چرا با وجود تاکید رهبری که مذاکره با آمریکا شرافتمندانه و عاقلانه نیست و با توجه به خروج یک‌جانبه ترامپ از برجام دولتمردان ما همچنان به دنبال احیای مذاکرات با آمریکا هستند؟
بیانات رهبر معظم انقلاب درباره بدبینی به آمریکا را باید بر 3 اصل اساسی دانست:
1- نگاه قرآنی ایشان به استکبار به عنوان یک مجتهد دینی.
2- نگاه مبتنی بر تجربه تاریخی بواسطه دهه ها سیاست ورزی در کسوت های مختلف.
3- نگاه مبتنی بر دانش ایشان به واسطه شناخت محیط بین الملل، ساخت داخلی آمریکا و ... .
اما اینکه با این نوع نگاه، چرا ایشان به مذاکرات با دولت آمریکا اجازه دادند باید چند نکته را مد نظر داشت:
1- تلفیق آرمان و عمل سیاسی: رهبر معظم انقلاب را می‌توان مصداق بارزی از آرمانخواهی واقع بینانه تعریف نمود که با وجود اصرار بر آرمان‌ها، تلاش نموده است با واقعیت‌ها هم ارتباط برقرار نماید.
2- حل برخی مسائل در بستر روندهای سیاسی: شرایط موجود در فضای هسته‌ای مانند اسنپ‌بک و احتمال فعال شدن مکانیسم ماشه، تقویت و بازسازی اضلاع مقاومت، گذار از دوره ماه عسل دولت آمریکا و ... را می‌توان یک زمینه برای حل و فصل برخی مسائل دانست.
3- تغییر زمینه مذاکرات: دولت آمریکا تمایل داشت ایران را در دوراهی تسلیم یا جنگ قرار دهد و شاکله تصمیم‌گیر و سیاستگذار نظام معتقد بود که مذاکره زیر فشار و تهدید نباشد. مذاکره‌ای که در آن ایران تحت فشار تحریم‌ها یا تهدید نظامی باشد، فاقد حسن نیتی است که از طرفین مذاکره انتظار می‌رود بنابراین مذاکره باید در فضای برابر و بدون اجبار انجام شود. امروزه به نظر می‌رسد زمینه بازی تغییر ملموسی نسبت به روزهای آغازین دولت آمریکا نموده است و مذاکره به صورت غیرمستقیم با آنچه طرف مقابل به عنوان دیکته مدنظر داشت تفاوت بنیادین دارد. نشریه خط‌حزب‌الله، وابسته به دفتر حفظ و نشر آثار رهبر معظم انقلاب اسلامی، در گزارش خود، به این نکته مهم اشاره کرده و می نویسد «ماجرا از جایی متفاوت شد که ترامپ، در نامه‌ی خود، به نوعی از مواضع پیشین خود عقب‌نشینی کرده و نسبت به محدود شدن مذاکرات به موضوع هسته‌ای چراغ سبز نشان داد. این موضوع، در کنار تلاش سنگین دولت آمریکا برای مقصر جلوه دادن جمهوری اسلامی ایران در زمینه‌ی بالا گرفتن تنش‌ها نزد افکار عمومی دنیا و به‌خصوص مردم کشورمان، باعث شد تا جمع‌بندی بر پاسخ جمهوری اسلامی به نامه باشد.»
4- تغییر موضوع مذاکرات: نظام اسلامی همیشه تاکید داشته است که مذاکره نمی‌تواند درباره مسائل اساسی نظام باشد. هرگونه مذاکره باید در راستای منافع ملت ایران و با حفظ عزت و استقلال کشور صورت گیرد و شرافتمندانه باشد؛ مذاکره درباره موضوعاتی، چون ساختار سیاسی، مسائل دفاعی، موشکی و امنیتی برخلاف عزت و منافع یک ملت است. امروزه عقب نشینی موضوعی طرف مقابل مشهود است.
منبع: پرسمان هفته شماره 02 سال 1404
نظرات بینندگان
آخرین مطلب
پربیننده ترین
ارسال خبرنامه
برای عضویت در خبرنامه سایت ایمیل خود را وارد نمایید.
