
کتابهای غیرشیعی در رد عقاید وهابیت بیشتر از کتابهای شیعی است
حجت الاسلام و المسلمین محمد هادی یوسفی غروی، عضو هیات علمی مدرسه عالی امام خمینی (ره) قم و کارشناس ارشد تاریخ اسلام، با اشاره به ریشه اختلاف اهل تسنن و تشیع اظهار داشت: سنتهای پیامبر (ص) به دو بخش آدابی یا استحبابی و واجب تقسیم میشوند شیعیان سنتهای پیامبر در فعل و یا تقریر- که به معنی انجام کاری که در حضور پیامبر (ص) و تایید آن از سوی رسول اعظم (ص) است- را با توجه به تفصیلات ائمه معصومین به این دو گروه تقسیم میکنند که البته برخی از این سنن به قدری مورد تاکید نبی اکرم (ص) بود که بر همه مومنین عمل به آن واجب یا حرام تلقی میشود که البته تعدادشان بسیار معدود و محدود است.
وی افزود: بنابر نظر اکثریت مسلمانان اعم از شیعه و چهار مذهب اهل تسنن، پیامبر اعظم (ص) رغبتی برای آباد کردن قبرستان مسلمانان نداشتند تا این مکانها انسانها را یاد آخرت بیندازد و متوجه مرگ سازد که این عدم رغبت نشان دهنده کراهت عمران قبرستانهاست. ولی با این حال استثنائاتی نیز در این خصوص وجود دارد که بنابر سایر فرمایشات آن حضرت و قرآن مجید قابل استناد است.
این عضو گروه تاریخ مدرسه عالی امام خمینی (ره) احترام به علما و قبور ایشان را از مصادیق تعظیم شعائر اسلامی عنوان کرد و با تاکید بر اینکه زمانی که احترام به علما از مسلمات باشد، احترام به ائمه و قبور ایشان از واجبات است، گفت: محمد بن عبدالوهاب نزدیک به دویست سال پیش، فرقهای را درون مذهب حنبلی ایجاد کرد و با پیروی از عقاید باطل افرادی همچون ابن تیمیمه و ابن قیم برخی سنن را که بنا بر نظر همه مذاهب چهارگانه در حد کراهت بود تحریم کرد که قبهسازی و ایجاد ساختمان برای قبور مسلمین از آن جمله است. این در حالی است که حنبلیان غیروهابی نیز این فتاوی را قبول ندارند و حتی بر مقبره احمد بن حنبل در بغداد سایبانی ساخته و او را تکریم میکردند.
کارشناس ارشد تاریخ اسلام به اتفاق نظر همه مسلمانان بر شعیه نبودن هارون الرشید خلیفه عباسی اشاره کرد و گفت: هارون با آشکار شدن قبر مخفی امیرالمومنین در زمان خلافت خود قبلهای بر آن ساخت و ایشان را که فردی قابل احترام در میان تمامی مسلمانان و آزادگان جهان است، مورد تکریم قرار داد؛ ولی هیچ نقلی از تاریخ در اعتراض به این عمل هارون دیده نمیشود. نه تنها کسی در تحریم این موضوع یعنی سایبان و قبهسازی بر مزار حضرت امیر (ع) حکم نرانده است بلکه در باب کراهت آن نیز سخنی گفته نشده است که البته این عمل هارون در هیمن دنیا پاداش داده شد به طوری که مامون بر قبر او در سناباد خراسان گنبدی ساخت که بعدها علی بن موسی الرضا (ع) نیز در آن مکان دفن شد.
وی تاکید کرد: در مذهب شیعه برخلاف سایر مذاهب به زیارت قبور ائمه معصومین (ع) و توسل به ایشان توصیه شده است به طوری که در خبر آمده است حضرت زینب (س) به نقل از پیامبر اعظم (ص) به امام سجاد (ع) بشارت داد که عدهای خواهند آمد و قبر حسین بن علی (ع) را میسازند و فراز آن پرچمی به نشانه عزا نصب میکنند.
حجت الاسلام و المسلمین یوسفی غروی فتاوای مبالغهآمیز وهابیت مبنی بر حرمت ساختن بنا برای قبور را غیرقابل استثنا دانست و تصریح کرد: نتیجه طبیعی این حکم در زمانی که حکومت نیز به دست وهابیت افتاده بود تخریب است چرا که ساختن بنا بر روی قبور به نظر این فرقه منحرف، امری است منکر و ازاله منکر، واجب.
وی با اشاره به اینکه اولین مخالف محمد بن عبدالوهاب، پدر وی بود و اولین ردیه علیه فرقه وهابیت را برادر موسس آن یعنی سلیمان بن عبدالوهاب نوشته است، خاطرنشان کرد: علی رغم همه این مخالفتها به دلیل حمایت استعمار پیر انگلیس از رشد این فرقه برای ایجاد اختلاف در حکومت عثمانی و سیطره بر منافع سرشار منطقه، وهابیت توانست حکومت را در عربستان به دست بگیرد.
این عضو شورای کتاب مجمع جهانی اهل بیت افزود: علما و اندیشمندان مسلمان کتابهای متعددی علیه ادعاهای باطل وهابیون نگاشتهاند و با مناقشات علمی، فقهی و تاریخی این ادعاها را رد کردهاند که البته نویسندگان غیر شیعی این کتابها اگر بیشتر از نویسندگان شعی نباشد کمتر از آنها نیستند.
بنابر گزارش خبرنگار ما حجت الاسلام عباس جعفری، کارشناس ارشد تاریخ اسلام در تشریح چگونگی پیدایش وهابیت گفت: فرقه وهابیت یکی از فرقههای اختراعی دشمنان اسلام ناب محمدی (ص) است که با حمایت استعمار پیر انگلیس تاسیس شده است. ناصرالسعید که پس از پایان نگارش جلد اول کتاب «تاریخ آل سعود» در اردن ربوده و ناپدید شد، به طور مفصل اسناد و مدارکی را ارائه کرده است که در آن وابستگی محمد بن عبدالوهاب به انگلیس و اصالت یهودی وی اثبات میشود.
وی گسترش تفکر وهابیت را به کمک محمد بن سعود، حاکم نجد (منطقه ریاض) و محمد بن عبدالوهاب به عنوان امام السیف و امام الفکر دانست و تصریح کرد: وهابیت در سال 1137 با اتحاد این دو نفر به عنوان حاکم سیاسی یا جنگی و حاکم عقیدتی آغاز شد و در مرحله اول با چهار حاکم تا سال 1233 ادامه یافت.
در مرحله دوم گسترش وهابیت یعنی از سال 1235 تا 1309، پادشاهان نه گانه حاکمیت وهابی منطقه عربستان را بر عهده داشتند و از سال 1319 پس از یک وقفه ده ساله تا سال 1420 قمری چهار پادشاه به قدرت رسیدند که ملک فهد آخرین پادشاه این دوره بود و البته این دوره شامل وقایع مهمی همچون تخریب قبور ائمه بقیع نیز میشود.
حجت الاسلام جعفری به بیان برخی ویژگیهای این فرقه پرداخت و خاطرنشان کرد: وهابیت در راه گسترش آرا و نظرات خود با خشونت و تندی عمل میکند و در این راه هر مخالفی را با خشونت تمام سرکوب کرده، به قتل میرساند و اموالش را غارت میکند.
این کارشناس ارشد تاریخ اسلام با اشاره به گزارش ایوب صبری- نماینده حکومت عثمانی برای ارائه گزارش از اتفاقات دوران ظهور وهابیت در منطقه حجاز- به حاکم عثمانی در خصوص وهابیون این فرقه را اینگونه تعریف کرد: محمد بن عبدالوهاب اشتغال به بحث و درس را رها کرده است و در منطقهای که مسیلمه بن کذاب در همانجا ادعای پیامبری کرده بود، آئین تازهای اختراع کرده و بدویهای سبک مغز و بادیه نشین را از راه راست منحرف ساخته است.
وی به فتوای علمای مکه در برابر اعمال محمد بن عبدالوهاب و محمد بن سعود مبنی بر لزوم اعدام ایشان در صورت عدم بازگشت از تفکرات الحادی و کفرآمیز خود اشاره کرد و اظهار داشت: وهابیت معتقد به توحید خالص است که البته این توحید را با توجه به برخی تفکرات یهود مانند جسمیت خدا، ارائه میکند و با بیان آیاتی که در خصوص توحید در قرآن وجود دارد و تفسیر آنها بنابر نظر خود همه را ملزم به قبول آن میداند، و هر کس که این نوع تعریف را نپذیرد مستحق قتل معرفی میشود.
وی افزود: دومین اعتقاد انحرافی وهابیت مخالفت با تفسیر قرآن، اجتهاد، فلسفه، عرفان و اختراعات بشری است و سومین اعتقاد این فرقه، حاکمیت عربی و دینی یعنی اعتقاد به ناسیونالیسم یا نژادپرستی عربی است.
حجت الاسلام جعفری دشمنی وهابیت با تفکرات امامیه و شیعیان را به عنوان چهارمین اعتقاد این فرقه انحرافی خواند و گفت: هدف انگلیس برای حمایت از تاسیس وهابیت تفرقه بین مسلمانان، از میان برداشتن حکومت عثمانی برای استفاده از منابع نفتی و وجود دولت قدرتمند شیعه صفوی به عنوان یک امپراطوری بزرگ بود.
این کارشناس ارشد تاریخ اسلام با معرفی کتاب «وهابیان» تالیف علی اصغر فقیهی به بیان بخش مقابر و مشاهد این کتاب پرداخت و گفت: قاضی القضات وهابی پس از تصرف مدینه توسط وهابیون، به مدینه وارد شد و نظرشان را در خصوص تخریب قبههای بقیع پرسید که برخی سکوت کردند و برخی نیز از ترس با آن موافقت کردند.
وی خاطرنشان کرد: علامه حاج سید محسن امین عاملی، صاحب کتاب اعیان الشیعه معتقد است که هدف این سوال قاضی القضات وهابی تنها تمسخر مردم مدینه بوده است چرا که تخریب بنای قبور جزو اصول وهابیت است و حتی اگر اتفاق نظر مسلمانان نسبت به احترام به پیامبر اعظم (ص) نبود، بارگاه ایشان را نیز تخریب میکردند ولی تنها توانستند محدودیتهایی را برای زیارت آن حضرت ایجاد کنند که تا به امروز نیز ادامه دارد.
حجت الاسلام جعفری به بیان واکنش جهان اسلام در برابر این اقدام وهابیت پرداخت و اظهار داشت: همه علمای جهان اسلام در ایران، عراق، استانبول، مصر و ... این واقعه را واقعهای بزرگ خواندهاند و با برگزاری مراسم عزاداری این اقدام را محکوم کردهاند.