صدای اعتراض یک ملت

بدون تردید، سیزدهم آبان تنها یک تاریخ در تقویم نیست؛ بلکه حلقه‌ای استوار از زنجیره‌ای است که «استکبارستیزی» را در هویت ملت ایران تثبیت کرده است. این روز، تجلی خروشی تاریخی است که از دل تاریکی‌های کودتای ۲۸ مرداد سر برآورد و در آتش خشم انقلاب پنجاه‌وهفت تداوم یافت، تا سرانجام در سال ۱۳۵۸، در طوفان خشم دانشجویان انقلابی، به صورت یک زمین‌لرزه سیاسی تمام‌عیار ظهور کند.

آنچه در سفارت آمریکا در تهران رخ داد، اقدامی خودجوش و صرفاً احساسی نبود؛ بلکه پاسخی حساب‌شده و قهری به سال‌ها مداخله، توطئه و تحقیر بود. آمریکایی‌ها که با کودتای ننگین «آژاکس»، دولت ملی دکتر مصدق را -که به آنان اعتماد داشت- سرنگون کردند و حکومت وابسته پهلوی را بازگرداندند، پنداشتند می‌توانند پس از انقلاب نیز «لانه جاسوسی» خود را به مرکز فرماندهی برای براندازی جمهوری اسلامی تبدیل کنند. اما این بار، با ملتی بیدار روبرو بودند که دیگر طعم تلخ وابستگی و انحطاط را برنمی‌تافت.

نکته قابل تأمل، یادآوری این واقعیت از زبان رهبر معظم انقلاب است که «سفارت آمریکا در اوّلِ انقلاب بود و مشغول کارشان هم بودند، امّا آنها شروع کردند علیه انقلاب حرکت کردن: هم در خود آمریکا قطعنامه بگذرانند، سخنرانی کنند، در کنگره علیه جمهوری اسلامی که تازه متولّد شده تصمیم‌گیری کنند، گروه تروریستی راه بیندازند، گروه‌های کودتاگر به وجود بیاورند و تمهید کنند و برنامه‌ریزی کنند» و همان‌گونه که رهبر حکیم انقلاب اشاره می‌کنند، این اقدام دانشجویان، حرکتی «دفاعی»، «به‌جا» و «کاملاً عقلانی» بود. آنان در برابر مرکزی که هر روز توطئه‌ای جدید می‌چید، به‌شکلی پیشدستانه و آگاهانه ایستادگی کردند.تسخیر سفارت، در نگاه اول، حرکتی اعتراضی بود، اما با افشای اسناد موجود در آن، چهره واقعی آن برای همگان آشکار شد: اینجا یک «لانه جاسوسی» تمام‌عیار بود که شبکه‌های نفوذ، ارتباط با عوامل داخلی و برنامه‌ریزی برای کودتاهای جدید را مدیریت می‌کرد. به‌درستی که این اقدام، ضربه‌ای سهمگین بر پیکره استکبار جهانی بود؛ ضربه‌ای که طلسم شکست‌ناپذیری امپراتوری آمریکا را در منطقه درهم شکست.

امروز، سیزدهم آبان، تنها یک یادبود نیست؛ بلکه نماد زنده و پویایی است که به هر نسل جدید می‌آموزد که در برابر زیاده‌خواهی ابرقدرت‌ها، تنها با هوشیاری، وحدت و مقاومت می‌توان ایستادگی کرد. این روز، پرچم «نه» گفتن تاریخی ملت ایران به استعمار و استکبار است؛ پرتویی از همان شعله‌ای که در مبارزه با حکومت پهلوی فروزان شد و در اشغال لانه جاسوسی، جهان را به حیرت واداشت. این درس، برای همیشه در تاریخ این مرز و بوم جاودانه خواهد ماند.