نشریه اخبار و تحلیل ها 28 آبان 1404

pdf

word

▼ حرف روز

  شکاف در جنبش  MAGA

جنبش MAGA که به رهبری دونالد ترامپ و با الهام از دولت اول ریگان شکل گرفت، در ابتدا وعده بازگرداندن قدرت و عظمت به ایالات متحده را می‌داد. این جنبش موفق شد تا طی دوره اخیر حمایت‌های گسترده‌ای را جلب کند، اما در درون خود به تدریج دچار شکاف‌های عمیقی شده است. یکی از این شکاف‌ها میان دونالد ترامپ و برخی از چهره‌های برجسته حامی او، نظیر مارجوری تیلور گرین، نماینده جمهوری‌خواه کنگره، نمود پیدا کرده است. این اختلافات نشان‌دهنده تنش‌های درونی در جنبش MAGA و اختلافات فکری در خصوص آینده سیاسی و راهبردهای ترامپ است.

در پی انتقادات مارجوری تیلور گرین از سیاست‌های ترامپ، به ویژه در حوزه‌های مربوط به منافع رژیم صهیونی و جنگ‌طلبی‌های خارجی، روابط او با ترامپ وارد یک دوران تنش‌آمیز شده است. گرین که روزی یکی از حامیان برجسته ترامپ بود، اکنون از خلف وعده‌های او در زمینه صلح‌طلبی و تمرکز بر منافع خارجی انتقاد می‌کند. گرین به‌ویژه از ترامپ به دلیل عدم توجه به مشکلات داخلی آمریکا و اولویت دادن به منافع خارجی انتقاد کرده است. او همچنین بر لزوم انتشار اسناد مربوط به جفری اپستین تأکید دارد، امری که ترامپ به شدت با آن مخالف است.

از سوی دیگر، ترامپ نیز نسبت به گرین به شدت انتقاد کرده است و او را خائن به حزب جمهوری‌خواه می‌داند. ترامپ در اظهارنظرهای خود اشاره کرده که گرین تبدیل به یک نماینده چپ‌گرا شده است و عملکرد او را ضعیف و ناکارآمد می‌داند. او همچنین از حمایت‌های گسترده‌ای که از گرین در گذشته کرده بود، عقب‌نشینی کرده و اعلام کرده که دیگر از او حمایت نخواهد کرد. البته این شکاف‌ها تنها به اختلافات بین ترامپ و گرین محدود نمی‌شود، بلکه نشان‌دهنده بحران‌های عمیق‌تری در این جنبش است. چراکه مثلاً برخی از حامیان قدیمی ترامپ، از جمله نیک فوئنتس هم امروزه منتقد سیاست‌های جنگ‌طلبانه ترامپ هستند و معتقدند که ترامپ نتوانسته است تغییرات واقعی در آمریکا ایجاد کند. فوئنتس در کنار تاکر کارلسون به ویژه از رویکرد ترامپ در قبال ایران و جنگ‌های خارجی انتقاد کرده و به ویژه حمله ناگهانی و بی جهت به تاسیسات هسته‌ای ایران را مصداق تکرار اشتباهات گذشته آمریکا در حوزه جنگ‌های خارجی می‌داند. او معتقد است که ترامپ به جای مبارزه با فساد و تغییر سیاست‌های داخلی، به همان سیاست‌های جنگ‌طلبانه همیشگی آمریکایی‌ها ادامه می‌دهد.

در کنار این موارد نتایج تازه‌ترین نظرسنجی رویترز (ایپسوس) هم نشان می‌دهد که محبوبیت دونالد ترامپ به پایین‌ترین حد خود رسیده و به ۳۸ درصد کاهش یافته است. همه این موارد ذکر شده بدین معناست که یعنی شکاف در جنبش ماگا، عدم اعتماد آمریکایی‌ها به ترامپ و در نتیجه احتمالاً وقوع بحران سیاسی و دموکراسی در آمریکا بالاست.(رامین نصیری)

▼ گزارش روز  

 به مردم آدرس غلط ندهید...

غلامحسین کرباسچی، تحلیلگر سیاسی اصلاح طلب و شهردار پیشین تهران، اخیرا در مصاحبه ای با اقتصاد نیوز اظهار داشته که:« بحران‌های اقتصادی کشور ریشه در تحریم‌ها و ضعف روابط بین‌المللی دارد و بدون دیپلماسی تنظیم‌شده، اصلاحات اقتصادی امکان‌پذیر نیست.او تأکید می‌کند که «در دنیای کنونی، تسلط اقتصادی، نظامی و سیاسی آمریکا به گونه‌ای است که برای حفظ منافع ملی، باید روابط را طوری تنظیم کنند که منافع‌شان حفظ و مدیریت شود.» اما سوال اساسی که از اول انقلاب تا کنون همفکران آقای کرباسچی به آن پاسخ روشنی نداده اند این است که با وجود مبانی اندیشه ای غرب و نوع نگاهشان نه تنها به ایران بلکه به کشورهای غرب آسیا، چگونه می توان ارتباط سازنده ای با آمریکا بر قرار کرد؟ یکی از استراتژی‌های پنهان در سیاست خارجی آمریکا،«مدیریت بحران» به جای «حل بحران»است. تحلیل‌ها نشان می‌دهد که چگونه حمایت‌ها یا کنش‌های سیاسی دولت‌های غربی، به‌ویژه در دوران ترامپ که تمایل به «عدم مداخله مستقیم»داشت اما به‌طور هم‌زمان از تشدید بحران‌های جاری در مناطقی مانند لبنان و غزه حمایت می‌کرد، زمینه‌ای را برای«امنیت‌زدایی دائمی» در غرب آسیا فراهم می‌سازد. در حقیقت هدف ، ایجاد یک "خاورمیانه جدید" است که در آن دولت‌های ملی بزرگ و قدرتمند جای خود را به ساختارهای کوچک‌تر، ضعیف‌تر و بیشتر مبتنی بر هویت‌های قبیله‌ای یا فرقه‌ای بدهند.  نقطه مهمی که در نگاه تحلیلگرانی همچون آقای کرباسچی نادیده گرفته می شود این است که راهبرد آمریکا در مواجهه با غرب آسیا و به خصوص ایران، راهبردی نیست که پس از انقلاب شکل گرفته باشد بلکه قبل از انقلاب هم همین نگاه به طرق دیگر وجود داشت. به عنوان نمونه زمانی که  محمدرضا پهلوی می‌خواست در ایران ساخت کارخانه ذوب‌آهن و یا فولاد را کلید بزند، غربی‌ها هرگز راضی به اجرای چنین طرحی در ایران نشدند. «عبدالحمید شِیبانی» سرپرست کل عملیات ذوب‌آهن اصفهان در دوره پهلوی می گوید:«(آمریکایی ها) رسماً به دولت ایران نامه می‌نوشتند که به صلاح شما نیست در صنعت ذوب‌آهن سرمایه‌گذاری کنید.»در خصوص سیاست های خصمانه رژیم صهیونی در حوزه آب و پروژه خشکی سازی «همایون صنعتی‌زاده» بنیانگذار کشاورزی ارگانیک ایران، درباره نقش رژیم صهیونی  در نابودی آب‌های زیرزمینی ایران می‌گوید: «آقای ارسنجانی وزیر کشاورزی بود. در قزوین زلزله شده بود. موشه دایان گفت قنات نکَنید. قنات‌هایتان را ببندید. برای این‌که قنات در زمستان آبش حرام می‌شود.» صنعتی‌زاده در ادامه می‌گوید: «من آتش گرفتم از حرفش. به مقامات خودمان گفتم به حرفش گوش نکنید. ما سفره آب زیر زمینی داریم که وقتی پر می‌شود سرریز می‌شود. وقتی سرریز می‌شود، روی سطح زمین با پوشش گیاهی معلوم می‌شود... ما با سرریز آب‌های زیرزمینی معاش‌مان می‌گذشت». اکنون بعد از خصومت های ددمنشانه غرب با ملت ایران و حمله وحشیانه رژیم سفاک صهیونی آقای کرباسچی سخن از «دیپلماسی تنظیم شده» می زند در حالی که تحلیلگران جهانی نظر دیگری دارند. «استینوف» معاون نماینده روسیه نزد سازمان‌های بین‌المللی با اشاره به تلاش تروئیکای اروپا و آمریکا برای صدور قطعنامه علیه ایران در نشست شورای حکام آژانس می گوید:«به سختی می‌شود فهمید که آنها به جز اعمال فشار چه می‌خواهند. در این زمینه، ادعاهای آن‌ها در مورد «متعهد ماندن به دیپلماسی» کاملاً نامعقول به نظر می‌رسد.» در حقیقت موضوع اصلی قدرت جمهوری اسلامی است و تا ایران از مبانی اندیشه ای خود مبنی بر استقلال،آزادی،جمهوری اسلامی دست بر ندارد خصومت غرب تمام نمی شودپس آقای کرباسچی نباید به مردم آدرس غلط بدهید.(محمد حکیمی)

▼ خبر ویژه 

مهاجرت معکوس و فروپاشی افسانه «سرزمین امن»!

بر اساس گزارش شبکه الجزیره، رژیم صهیونی با موج بی‌سابقه‌ای از مهاجرت معکوس مواجه شده که پایه‌های ایدئولوژیک این رژیم را با چالش مواجه کرده است. داده‌های رسمی نشان می‌دهد در سال ۲۰۲۳ بیش از ۸۵ هزار نفر سرزمین های اشغالی را ترک کرده‌اند که بالاترین رقم در دو دهه اخیر است.این رسانه عربی با استناد به گزارش‌های مرکز تحقیقات کنست تأکید کرد:« برای نخستین بار از زمان تأسیس رژیم صهیونی، شمار خروجی‌ها از ورودی‌ها پیشی گرفته است.» بر اساس این گزارش، عملیات «طوفان الاقصی» در اکتبر ۲۰۲۳ موجب شکسته شدن افسانه «امنیت مطلق» شده و مهاجرت را به «مکانیزم بقا» تبدیل کرده است.الجزیره در ادامه می‌افزاید:« بخش عمده مهاجران را جوانان ۲۵ تا ۴۰ ساله تشکیل می‌دهند که نیروی مولد جامعه محسوب می‌شوند. همچنین گزارش‌ها از خروج دسته‌جمعی نخبگان علمی حکایت دارد که تاکنون حدود ۳۵۰۰ محقق اسرائیلی را شامل شده است.»این رسانه در پایان تاکید کرد:« تداوم این روند، نه تنها پیامدهای اقتصادی جدی در پی خواهد داشت، بلکه هویت صهیونیستی مبتنی بر مفهوم «سرزمین موعود» را نیز با بحران وجودی روبرو کرده است.»