بصیرت الزامات سفر گروسی به تهران را بررسی می‌کند
رویکردی فنی به دور از وابستگی
آقای گروسی نیز اگر خود را دلسور برجام می‌دانند بهتر است به جای بازی در زمین غرب و فشار بر تهران به دنبال راضی سازی غرب جهت اجرای تعهدات برجامی مبنی بر لغو تحریم‌های ایران باشد
پایگاه بصیرت / قاسم غفوری
رافائل گروسی مدیر کل آژانس بین المللی انرژی اتمی به تهران سفر خواهد کرد. این سفر در حالی صورت می گیرد که در باب آن نکاتی چند قابل توجه است که با تکیه بر آنها می‌توان امید داشت که از یک سو منافع به حق ایران تامین گردد و از سوی دیگر آژانس برای یک یار هم که شده راه صداقت و به نتیجه رسیدن مذاکرات و توافقات را در پیش گیرد:
حقوق غیر قابل انکار
آژانس و شخص مدیر کل از گذشته تا به امروز در حالی به ادعاهای هسته‌ای در قبال ایران پرداخته‌اند که آنها تا به امروز به یک مهم اشاره‌ای نداشته‌اند و آن اینکه بر اساس ان پی تی ایران به عنوان یک عضو حق برخوردار شدن از تمامی سطوح دانش صلح آمیز هسته‌ای و غنی سازی را دارد و لذا ادعای نگرانی از سطوح بالای غنی سازی ایران یک رفتار نادرست مغایر با ان پی تی است. از سوی دیگر بر اساس همان ان پی تی و مقررات پادمانی آژانس موظف است که کمک کننده به اعضا برای رسیدن به تمامی ابعاد صلح آمیز دانش هسته‌ای باشد حال آنکه تا به امروز آژانس هیچ اقامی در این زمینه نداشته و رسم حقوق هسته‌ای ایران را نقض کرده است این در حالی است که به اذعان آژانس تمام فعالیت‌های هسته‌ای ایران تحت نظارت آژانس بوده است و در گزارش‌ها به ماهیت صلح آمیز آن اذهان شده است.
رفتار شناسی آژانس و گروسی
نگاهی به کارنامه آژانس و البته شخص گروسی نشان می‌دهد که آنها نه حافظان ان‌پی‌تی بلکه تضعیف کننده آن بوده‌اند چرا که در قبال پرونده‌ای مانند موضوع ایران و در شرایطی که ایران بالاترین تضمین صلح آمیز بودن فعالیت هسته‌ای‌اش یعنی فتوای رهبر انقلاب را داده است اما همچنان آژانس و گروسی سیاسی کاری را جایگزین رویکرد فنی و حرفه‌ای کرده‌اند. درز اطلاعات آژانس به رسانه‌های غربی، همراهی با غرب در دادن اطلاعات محرمانه ایران، نگارش گزارش‌های مغرضانه و به دور از واقع و متهم سازی های بدون سند و مدرک در گزارش های دوره‌ای، بی توجهی به تسلیحات هسته‌ای رژیم صهیونی و تهدید آن برای بشریت و پردازش‌های بی مورد به ایران که بیانگر دوگانگی رفتاری آژانس است، بی‌تعهدی آژانس در قبال توافقات به عمل آمده در سفرهای سالهای گذشته مدیر کل به تهران و... تنها گوشه‌ای از رفتارهای غیر اصولی آژانس و شخص گروسی است چنانکه اخیرا نیز او در مصاحبه‌های غیر فنی، میزان اورانیوم 60 درصد غنی سازی شده ایران را یک تهدید برای جهان معرفی کرده است در حالی که او در برابر بمباران هسته‌ای طرطوس سوریه توسط صهیونیستها خودداری کرد.
چارچوب‌های غربی
گروسی در سخنانی بارها عنوان کرده است که برجام یک پوسته و توافقی رو به افول است و او با رایزنی با دوستان آمریکایی و اروپایی‌اش به دنبال راه حلی برای برجام است. او در حالی از این هماهنگی و مذاکره می‌گوید که از یک سو برجام یک توافق سیاسی است و ارتباطی به آژانس ندارد. از سوی دیگر توافقات ایران و آژانس نیز ارتباطی به اعضای برجام ندارد. در همین حال خواسته آمریکایی‌ها از مذاکرات اخیر عمان که به صورت غیر مستقیم برگزار می‌شود عملا مغایر با اصول ان پی تی و تعهدات آژانس است چنانکه استیو ویتکاف، نماینده ویژه دونالد ترامپ و رئیس هیئت آمریکا در مذاکرات با ایران، در حساب ایکس خود نوشت: هرگونه توافق با جمهوری اسلامی باید مطابق با سیاست‌های دونالد ترامپ تنظیم شود. او این امر را مستلزم توقف و حذف کامل برنامه غنی‌سازی و تسلیحاتی‌سازی هسته‌ای ایران خواند.استیو ویتکاف افزوده که «هرگونه توافق نهایی باید چارچوبی برای صلح، ثبات و رفاه در خاورمیانه ایجاد کند – به این معنی که ایران باید برنامه غنی‌سازی و تسلیحاتی‌سازی هسته‌ای خود را متوقف و حذف کند.»این اظهارات در حالی است که او پیشتر اعلام کرده بود: ایران نیازی به غنی‌سازی بالاتر از ۳.۶۷ درصد ندارد و محور توافق با تهران راستی‌آزمایی سطح غنی‌سازی اورانیوم و همچنین راستی‌آزمایی ابعاد نظامی برنامه هسته‌ای، «از جمله موشکی»، خواهد بود. این سخنان نشان می‌دهد که آمریکا رسما به دنبال لیبی سازی ایران است که اقدامی علیه یک عضو ان پی تی است و آژانس باید در برابر آن اقدام داشته باشد. به عبارتی دیگر آنچه آمریکا مطرح می سازد با حقایق میدانی یعنی غیر قابل بازگشت بودن توان هسته‌ای ایران مغایرت دارد و رویکرد گروسی به همراهی با امریکا رسما تکرار همان چرخه معیوب دو دهه گذشته است که پیامد آن قعطا بی آبرویی و تضعیت جایگاه جهانی آژانس خواهد بود.
نگاهی به کارنامه آژانس و البته شخص گروسی نشان می دهد که آنها نه حافظان ان پی تی بلکه تضعیف کننده آن بوده‌اند چرا که در قبال پرونده‌ای مانند موضوع ایران و در شرایطی که ایران بالاترین تضمین صلح آمیز بودن فعالیت هسته‌ای اش یعنی فتوای رهبر انقلاب را داده است اما همجنا آژانس و گروسی سیاسی کاری را جایگزین رویکرد فنی و حرفه‌ای کرده‌اند.
راهی باید گروسی برود
گروسی یک بار برای همیشه باید تکلیف خود و آژانس را به صورت شفاف مطرح سازد و به این حمع بندی برسد که آیا می‌خواهد در راستای ان پی تی و مقررات و تعهدات آژانس قدم بردارد یا نه آنکه همچنان به دنبال سیاسی کاری و تن دادن به زیاده خواهی‌های بی منطق غرب است. او همچنین پیش از هر چیز باید زیاده خواهی های آمریکا را محکوم و اذعان نماید که این رفتارها مغایر با ان پی تی می باشد و آژانش به اجرای این خواسته‌ها نمی‌باشد. گروسی برای نشان دادن مسئولیت پذیری حرفه‌ای در عین حال باید تهدیدات آمریکا و رژیم صهیونی علیه تاسیسات هسته‌ای ایران را محکوم نماید در عین آنکه یک بار برای همیشه صادقانه پرونده ادعایی علیه ایران را نیز که تهران بارها درباره انها پاسخ‌های منطقی و عینی داده است مختومه اعلام نماید.
در همین حال به نظر می‌رسد گروسی باید به جای منفعت شخصی که همانا در قالب همراهی با آمریکا بوده، به عنوان یک وظیفه و مسئولیت در قبال ایران اقدام نماید تا بیش از این زمینه ساز بی اعتمادی جهانی به آژانس نگردد. نکته مهم آنکه هر کشوری دارای قوانین داخلی است که همگان باید به آن احترام بگذارندو افزایش غنی سازی ایران به 60 درصد در عین آنکه از حقوق هسته‌ای ایران است برگرفته از مصوبه راهبردی مجلس نیز می‌باشد بر این اساس گروسی به جای زیاده خواهی باید خود را ملزم به رعایت این قانون نماید. به هر تقدیر می‌توان گفت که آقای گروسی برای سفر اخیرش به تهران نیازمند تغییرات عملی و گسترده در رفتارهای خود و آژانس از رویکرد سیاسی و غرب گرایانه به عرصه فنی و حرفه‌ای است. رویکردی که در کنار نتیجه بخش ساختن مذاکرات ایران و آژانس می تواند اعتبار این نهاد جهانی را نیز باز یابد.
در این میان آقای گروسی نیز اگر خود را دلسور برجام می‌دانند بهتر است به جای بازی در زمین غرب و فشار بر تهران به دنبال راضی سازی غرب جهت اجرای تعهدات برجامی مبنی بر لغو تحریم‌های ایران باشد. گروسی برای اعتماد سازی راهی طولانی در پیش دارد که دست کشیدن از رفتارهای گذشته گام ابتدایی در این مسیر است. به قول قدیمی‌ها هر کس هر چه بکارد درو خواهد کرد گروسی نمی‌تواند بذر زدیت با ایران و همراهی با غرب بکارد و انتظار داشته باشد که محصولش همراهی ایران با خواسته‌های آژانس باشد اگر سکوت آژانس در برابر تهدیدات نظامی و هسته‌ای علیه ایران ادامه یابد اخراج بازرسان آژانس، خروج ایران از ان پی تی و نیز انتقال مواد هسته‌ای به مناطق ایمن می‌تواند در دستور کار ایران قرار گیرد و شخص گروسی مقصر چنین وضعیتی خواهد بود.
گروسی یک بار برای همیشه باید تکلیف خود و آژانس را به صورت شفاف مطرح سازد و به این حمع بندی برسد که آیا می‌خواهد در راستای ان پی تی و مقررات و تعهدات آژانس قدم بردارد یا نه آنکه همچنان به دنبال سیاسی کاری و تن دادن به زیاده خواهی‌های بی منطق غرب است. او همچنین پیش از هر چیز باید زیاده خواهی های آمریکا را محکوم و اذعان نماید که این رفتارها مغایر با ان پی تی می باشد و آژانش به اجرای این خواسته‌ها نمی‌باشد. گروسی برای نشان دادن مسئولیت پذیری حرفه‌ای در عین حال باید تهدیدات آمریکا و رژیم صهیونی علیه تاسیسات هسته‌ای ایران را محکوم نماید در عین آنکه یک بار برای همیشه صادقانه پرونده ادعایی علیه ایران را نیز که تهران بارها درباره انها پاسخ‌های منطقی و عینی داده است مختومه اعلام نماید.
در همین حال به نظر می‌رسد گروسی باید به جای منفعت شخصی که همانا در قالب همراهی با آمریکا بوده، به عنوان یک وظیفه و مسئولیت در قبال ایران اقدام نماید تا بیش از این زمینه ساز بی اعتمادی جهانی به آژانس نگردد. نکته مهم آنکه هر کشوری دارای قوانین داخلی است که همگان باید به آن احترام بگذارندو افزایش غنی سازی ایران به 60 درصد در عین آنکه از حقوق هسته‌ای ایران است برگرفته از مصوبه راهبردی مجلس نیز می‌باشد بر این اساس گروسی به جای زیاده خواهی باید خود را ملزم به رعایت این قانون نماید. به هر تقدیر می‌توان گفت که آقای گروسی برای سفر اخیرش به تهران نیازمند تغییرات عملی و گسترده در رفتارهای خود و آژانس از رویکرد سیاسی و غرب گرایانه به عرصه فنی و حرفه‌ای است. رویکردی که در کنار نتیجه بخش ساختن مذاکرات ایران و آژانس می تواند اعتبار این نهاد جهانی را نیز باز یابد.
در این میان آقای گروسی نیز اگر خود را دلسور برجام می‌دانند بهتر است به جای بازی در زمین غرب و فشار بر تهران به دنبال راضی سازی غرب جهت اجرای تعهدات برجامی مبنی بر لغو تحریم‌های ایران باشد. گروسی برای اعتماد سازی راهی طولانی در پیش دارد که دست کشیدن از رفتارهای گذشته گام ابتدایی در این مسیر است. به قول قدیمی‌ها هر کس هر چه بکارد درو خواهد کرد گروسی نمی‌تواند بذر زدیت با ایران و همراهی با غرب بکارد و انتظار داشته باشد که محصولش همراهی ایران با خواسته‌های آژانس باشد اگر سکوت آژانس در برابر تهدیدات نظامی و هسته‌ای علیه ایران ادامه یابد اخراج بازرسان آژانس، خروج ایران از ان پی تی و نیز انتقال مواد هسته‌ای به مناطق ایمن می‌تواند در دستور کار ایران قرار گیرد و شخص گروسی مقصر چنین وضعیتی خواهد بود.
منبع: سایت بصیرت
نظرات بینندگان
آخرین مطلب
پربیننده ترین
پربیننده ترین
ارسال خبرنامه
برای عضویت در خبرنامه سایت ایمیل خود را وارد نمایید.
