یادداشت: این برای چندمین بار است، آقای روحانی که بارها در انتخابات مجلس شورای اسلامی، مجلس خبرگان رهبری و ریاست‌جمهوری در مکانیسم انتخاباتی جمهوری اسلامی تأیید صلاحیت و پیروز انتخابات شده در سخنانی عجیب اعلام کرده است انتخابات شکل واقعی در کشور ندارد و جمهوریت نظام در خطر است! عجیب‌تر از آن اینکه می‌گوید: برخی از واژه رفراندوم خوش‌شان نمی‌آید و مانع آن می‌شوند. فارغ از آنکه بخواهیم اظهارات آقای روحانی را تحلیل کنیم یا از نیات احتمالی در پس آن سخن به میان آوریم، به دو نکته می‌توان اشاره کرد؛ ابتدا تبعات اظهاراتی از این دست، سپس نسبت دولت آقای روحانی با رجوع به خواست عمومی،
اول؛ پر واضح است اولین و بدیهی‌ترین تأثیر بیان این اظهارات بی‌اعتبار کردن فرایند مردم‌سالاری دینی و اعمال نظر مردم است؛ در حالی که انتخابات پرتعداد در ایران اسلامی، که از نظر کیفیت حضور و کمیت رجوع به آرا مردم در جهان کم‌نظیر است، همواره بر اساس نظر امام خمینی(ره) که «میزان رأی ملت است» و تأکید ویژه رهبر معظم انقلاب که «رأی مردم حق‌الناس است» برگزار شده است و اعتبارزدایی از آن تبعات مختلفی از افزایش تهدیدات خارجی تا ایجاد شکاف اجتماعی و کاهش اعتماد عمومی را در پی خواهد داشت که در این میان هیچ‌کس سود نخواهد کرد و شاید بیش و پیش از همه خود دولت در پیشبرد امور با مشکلات روبه‌رو خواهد شد.
دوم؛ فارغ از آنکه مردم در هفته‌های اخیر نتایج رفراندوم مورد علاقه آقای روحانی، یعنی انتخابات میان دوگانه، مقاومت‌ـ مذاکره را به وضوح نشان دادند، اما جالب است بدانید مسئول اول و اصلی برگزاری رفراندوم خود دولت است، اما گویا ترجیح آقای روحانی این است به جای برگزاری واقعی رفراندوم به استفاده سیاسی و جناحی از کلمه رفراندوم بپردازد؛ البته دولت آقای روحانی با عملکردش در مسئله درخواست از مردم برای انصراف از دریافت یارانه و مخالفت مردم با بالای 95 درصدی خواست دولت نشان داد، اگر رفراندوم هم برگزار شود، عملیاتی شدن آن در این دولت با اما و اگرهای فراوانی روبه‌رو خواهد بود!