحوی در میدان جهاد و پشتیبانی حاضر شوند؛ اما وقتی زنان با وجود عدم‌وظیفه این‌چنین اقدام می‌کنند، جنبه مردمی‌بودن موضوع به‌وضوح روشن خواهد شد.

۳-تجربه‌های این‌چنینی را در ماجرای ۸سال دفاع‌مقدس نیز شاهد بودیم. در آن زمان، بانوان با انجام کارهایی چون بهداری، پخت غذا، دوخت لباس و... خود را در مسیر جهاد و حمایت از رزمندگان ایرانی قرار می‌دادند. این موضوع شاید از بُعد مادی ارزش خاصی نداشته باشد؛ اما از لحاظ تقویت روحیه بسیار مهم و اساسی است.

۴-در وضعیت و زمانه‌ای که دشمن با خشونت تمام دست به بمباران محور مقاومت می‌زند و فرماندهان برجسته این محور را به شهادت می‌رساند، حمایت مردم نه‌تنها کاهش پیدا نکرده بلکه به هر میزان که این خشونت و خونریزی‌ها گسترش یابد، حمایت و اقدامات پشتیبانی از سوی آحاد جامعه گسترش پیدا می‌کند و برجسته‌تر می‌شود. اقدامات این‌چنینی برآمده و مولود یک باور اعتقادی و سیاسی است و مقابله با آن به این شکل اصلا و ابدا کارساز نخواهد بود. به تعبیر بهتر، وقتی دشمن این سطح از خشونت را عملیاتی می‌کند، نتیجه عکس می‌دهد و در آن سوی میدان، حمایت مردمی از باور اعتقادی به مقاومت تقویت خواهد شد.