
«اگر قبح شکنجه در کشور نریخته بود مسائل دردناکی که آقای شرفی نقل کرد خیلی بیشتر بر وجدان جامعه اثر می کرد... شکنجه این دیپلمات عزیز هم مثل شکنجه شدن خیلی های دیگر در داخل و خارج ایران رنج آور است و تأثربرانگیز. ضمنا در این مصاحبه (مصاحبه تلویزیونی جلال شرفی) بالاخره قبول شد که شکنجه های روحی و روانی هم جزو مصادیق شکنجه است.»
مطلب فوق را آقای محمدعلی ابطحی معاون سابق رئیس جمهور اسبق در وب نوشت اختصاصی خود آورده است.
شایان ذکر است که بعد از پخش مصاحبه آقای جلال شرفی دیپلمات ربوده شده ایرانی و شکنجه های وحشیانه ای که از سوی ماموران سیا متحمل شده بود، بسیاری از روزنامه های مدعی اصلاحات ترجیح دادند از کنار این مسئله عبور کنند. این سکوت سؤال برانگیز درحالی است که پیش از این اگر یکی از طرفداران آنها به جرم جاسوسی و یا اختلاس بازداشت شده و مثلا در زندان به او موبایل نمی دادند، روزنامه های مدعی اصلاحات با آب و تاب و گاه اصلی ترین تیتر صفحه اول خود را به آن اختصاص داده و درباره شکنجه روحی شخص بازداشت شده قلم فرسایی می کردند.
گفتنی است آقای ابطحی نیز که برخلاف روال جاری مدعیان اصلاحات در وب نوشت خود، به شکنجه آقای شرفی اشاره کرده است، در واقع به این بهانه، جمهوری اسلامی ایران را به شکنجه متهم کرده است!