جوادالائمه(ع)باب الحوائجی که دل‌های غبارگرفته را روشن می‌کند

 کاظمین امروز با تمام وسعت خاکش منتظر به آغوش کشیدن جوان‌ترین ستاره دنبال دار امامت است تا بواسطه گنجینه وجود او خاک تا افلاک را بپیماید و روح امام جواد(ع) را به امام رضا(ع) برساند. 

گویی در این ساعات کاظمین می‌خواهد به یُمن پیکر مطهر او، اعتبار بگیرد و چونان صدفی، مروارید وجود ابن‌الرضا(ع) را در خود محصور کند.

همان ابن‌الرضایی(ع) که باب الحوائج شیعیان است و بهار نهم ولایت؛ اما در اوج جوانی و در حالی که هنوز بیش از 25 گل در باغ عمرش شکوفا نشده بود، شهادت را مشق کرد تا از پدران خود، الگو گرفته باشد.

برترین اعمال شیعیان ما انتظار فرج است

امام جواد(ع) مظهر جود و علم و حلم و بردباری بود و نماد زیبای اخلاق رضوی در بین شیعیان؛ از همین روست که به ما توصیه کردند؛ تواضع و فروتنی زینت بخش علم و دانش است، ادب داشتن و اخلاق نیک زینت بخش عقل می‌باشد و خوش‌رویی با افراد، زینت بخش حلم و بردباری است.

همان امام همامی که فرموده‌ است با فضیلت‌ترین و ارزشمندترین عبادت‌ها آن است که خالصانه باشد.

همان امام همامی که فرموده‌ است: با فضیلت‌ترین و ارزشمندترین عبادت‌ها آن است که خالصانه باشد.

اماما! حال که در روز سوگ تو غم میهمان چشمان ماست، به ما که داعیه‌ محبت تو را داریم، کرامت کن و از دریای جود و سخاوتت‌، قطره‌ای بر ما بچشان تا بتوانیم منتظر واقعی برای فرزندت حضرت مهدی(عج) باشیم، همانگونه که فرمودی: «برترین اعمال شیعیان ما انتظار فرج است.»

محمد بن على(ع) معروف به «امام جواد» و «امام محمد تقی»

محمد بن على بن موسى علیه‌السلام، معروف به «امام جواد» و «امام محمد تقی»، نهمین پیشواى شیعیان است، آن حضرت پس از شهادت امام رضا(ع) در سن هشت سالگی به امامت رسید و سن کم ایشان به هنگام امامت باعث شد برخی در امامت او تردید کنند. 

ایشان معاصر دو خلیفه عباسى یعنی مأمون و معتصم بود، که در این زمان، امام توسط آنان به اجبار از مدینه به بغداد احضار شده و در آنجا زیر نظر قرار گرفت در دوره امامت ایشان فرقه‌های اهل حدیث، زیدیه، واقفیه و غلات فعالیت داشتند و آن حضرت با آگاه نمودن شیعیان، تلاش می‌نمود مانع از انحراف آنان و جذب شدنشان به این فرقه‌ها شود. 

اخلاق و فضایل امام جواد علیه‌السلام‌

در بسیارى از احادیث آمده است که ‌حضرت جواد (ع) از آنچه در درون ضمایر مردم مى‌گذشته و یا رویدادهایى که در آینده براى آنها پیش‌ مى‌آمده، مطّلع بوده و از آنها خبر مى‌داده است. 

این احادیث رساننده این‌ مفهوم است که‌ این امامان بزرگوار از راه الهام یا به وسیله پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) به خداى سبحان مرتبط بوده‌اند و از این طریق، به گونه مستقیم، از منبع علم و معرفت سیراب‌ مى‌شدند؛ در حالى که سایر مردم مثلاً از راه حواس و تجارب به علم ‌و دانش نایل مى‌آیند.

نهمین پیشواى شیعیان را به خاطر دست بخشنده و گستردگی جود و کرم، «جواد» مى‌خوانند.

 امام جواد(ع) وقتی خبر بیماری کسی را می شنید، به عیادتش می‌شتافت و از او دلجویی می‌کرد. 

غذای امام(ع) همانند جدّ بزرگوارش امیرمؤمنان خیلی ساده و به دور از تشریفات بود. ایشان همانند فقیران جامعه غذا می خورد و با دیگران هم‌غذا می‌شد.

احادیث امام جواد علیه‌السلام

کوتاه بودن عمر آن حضرت، سبب شد تا زمینه بسط روابط با شیعیانش کمتر به وجود آید. 

در عین حال، علاوه بر مطالبى که دربارۀ اصحاب و یا کتب آنها از امام جواد(ع) روایت شده، بیش از دویست و بیست حدیث پیرامون مسائل مختلف اسلامى از آن حضرت در دسترس ما قرار دارد.

 طبیعى است که در شرایط سیاسى آن روز، نامه‌هاى زیادى از دست رفته باشد و نیز گفتنى است که تعداد یکصد و بیست نفر، احادیث صادره از آن حضرت را روایت کرده‌اند. 

شیخ طوسى یکصد و سیزده تن از راویان حدیث امام جواد (ع) را برشمرده است، از این مقدار حدیث که از آن امام نقل شده، مى‌توان به عظمت علمى و احاطه او بر مسائل فقهى، تفسیرى و عقیدتى و نیز دعا و مناجات پى برد، چنانکه در لابلاى کلمات قصار زیبایى که از آن حضرت بر جاى مانده، کمالات اخلاقى وى بخوبى نمودار است.

شهادت امام جواد علیه‌السلام

معتصم عباسی که از رشک بیش از حد و کم علاقه شدن ام‌فضل دختر مأمون به امام جواد( ع) آگاه بود، با همکارى جعفر پسر مأمون و برادر ام فضل و از راه حیله و نیرنگ، زمینه‌اى فراهم ساخت که ام فضل را تحریک و به قتل امام جواد وادار نماید. 

معتصم در آخرین روزهای ذی القعده سال 220 قمری، سمى را در انگور رازقى تزریق کردند و براى ام‌فضل فرستادند و او نیز آنرا در کاسه‌اى گذاشت و جلو همسر جوانش حضرت جواد علیه السلام نهاد. 

زمانیکه حضرت جواد(ع) از آن انگور میل فرمود، طولى نکشید که آن حضرت آثار زهر را احساس نمود و کم کم درد شدید برایشان عارض گردید و به سختى ایشان را رنجور ساخت، در آن حال آن زن نابکار پشیمان شده و گریه مى‌کرد. 

حضرت جواد علیه السلام فرمود: اکنون که مرا کشتى، این گریه‌ات دیگر براى چیست؟ به خدا سوگند به چنان فقر و تنگدستى گرفتار مى‌شوى که قابل جبران نباشد و به دردى مبتلا مى‌شوى که درمان ندارد و به بلائى گرفتار مى‌شوى که پوشیده نماند.

امام جواد( ع) بر اثر شدت زهر، در 25 سالگی در آخرین روز ماه ذی القعده همان سال، غریبانه و مظلومانه در بغداد به شهادت رسید.

 آن حضرت را پس از شهادتشان در مقبره قریش بغداد و پشت قبر مطهر جد مظلومش امام موسى بن جعفر (ع) که هم اکنون معروف به کاظمین است به خاک سپردند.

به زمین خوردی و آهت، دل ما را سوزاند                   جگرت سوخت و این قلب رضا(ع) را سوزاند

پشت این حجره‌ی در بسته چه گفتی تو مگر؟                 که صدای تو مناجات و دعا را سوزاند

شهادت مظلومانه جوانترین شمع هدایت و نهمین بحر کرامت تسلیت باد.