اتهامی که به این طرح نمی‌چسبد!

گزارش های متعدد نشان می دهد همکاری پلیس با مدارس بخصوص با دانش آموزان بد سرپرست یا والدینی که فرزندانی با ویژگی هایی دارند که نسبت به همسالان خود در معرض آسیب های اجتماعی و فرهنگی بیشتری هستند به نفع افزایش مهارت های اجتماعی کودکان و نوجوانان، خود مراقبتی های بیشتر و رهنمون ساختن دانش آموز و خانواده های آنها به سمت تاب آوری اجتماعی بیشتر است.

پایگاه بصیرت / میلاد شکری

یکی از موضوعات بحث برانگیز روز‌های اخیر بحث تعامل پلیس با مدارس و در کلیت بزرگتر آموزش و پرورش است، مساله‌ای که موافقان، منتقدان ومعترضان خاص خود را با توجیهات مختلف دارد.

ماجرای همکاری پلیس با آموزش و پرورش که اینک مدافعان و منتقدان خاص خود را دارد با اظهارات علیرضا کاظمی، وزیر آموزش‌وپرورش و احمدرضا رادان، فرمانده کل انتظامی کشور که منجر به امضای تفاهم‌نامه ایی با مفاد فرهنگی و تربیتی شد با این عنوان این همکاری را برای مردم توضیح داد که قرار است پلیس در مدرسه‌های ایران نقش داشته باشد.

بازدارندگی و جلوگیری از آسیب‌های اجتماعی

آنچه در این موضوع حائز اهمیت است آنکه موافقان همکاری پلیس با آموزش و پرورش معتقدند همکاری و تعامل نیروی انتظامی با مدارس می‌تواند جنبه بازدارندگی بیشتر و کاهش جرایم و بزهکاری‌هایی را داشته باشد که بعضا مختص سن نوجوانان است. این عده براین باورند افزایش همکاری پلیس با نهاد آموزش و پرورش می‌تواند موجب کاهش یا جلوگیری از آسیب‌های اجتماعی، روانی و فرهنگی شود که در سال‌های اخیر دانش‌آموزان را بسیار تهدید کرده و به یکی از اصلی‌ترین معضلات اجتماعی و نگرانی خانواده‌ها و فعالان اجتماعی تبدیل شده است.

منتقدان برچسب امنیتی سازی می‌زنند

مدافعان امضای تفاهم‌نامه‌ای میان وزارت آموزش و پرورش و فرماندهی انتظامی کل کشور، هر گونه برچسب نفوذ امنیتی در مدارس را رد می‌کنند و به ابعاد اثرگذار نقش پلیس در فضای تربیتی مدرسه و تربیت و آموزش دانش آموزانی اتکا دارند که باید با کاهش جرم و بزهکاری و عدم افتادن در چنین مسیر‌ها و فضا‌هایی وارد جامعه برای ساختن آینده خود و کشور شوند.

مخالفان کنترل گری در مدارس را دلیل همکاری آموزش و پرورش می‌داند

آن سوی ماجرا برخی منتقدان نیز مخالفت‌های خود را با مضامین نگرانی بابت نفوذ پلیس در مدارس عنوان کرده‌اند در حالی که به گفته دکتر اردشیر زابلی‌زاده، استاد دانشگاه با این که برخی همکاری پلیس با آموزش و پرورش را نشانه‌ای از میل به کنترل‌گری در فضای مدارس می‌دانند؛ اما واقعیت میدانی و تجربه‌های جهانی، روایت متفاوت‌تری از این نوع همکاری‌ها ارائه می‌دهد.

تجربه‌های موفق سال‌های گذشته نشان داده که حضور پلیس در مدرسه، اگر با رویکرد پیشگیرانه، آموزشی و تربیتی همراه باشد، نه‌تنها امنیت روانی و اجتماعی دانش‌آموزان را تقویت می‌کند، بلکه مانعی مؤثر در برابر نفوذ آسیب‌هایی همچون خشونت، اعتیاد، تهدیدات سایبری و بزهکاری است.

همکاری مستمر پلیس با آموزش وپرورش یک استاندار است

تجربه بسیاری از کشور‌های توسعه یافته برخلاف منتقدان و مخالفان همکاری پلیس با آموزش و پرورش است، زیرا آمار‌ها بیانگر آن است همکاری پلیس با مدارس به نوعی ساختار حمایتی ویژه‌ای از دانش آموزان در برابر اسیب‌های اجتماعی ایجاد کرده است. این تجربه موفق در توسعه یافته‌ترین کشور‌های دنیا ثبت شده است.

کاهش آسیب‌های اجتماعی ره آورد همکاری پلیس و مدرسه

گزارش‌های متعدد نشان می‌دهد همکاری پلیس با مدارس بخصوص با دانش آموزان بد سرپرست یا والدینی که فرزندانی با ویژگی‌هایی دارند که نسبت به همسالان خود در معرض آسیب‌های اجتماعی و فرهنگی بیشتری هستند به نفع افزایش مهارت‌های اجتماعی کودکان و نوجوانان، خود مراقبتی‌های بیشتر و رهنمون ساختن دانش آموز و خانواده‌های آنها به سمت تاب آوری اجتماعی بیشتر است.

نظام مراقبت اجتماعی از دانش‌آموزان

در تفاهم‌نامه بین آموزش و پرورش و نیروی انتظامی مقرر شده اهداف و برنامه‌های فرهنگی، اجتماعی و آموزشی در راس فعالیت‌های مشترک قرار بگیرد که از آنجمله می‌توان به طرح هایی، چون "نماد" (نظام مراقبت اجتماعی از دانش‌آموزان)، تولید محتوای مشترک در بستر شبکه شاد، گرفته تا مشارکت رسانه‌ای پلیس برای آموزش مهارت‌های شهروندی و قانون‌مداری. چنین اقداماتی، نه تنها جنبه کنترلی ندارند، اشاره کرد.

مدارس بستر مناسب برای آموزش قانون مداری است

سردار احمدرضا رادان، فرمانده کل انتظامی کشور نیز معتقد است: مدارس بهترین بستر برای آموزش مفاهیم ایمنی، قانون‌مداری، مقابله با تهدیدات فکری و اجتماعی و پرورش نسلی مسئول‌پذیر است.

کلام آخر

به هر حال علی رغم اینکه برخی رسانه‌ها و منتقدان همکاری بین آموزش و پرورش و پلیس را زیر سوال برده و آن را بخشی از پروژه امنیتی سازی آموزش و پرورش کشور خطاب کرده‌اند به این بهانه‌ها نباید از یاد برد که دنیای امروز نوجوانان و جوانان به واسطه آزادی‌های عمل و اختیاراتی که دارند و تغییرات وتحولات عجیب نسبت به چند دهه اخیر در عرصه اجتماع و رسانه بسیار متفاوت است از این رو به دلایل سیاسی نباید دستاورد‌های این موضوع را از نظر دور داشت و اجازه داد جامعه بدون بررسی و مبارزه با چالش‌هایی که نهاد خانواده و تربیت فرهنگی، رفتاری و اجتماعی کودکان ونوجوانان را تهدید میکند مانع از همکاری پلیس با مدارس شد.

منبع: سایت بصیرت