غلامحسین کرباسچی، تحلیلگر سیاسی اصلاح طلب و شهردار پیشین تهران، اخیرا در مصاحبه ای با اقتصاد نیوز اظهار داشته که:« بحرانهای اقتصادی کشور ریشه در تحریمها و ضعف روابط بینالمللی دارد و بدون دیپلماسی تنظیمشده، اصلاحات اقتصادی امکانپذیر نیست.او تأکید میکند که «در دنیای کنونی، تسلط اقتصادی، نظامی و سیاسی آمریکا به گونهای است که برای حفظ منافع ملی، باید روابط را طوری تنظیم کنند که منافعشان حفظ و مدیریت شود.» اما سوال اساسی که از اول انقلاب تا کنون همفکران آقای کرباسچی به آن پاسخ روشنی نداده اند این است که با وجود مبانی اندیشه ای غرب و نوع نگاهشان نه تنها به ایران بلکه به کشورهای غرب آسیا، چگونه می توان ارتباط سازنده ای با آمریکا بر قرار کرد؟ یکی از استراتژیهای پنهان در سیاست خارجی آمریکا،«مدیریت بحران» به جای «حل بحران»است. تحلیلها نشان میدهد که چگونه حمایتها یا کنشهای سیاسی دولتهای غربی، بهویژه در دوران ترامپ که تمایل به «عدم مداخله مستقیم»داشت اما بهطور همزمان از تشدید بحرانهای جاری در مناطقی مانند لبنان و غزه حمایت میکرد، زمینهای را برای«امنیتزدایی دائمی» در غرب آسیا فراهم میسازد. در حقیقت هدف ، ایجاد یک "خاورمیانه جدید" است که در آن دولتهای ملی بزرگ و قدرتمند جای خود را به ساختارهای کوچکتر، ضعیفتر و بیشتر مبتنی بر هویتهای قبیلهای یا فرقهای بدهند. نقطه مهمی که در نگاه تحلیلگرانی همچون آقای کرباسچی نادیده گرفته می شود این است که راهبرد آمریکا در مواجهه با غرب آسیا و به خصوص ایران، راهبردی نیست که پس از انقلاب شکل گرفته باشد بلکه قبل از انقلاب هم همین نگاه به طرق دیگر وجود داشت. به عنوان نمونه زمانی که محمدرضا پهلوی میخواست در ایران ساخت کارخانه ذوبآهن و یا فولاد را کلید بزند، غربیها هرگز راضی به اجرای چنین طرحی در ایران نشدند. «عبدالحمید شِیبانی» سرپرست کل عملیات ذوبآهن اصفهان در دوره پهلوی می گوید:«(آمریکایی ها) رسماً به دولت ایران نامه مینوشتند که به صلاح شما نیست در صنعت ذوبآهن سرمایهگذاری کنید.»در خصوص سیاست های خصمانه رژیم صهیونی در حوزه آب و پروژه خشکی سازی «همایون صنعتیزاده» بنیانگذار کشاورزی ارگانیک ایران، درباره نقش رژیم صهیونی در نابودی آبهای زیرزمینی ایران میگوید: «آقای ارسنجانی وزیر کشاورزی بود. در قزوین زلزله شده بود. موشه دایان گفت قنات نکَنید. قناتهایتان را ببندید. برای اینکه قنات در زمستان آبش حرام میشود.» صنعتیزاده در ادامه میگوید: «من آتش گرفتم از حرفش. به مقامات خودمان گفتم به حرفش گوش نکنید. ما سفره آب زیر زمینی داریم که وقتی پر میشود سرریز میشود. وقتی سرریز میشود، روی سطح زمین با پوشش گیاهی معلوم میشود... ما با سرریز آبهای زیرزمینی معاشمان میگذشت». اکنون بعد از خصومت های ددمنشانه غرب با ملت ایران و حمله وحشیانه رژیم سفاک صهیونی آقای کرباسچی سخن از «دیپلماسی تنظیم شده» می زند در حالی که تحلیلگران جهانی نظر دیگری دارند. «استینوف» معاون نماینده روسیه نزد سازمانهای بینالمللی با اشاره به تلاش تروئیکای اروپا و آمریکا برای صدور قطعنامه علیه ایران در نشست شورای حکام آژانس می گوید:«به سختی میشود فهمید که آنها به جز اعمال فشار چه میخواهند. در این زمینه، ادعاهای آنها در مورد «متعهد ماندن به دیپلماسی» کاملاً نامعقول به نظر میرسد.» در حقیقت موضوع اصلی قدرت جمهوری اسلامی است و تا ایران از مبانی اندیشه ای خود مبنی بر استقلال،آزادی،جمهوری اسلامی دست بر ندارد خصومت غرب تمام نمی شودپس آقای کرباسچی نباید به مردم آدرس غلط بدهید.