بازگشت به «جنگ ولرم»

اردیبهشت ۱۳۵۸ مجلس سنای آمریکا در واکنش به اعدام سران حکومت پهلوی، به‌ویژه حبیب‌الله القانیان، رئیس انجمن یهودیان، نخستین قطعنامه غیرالزام‌آور خود را علیه دولت جوان ایران صادر کرد. پشتیبان اصلی این قطعنامه، جیکوب جاویتس، سناتور جمهوری‌خواه و یهودی نیویورک بود که یکی از برجسته‌ترین حامیان صهیونیست در سپهر سیاست آمریکا به شمار می‌رفت. هرچند سناتورهای دیگر نیز در تأیید این قطعنامه مشارکت داشتند، اما به دلیل نقش کلیدی جاویتس، اولین قطعنامه سنای آمریکا علیه جمهوری اسلامی ایران به «قطعنامه جاویتس» شهرت یافت. این اقدام شروع خصومت جدیدی علیه دولت ایران بود که شاید بتوان آن را آغاز «جنگ ولرم» یا جنگ سرد علیه جمهوری اسلامی ایران دانست.

برخی معتقدند اصطلاح جنگ سرد ریشه در عبارت «جنگ ولرم» در آثار ژان مانوئل دارد، اما به هر حال معنای آن نوعی درگیری میان ملت‌هاست که موجب فعالیت نظامی مستقیم نمی‌شود و عمدتاً فعالیت‌های اقتصادی، سیاسی، تبلیغاتی و جاسوسی را در بر می‌گیرد.

جنگ ولرم علیه جمهوری اسلامی ایران زمانی آغاز شد که غرب از نظام حکمرانی ایران قطع امید کرد و شاخ و برگ لابی‌های رژیم صهیونی در ایران جدید برچیده شد. به همین دلیل، لابی‌های صهیونی در آمریکا وارد عمل شدند. همان‌طور که لابی صهیونی حامی شاه، افرادی مانند راکفلر و کیسینجر، بستر لازم برای سفر شاه به آمریکا را فراهم کردند، این لابی‌ها زمینه تصویب قطعنامه جاویتس را نیز فراهم کردند. نمونه آن، یادداشت سفارت رژیم صهیونی در اتاوا خطاب به دولت کانادا برای همراه کردن آن به محکومیت ایران است.

پس از قطعنامه جاویتس، قطعنامه‌ها و تحریم‌های مختلفی علیه ملت مظلوم ایران به تصویب رسید. در ادامه مداخلات و خرابکاری‌های دشمن در امور ایران، در سال‌های اخیر دشمن خود را برای جسارتی بزرگ آماده کرد. قرار بود با عملیات غافلگیرانه‌ای ضربات سختی به پیکر ایران وارد شود که جمهوری اسلامی را به نقطه فروپاشی برساند، اما دست قدرت الهی، اراده ملت شریف ایران و همت رزمندگان اسلام ورق را برگرداند.دشمن غربی که در تجاوزات خود به فلسطین، حزب‌الله و نقاط دیگر آتش‌بس را نمی‌پذیرد و همچنان به جنایات خود ادامه می‌دهد، این بار خود مجبور به درخواست آتش‌بس شد.اخیراً گزارش آسوشیتدپرس عنوان کرده است که یکی از بزرگ‌ترین و کلیدی‌ترین موضوعات بحث‌برانگیز در مذاکرات تجاری بین ایالات متحده و چین، امتناع پکن از اجرای درخواست واشنگتن برای توقف خرید نفت از ایران است که به معنای بازگشت به وضعیت پیشین است.

بازگشت غرب به سناریوهای گذشته مانند فعال‌سازی مکانیسم ماشه، مذاکره و تحریم، در واقع عقب‌نشینی تاکتیکی از جنگ گرم به جنگ ولرم است که خود حکایت از زبونی آمریکا و اقتدار جمهوری اسلامی دارد.