چرا این روزها مطالبی با ظاهر دلسوزانه و باطنی فریبکارانه که حقیقت آنها دعوت ایران به مسلخ است، بسیار شنیده میشود؟
«حشمتالله فلاحتپیشه»، نماینده ادوار مجلس و رئیس پیشین کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی اخیراً با انتشار ویدویی گفت: «بابت نزاع با اسرائیل و غرب بیش از ٧٠٠ میلیارد دلار ضرر کردیم، تبدیل جنگ اعراب و اسرائیل به جنگ ایران و اسرائیل بزرگ ترین دروغ تاریخ بود.»
وی در ادامه بدون پشتوانه آماری صحیح و از روی حدس و گمان باطنیات و آرزوهای خود را به جامعه نسبت داد و اظهار داشت: «مردم از این تنشها خسته شده اند و اگر رفراندوم برگزار شود بالای ۸۵درصد مردم میگویند دنبال این دشمنی ها نیستند. آنها فقط به دنبال زندگی هستند نه دشمنی با دنیا.»
رئیس پیشین کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس همچنین افزود: «کسانی که قانون عفاف و حجاب را نوشتهاند چه کاری برای زندگی اقتصادی مردم کرده اند که در زندگی شخصی آنها دخالت میکنند؟!»
ارائه آمار و ارقام برای اثبات حقانیت در مباحث سیاسی و اجتماعی یکی از راههای صحهگذاری ادعا و مطالب مطرح شده است؛ با این وجود آمار ارائه شده توسط فلاحتپیشه شبیه به بیان آمال و آرزوهای ناکام است و کمترین سنخیت و قرابت را با جامعه دارد.
طیف اصلاحطلب با اتکا با ترفند و مکانیسمهای گوناگون سعی در اثبات حقانیت و پیشبرد اهداف خود دارند؛ حشمتالله فلاحتپیشه نیز به عنوان کسی که تفکر و اندیشه طیف یادشده را نمایندگی میکند از این قاعده مستثنی نیست.
از طرفی، امنیت به عنوان یکی از مولفههای «ثبات» و «توسعه» که امکان سرمایهگذاری اقتصادی را فراهم میکند حاصل دفع تهدید و نقشآفرینی نظامی است؛ از این رو حضور مداوم و موثر در مناطقی که نقطه تهدید به حساب میآید امری اجتناب ناپذیر و منطقی است.
به عبارت دیگر یکی از ابزارها و مولفههای قدرت که منجر به توسعه در تمام حوزها میشود، حضور در معادلات قدرت و نقشآفرینی در سطح منطقه است که بخشی از آن بروز و ظهور نظامی است؛ ایران نیز به واسطه این حضورعلاوه بر زمینهسازی برای توسعه و ایجاد ثبات - امکانِ تحفیظ، تثبیت و برقراری توازن را - فراهم میکند.
علاوه بر مطالب پیشگفته، سخنان فلاحتپیشه از منظر عافیتطلبی نیز قابل نقد و بررسی است و باید توجه داشت که آسایش و آرامش مدنظر طیف غربگرا به خصوص شخص فلاحتپیشه، امری خودجوش و بلا واسطه نیست؛ بلکه نتیجه کوشش و تلاش دستجمعی در حوزههای مختلف میباشد.
بنابراین کوتاهی و نقصان در مسائل اقتصادی و مدیریت این حوزه متوجه مسئولین این حوزه است و نباید ضعف مدیران اقتصادی با انتقاد از سیاستهای نظامی لاپوشانی شود. کما اینکه نقصان اقتصادی موجود حاصل سالها مدیریت طیفی است که فلاحتپیشه آن را نمایندگی کرده و به آن مفتخر است.
معالوصف، عافیتطلبی و آرمانزدایی توأمان دو امریست که برای تحدید حضور و ظهور ایران در عرصه منطقهای به اشکال گوناگون از جانب برخی از رسانهها و اشخاص همچون حشمتالله فلاحتپیشه مطرح میشود.
به نظر میرسد خلقِ دوگانههایِ معجول یک ترفند و مکانیسم برای مخالفت با سیاستهایی است که مورد تأیید طیف واداده نیست.
به عبارت دیگر، طیف یاد شده برای اعتبارزدایی از اقدامات جمهوری اسلامی در منطقه با دوگانهسازی معجول، ثبات و توسعه اقتصادی را در مقابل حضور منطقهای قرار میدهند.
اگرچه این دو مسئله از برخی جهات مرتبط و متصل هستند اما مسائل پیشگفته (حضور منطقهای و ثبات سیاسی) مولفههای مستقل و مجزا دارند.
ایران به واسطه موقعیت جغرافیایی در قلب منطقهای ثروتمند، حساس و پرتنش قرار دارد؛ از این رو به جهت حفظ بقا، امنیت، مرزها، استقلال، منافع و عزت ایران و ایرانی چارهای جز دفع تهدیدهای بالفعل و تنظیم مناسبات با تهدیدهای بالقوه ندارد.
بر همین اساس ایفای نقش در منطقه و ایجاد توازن امنیتی، ضرورتی است که بر مبنای آن امکان کنترل تهدیدها وجود میشود؛ بنابراین حضور منطقهای بخش جداییناپذیر پاسداری از منافع ملی و حدود و ثغور جغرافیایی است.
علیایحال، مجموعه اظهارات فلاحتپیشه در شرایط فعلی که دشمن سعی در تضعیف ایران و ایجاد گسست میان مردم و نظام را دارد، آب به آسیاب دشمن ریختن است.
به عبارت دیگر این سخنان نتیجهای جز انشقاق و اختلاف در کشور و تیز کردن تیغ دشمن ندارد؛ لذا مطالبی از این دست که با ظاهری دلسوزانه و باطنی فریبکارانه مطرح میشود در حقیقت دعوت ایران به مسلخ است.