(روزنامه اطلاعات - 1395/09/18 - شماره 26602 - صفحه 12)
سفير ايران با بيان اينکه تهران همواره با نگاه حمايتي از مردم ليبي سياست‌هاي خود را اتخاذ کرده، گفت: به رسميت شناختن دولت ليبي را به بعد از تاييد پارلمان اين کشور موکول کرديم.به گزارش خبرگزاري فارس، ليبي از جمله 10 کشور اصلي توليد کننده نفت جهان و چهارمين کشور پهناور قاره آفريقا، در سال 1947 ميلادي (1326 شمسي) از استعمار ايتاليا رهايي يافت و چهار سال بعد (1951 ميلادي - 1330 شمسي) از نظارت دولت‌هاي فرانسه و انگلستان خلاص و مستقل شد و حکومتي پادشاهي را تشکيل داد. سروان قذافي در سن 27 سالگي و در سال 1348 برابر با 1969 با کمک گروهي از افسران جوان و با حمايت جمال عبدالناصر رئيس‌جمهوري وقت مصر و در جريان يک کودتاي نظامي در سال 1969 «ملک ادريس اول» پادشاه ليبي را سرنگون کرد و خود قدرت را به دست گرفت.پس از قيام‌هاي مردمي در مصر، تونس و بحرين مردم اين کشور نيز براي خاتمه دادن به حاکميت قذافي اعتراض‌هاي خود را آغاز کردند.
مردم ليبي در قيام 17 فوريه 2011 (28 بهمن 1389) اعتراضات خود را براي خاتمه دادن به 24 سال حاکميت قذافي آغاز کردند و يک ماه پس از آن، ناتو با ادعاي حمايت از مردم ليبي و با مجوز قطعنامه 1973 شوراي امنيت وارد عمل شد و بعد از حدود 5 ماه در تاريخ 31 مرداد 1390 مخالفان بر طرابلس پايتخت ليبي حاکم شده و دولت قذافي رسما سقوط کرد و قذافي در 10 اکتبر 2011 مطابق با 28 مهر ماه 1390 در شهر سرت ليبي و پس از 42 سال حکومت بر ليبي کشته شد.
با گذشت 5 سال از اين تحولات ليبي کماکان درگير جنگ داخلي است و هنوز ساختار حکومت و قانون اساسي آن شکل نگرفته است.گروه سياست خارجي خبرگزاري فارس، در گفت‌وگويي تفصيلي با حسين اکبري سفير جمهوري اسلامي ايران در ليبي به بررسي آخرين تحولات ليبي، روابط تهران و طرابلس از ابتداي انقلاب اين کشور تاکنون پرداخت. اکبري در اين گفت‌وگو با تحليل شرايط فعلي ليبي بخش عمده مشکل ليبي را دخالت کشورهاي خارجي برشمرد .اکبري از پنج سال پيش (1390) عهده‌دار سفارت ايران در ليبي است.مشروح اين گفتگو را در زير مي‌خوانيد.
حسين اکبري در ابتداي اين گفتگو با تاکيد بر اينکه موضع ايران درباره ليبي نسبت به مواضع ديگر کشورها همواره منطقي‌ترين موضع بوده است، اظهار داشت: ايران درگيري‌هاي داخلي ليبي را يک توطئه وارداتي مي‌داند که بازيگران منطقه‌اي و فرامنطقه‌اي در آن دخيل هستند، موضع ما حمايت از راي و نظر مردم ليبي است و ايران اساسا با جنگ داخلي بين مردم مخالف است.سفير ايران در ليبي با بيان اينکه ما از ابتدا معتقد بوديم که مردم ليبي خودشان بايد سرنوشت کشورشان را تعيين کنند، ادامه داد: ايران از برگزاري دو انتخابات مردمي بعد از انقلاب در ليبي، حمايت کرد.
اکبري با اشاره به اينکه عده‌اي مخالف حضور ايران و کمک‌هاي ما به اين کشور بودند و بسيار تلاش کرده و فشار آوردند تا ايران نتواند به ليبي کمک کند، اعلام کرد: ما پيشنهاد‌هاي انساندوستانه زيادي به ليبي داديم. هلال احمر ما خدمات خيلي خوبي به ليبيايي‌ها ارائه داد و ما جزو اولين کشورهايي بوديم که کمک‌هاي انساندوستانه خود را به ليبي فرستاديم و حتي شماري از مجروحان آنها را به صورت رايگان در ايران مداوا کرديم .
وي افزود: اين در حالي بود که خيلي از کشورها با مداواي مجروحان ليبي، بدهي‌هاي خود به اين کشور را تسويه کردند.اکبري همچنين از اعزام تيم پزشکي ايران به ليبي براي ساخت پروتز و اعضاي مصنوعي بدن به عنوان يکي ديگر از کمک‌هاي ايران به اين کشور اشاره کرد که با استقبال بسيار خوب طرف ليبيايي مواجه شد.اين ديپلمات ايراني در تشريح ديگر اقدامات کشورمان براي کمک به ليبي گفت: ايران به ليبي پيشنهاد پاکسازي مناطق آلوده به مهمات تخريبي باقيمانده از جنگ و مين‌گذاري شده را داد و وزارت دفاع ايران نيز قراردادي را در اين زمينه امضا کرد تا اين مناطق را بدون دريافت هيچ مبلغي پاکسازي کند که طرف ليبيايي تحت فشارهاي خارجي در حالي از اجراي قرارداد امتناع ورزيد که در حال حاضر پاکسازي انجام نشده است.اکبري همچنين با اشاره به مناسبات اقتصادي بين ايران و ليبي اظهار داشت: در ابتدا روابط اقتصادي خوبي بين ايران و ليبي برقرار شد و چند نمايشگاه و رفت و آمدهاي تجاري بين دو کشور صورت گرفت و تعدادي خودروي توليد ايران نيز به اين کشور صادر شد.
وي افزود: حجم کمک‌هاي ما به ليبي بسيار قابل توجه بود و آمار و ارقام آن نيز موجود است. ايران با رهبران ليبي ارتباط داشته و تمامي کمک‌ها بر اساس اعلام نياز رهبران منتخب مردم ليبي به اين کشور ارسال شد .سفير ايران در ليبي با تاکيد بر اينکه خارج از دولت‌هاي قانوني ليبي وارد مذاکره يا توافقي با اين کشور نشده‌ايم، تصريح کرد: هر کجا آنها تحت فشار کشورهاي ديگر بوده‌اند، ما اختيار تصميم‌گيري را به خود آنها داديم.اکبري با اشاره به اينکه ايران از زمان انقلاب ليبي، نقش فعالي را در اين کشور داشته است، ادامه داد: يک روز پس از تشکيل دولت قانوني ليبي، آقاي صالحي وزير خارجه وقت ايران به عنوان اولين وزير خارجه به ليبي سفر و با مقامات اين کشور ديدار و گفت‌وگو کرد.
وي با تاکيد بر اينکه از زماني که ليبي وارد جنگ داخلي شد ما معتقد بوديم که اين جنگ يک دخالت خارجي است، اظهار داشت: اساسا ما با ريختن خون هر ليبيايي به هر دليلي مخالفيم و معتقديم مردم ليبي مستحق اين جنگ نيستند. سفير ايران در ليبي افزود: ضمن احترام به مردم و رهبران ليبي همواره به آنها اين را مي‌گفتيم که ما جنگ را يک خيانت عليه ليبيايي‌ها مي‌دانيم. اطراف درگير اکثرا در انقلاب اين کشور نقش داشتند و نمي‌توان يکي را حق و ديگري را باطل دانست، به همين دليل ما جنگ را به صلاح هيچ طرفي و همينطور مردم ليبي نمي‌دانيم و معتقديم اين جنگ پيروز نهايي نخواهد داشت.
اکبري با تاکيد بر حمايت ايران از مردم ليبي خاطرنشان کرد: مردم به عنوان مهم‌ترين و تعيين‌کننده‌ترين بازيگر در صحنه ليبي در اين سال‌ها از صحنه سياسي غايب بودند و اراده بيروني اجازه نداد که مردم نقشي ايفا کنند، شعار ما اين بود که جنگ و بحران در ليبي مخرب است و دامنه بحران را گسترش مي‌دهد و هر کشور خارجي در اين جنگ وارد شود به مردم ليبي کمک نکرده است. بهترين راه حل اين است که رهبران و بازيگران خارجي تلاش کنند تا جنگ در ليبي متوقف شود.وي گفت: در ملاقات‌هاي حضوري با مقامات ليبي به همه آنها گفته‌ايم اگر جنگ را متوقف کنيد، جمهوري اسلامي حاضر است کمک کند و امکاناتي را در اختيار مردم ليبي قرار دهد و اين از ابتدا سياست ما بوده است.
اين ديپلمات کشورمان با بيان اينکه جمهوري اسلامي ايران همواره با نگاه حمايتي از مردم ليبي سياست‌هاي خود را اتخاذ کرده است، عنوان کرد: همه کشورهاي دنيا چون سازمان ملل دولت سراج را به رسميت شناختند، اما ما گفتيم طبق همان قاعده و قانون سازمان ملل و قرارداد صلح بايد پارلمان به اين دولت راي اعتماد بدهد و اين در همه جاي دنيا معمول است و ما به رسميت شناختن اين دولت را به بعد از تاييد پارلمان ليبي موکول کرديم.
سفير ايران در ليبي در خصوص فعاليت سفارت ايران در ليبي در حال حاضر گفت: بعد از درگيري در طرابلس و استقرار دولت منتخب پارلمان در خارج از پايتخت ليبي، عملا از سال 1393 تمامي کشورها سفارت خود را به خارج از ليبي منتقل کردند و دولت تونس به همه کشورها اجازه داد که سفارت خود را در اين کشور مستقر کنند، ما هم يک سال در آنجا ساختماني اجاره کرديم و در تونس مستقر شديم و در حال حاضر از ساختمان سفارت‌مان در تونس استفاده مي‌کنيم.اکبري با بيان اينکه حضور در طرابلس به معناي به رسميت شناختن يک جريان حاکم در طرابلس است، عنوان کرد: به دليل تبعات سياسي هيچ سفارتي در آنجا فعال نيست و فقط بعضا براي انجام ملاقات به طرابلس سفر مي‌کنند .
اکبري در ادامه با تاکيد بر اينکه در بحث ليبي اراده‌هاي بيروني بيشتر قابل تجزيه و تحليل است تا اتفاقات داخل ليبي، تصريح کرد: به جاي بررسي نقش افراد حاضر در عرصه سياسي ليبي بايد به نقش کشورها پرداخت.وي ادامه داد: ليبي به دليل اينکه فاقد برخي از شاخص‌هاي اصلي براي تضمين آينده خود است، همچنان در مسير مشکلات باقي مانده است و فقدان قانون اساسي و به تبع آن نبود نقش مردم در تصميم‌گيري و مهم‌تر از آن فقدان رهبري کاريزماي سياسي يا حتي مذهبي، تعدد قبايل و برخي مشکلات جغرافيايي فرصت دخالت خارجي در اين کشور را فراهم کرده است.سفير ايران در ليبي با تاکيد بر نقش مردم در تعيين آينده ليبي اعلام کرد: بايد مذاکرات ليبي - ليبي بدون دخالت خارجي صورت بگيرد، شرايط ليبي حکم مي‌کند که ناخواسته به اين سمت برود، چون راه‌حلي جز اين وجود ندارد.
ايران هم پيشنهادش براي حل بحران ليبي از آغاز بحران همين بوده و هنوز هم بر همين نظر اصرار داريم.اکبري با اشاره به برخي از اهداف مشترک کشورهاي غربي و عربي در خصوص ليبي اظهار داشت: هم غربي‌ها و هم کشورهاي عربي غيردموکراتيک به نفعشان نيست تا در ليبي دموکراسي حاکم شود و بيداري اسلامي به نتيجه برسد و در نهايت ليبي به يک بازيگر سياسي مستقل در صحنه بين‌المللي و منطقه تبديل شود.
وي با بيان اينکه ده‌ها بازيگر داخلي، منطقه‌اي و بين‌المللي در صحنه ليبي با تفاوت سهم بازيگري در بحران ليبي نقش دارند، تصريح کرد: در يک نگاه کلي خيلي به صلاح جبهه غربي - عربي نيست که ليبي يک کشور مستقل اسلامي با ويژگي‌هاي مردمي خودش باشد، دليل هم اين است که اگر ليبي به يک کشور مستقل تبديل شود و از طريق دموکراسي و انتخابات بخواهد حکومت خود را اداره کند، اين امر در برخي از کشورهاي اسلامي وابسته و غيردموکراتيک چالش مي‌شود و طبيعتا اين مطلوب آنها نيست؛ چون حکومتشان در خطر است.
سفير ايران در ليبي افزود: از طرفي با توجه به موقعيت جغرافيايي ليبي، اين کشور به دليل نزديکي به اروپا از گذشته‌هاي دور از اهميت برخوردار و راه اتصال به اروپا بوده است، بخش عمده‌اي از مهاجراني که از آفريقا به اروپا مي‌روند از ليبي وارد اين قاره مي‌شوند، حتي زمان قذافي هم اين اتفاق مي‌افتاد و ايتاليايي‌ها به ليبي پول مي‌دادند تا اين را مهار کنند، بنابراين بازيگران غربي نسبت به تهديدات و منابع اقتصادي (نفت و گاز ليبي) ملاحظه و مطامعي دارند.
اکبري ادامه داد: وجود يک کشور اسلامي مستقل خارج از سيطره بازيگران غربي از ديد آنها يک تهديد تلقي مي‌شود، به همين دليل به نفع خود نمي‌دانند که ليبي يک کشور مستقل شود.وي در پاسخ به اين سؤال که آيا ليبي اساسا پارامترها و شاخص‌هاي لازم براي تبديل شدن به يک کشور مستقل را دارد يا خير؟ اظهار داشت: ليبي کشوري با مساحت يک ميليون و 700 هزار کيلومتر مربع، مساحتي تقريبا به اندازه مساحت جغرافيايي ايران و با 6 ميليون نفر جمعيت است، اين کشور روزانه ظرفيت 1.5 ميليون بشکه صادرات نفت دارد که اين ميزان صادرات با وجود جمعيت 6 ميليوني براي اين کشور درآمد خوبي است، درآمد سرانه اين کشور قبل از جنگ در سال 2010 بالغ بر 12 هزار و 500 دلار بوده و اين ميزان به لحاظ سطح زندگي در حد استاندارهاي يک کشور اروپايي است.
سفير ايران در ليبي افزود: ليبي به لحاظ اقتصادي اين شاخصه را دارد که روي پاي خود بايستد و همچون بسياري از کشورهاي اسلامي در دنياي امروز وابستگي ندارد. ليبي مانند برخي از کشورها نيست که يک فشار اقتصادي به آن وارد کنند و مجبور شود به خواسته‌هاي کشورهاي غربي و عربي تمکين کند.
اکبري به ترکيب يکنواخت جمعيت ليبي به عنوان يکي ديگر از ويژگي‌هاي اين کشور اشاره کرد و ادامه داد: بيش از 95 درصد مردم ليبي اهل سنت شاخه مالکي هستند، اختلاف مذهبي بينشان نيست و به لحاظ قومي همه عرب هستند، گفته مي‌شود آمازيغ‌ها 5 درصد جمعيت ليبي را تشکيل مي‌دهند که به دليل وضعيت اقتصادي خوبي که ليبي دارد، ترجيح مي‌دهند هميشه در جغرافياي ليبي بمانند تا اينکه بخواهند نگاه به بيرون داشته باشند.
وي با اشاره به مطالبي که در خصوص قبيله‌اي بودن ليبي و تلاش غربي‌ها براي تجزيه اين کشور مطرح مي‌شود، گفت: شاخص‌هاي تجزيه در ليبي وجود ندارد. پراکندگي قبايل در جغرافياي ليبي اجازه نمي‌دهد اين قبايل از هم جدا شوند، همچنين منابع و ذخاير ليبي در سطح اين کشور گسترده است و قابل تفکيک نيست، اقتصاد ليبي متکي به نفت است و نياز خود را از طريق فروش نفت تامين مي‌کند، از طرفي اختلافات سياسي قومي و مذهبي در ليبي ريشه ندارد که عامل تجزيه شود. اين ديپلمات کشورمان ادامه داد: درست است که امروز در ليبي در ظاهر يک دولت شرق و يک دولت غرب تشکيل شده است، اما وقتي عميق مي‌شويم مي‌بينيم که خيلي از رهبران دولت شرق امروز از غرب هستند و عکس آن هم اتفاق مي‌افتد و اين نشان مي‌دهد که تنيدگي قبايل در جغرافياي ليبي و پراکندگي آنها به نوعي است که اجازه تجزيه را نمي‌دهد.
اکبري با بيان اينکه در گذشته‌هاي دور ليبي را شامل سه بخش جنوب، غرب و شرق مي‌ديدند و هنوز هم اين اصطلاح و ادبيات رايج است، افزود: حتي در گذشته دور که حکومت سلطنتي سنوسيه حاکم بود 20 نفر از غرب، 20 نفر از شرق و 20 نفر از جنوب جمع مي‌شدند و اين افراد شوراي مرکزي آن حکومت را تشکيل مي‌دادند، در تدوين قانون اساسي ليبي جديد هم ليبيايي‌ها همين ترکيب را انتخاب کردند تا بگويند يک همساني در منافع وجود دارد.
وي تصريح کرد: در مقاطعي از تاريخ هم فرانسوي‌ها بر جنوب و انگليسي‌ها بر شرق ليبي سلطه داشتند و غرب اين کشور هم در دست آمريکايي‌ها بود، ولي اين تقسيم بر اساس منافع و توافق قدرت‌ها بوده، نه براساس شرايط طبيعي ليبي.سفير ايران در ليبي تجزيه را سياست نظام سلطه در خصوص همه کشورهاي اسلامي به ويژه کشورهاي بحران‌زده دانست و تصريح کرد: در عراق، سوريه و يمن نيز الان بحث تجزيه را دنبال مي‌کنند و اين سياست کلان نظام سلطه است و ليبي هم از اين امر مستثني نيست، اما ليبي شاخص‌هاي تجزيه‌پذيري را در خود ندارد و تجزيه اين کشور کار بسيار سخت و پيچيده‌اي است.
اکبري با تاکيد بر اينکه ليبي به دليل داشتن يکپارچگي و شرايط اقتصادي مناسب تجزيه نمي‌شود، گفت: روحيه مردم ليبي و شمال آفريقا از گذشته‌هاي دور روحيه‌اي مبارز بوده و اين روحيه در جامعه ليبي پرورش يافته است و جزيي از فرهنگ، خصوصيات و ويژگي‌هاي مردم ليبي است، به همين دليل شما مي‌بينيد حمايت از ملت فلسطين در کشورهاي شمال آفريقا به‌ويژه در ليبي، تونس و الجزاير همواره پر رنگ بوده است. درست است که در سطح فرماندهي القاعده، ليبي و تونس کادرهاي زيادي را داشتند و در آغاز بحران عراق و سوريه نيز جمعيت زيادي را در داعش داشتند، اما بعد پشيمان شدند و برگشتند.
وي افزود: 80 درصد داعشي‌ها در ليبي غيرليبيايي بودند، به همين دليل داعش در اين کشور خيلي زود مغلوب شد و تعداد کمي در مناطقي مانده‌اند که آن هم دلايل سياسي و جانبي دارد.اين ديپلمات کشورمان تاکيد کرد: برخلاف تبليغات گسترده جهاني که داعش مي‌تواند در ليبي براي اروپا تهديد باشد و درصدند تا بعد از عراق و سوريه در ليبي مستقر شوند، اما به دليل عدم وجود زمينه مردمي، اين گروهک نتوانسته در ليبي به صورت قوي حضور پيدا کند. به همين دليل طي چند سال حضور داعش در ليبي علي‌رغم فقدان حاکميت واحد در اين کشور، ولي داعش از تحرک بسيار کمي برخوردار بود.
اکبري با اشاره به دو انتخابات برگزار شده در ليبي عنوان کرد: دو انتخاباتي که در ليبي برگزار شد نشان داد که مردم نه به جريان‌هاي اسلامگراي تندرو و نه به سمت غربي‌ها تمايل دارند و 80 درصد مردم به دنبال موضعي مستقل هستند و اين برخلاف منافع کشورهايي است که مخالف استقلال ليبي هستند و به همين دليل آنها هم ادامه جنگ در ليبي را ترجيح دادند.وي خاطرنشان کرد: جنگ در ليبي مبتني بر يک اراده بين‌المللي است، چرا که ليبي در محاصره است و اساسا نبايد طبق قوانين بين‌المللي اجازه ورود سلاح به اين کشور داده شود، اما الان پنج سال است که در حال جنگ هستند و سلاح‌هاي مدرن در اختيار دارند، اين سلاح‌ها و کمک‌ها از طريق کشورهايي وارد اين کشور مي‌شود که در چارچوب سازمان ملل قرار دارند.
سفير ايران در ليبي، با بيان اينکه اراده بيروني که مخالف استقلال ليبي است ترجيح مي‌دهد براي جلوگيري از استقلال ليبي اين کشور را به کشوري جنگ‌زده تبديل کند تا مردم خسته شوند و تمکين کنند، اظهار داشت: به همين دليل در ليبي شاهد يک نوع تقسيم بندي هستيم که خيلي منطق بيروني ندارد، مثلا از دولت شرق ليبي کشورهاي مصر، امارات، عربستان و برخي از کشورهاي اروپايي حمايت مي‌کنند و در مقابل از دولت غرب ترکيه، قطر، آمريکا و انگليس حمايت مي‌کنند، از طرفي يک صف اخواني و ضد اخواني در اين کشور ايجاد کرده‌اند، با اينکه در ليبي جريان اخوان‌المسلمين قدرت زيادي ندارد.
اکبري افزود: در بحران يمن قطر، امارات و عربستان در يک جبهه مشترک هستند يا در سوريه آنهايي که با يکديگر در ليبي تضاد منافع دارند و با يکديگر مي‌جنگند، در آنجا در يک موضع مشترک هستند. اين تضاد نشان مي‌دهد که اين نوع بازيگري براي اين کشورها از پيچيدگي بيشتري برخوردار است.وي با بيان اينکه شيوه غربي‌ها بعد از شکست آمريکا در عراق و افغانستان اين بود که بيشتر از جنگ نيابتي استفاده کنند تا اينکه خودشان مستقيما وارد صحنه شوند و ليبي اين شيوه را ثابت مي‌کند، گفت: شما در ليبي هيچ حضور و ورود نظامي آمريکا، انگليس و فرانسه را نمي‌بينيد، بيشتر کشورهاي اسلامي حضور دارند که در مقابل هم صف‌آرايي کرده‌اند و از حاميان ليبيايي خود حمايت مي‌کنند و جنگ را شعله‌ور نگهداشته‌اند و البته اين حمايت بيروني هم در تلاش است که کسي در اين جنگ پيروز نشود.
اين ديپلمات کشورمان با تاکيد بر اينکه خطر وجود بازيگران خارجي به مراتب از حضور داعش و جريان‌هاي ديگر در ليبي بيشتر است، تصريح کرد: ليبي به ذاته هيچ مشکل داخلي با خود ندارد و پنج سال بدون دليل وارد جنگ شده است.
اکبري با اشاره به دو سال تلاش نماينده ويژه سازمان ملل در ليبي در زمينه مذاکرات صلح ليبي گفت: نتيجه دو سال مذاکره اين شد که دولتي را خودشان معرفي و مشخص کنند که طرفين ليبيايي هم آن را نپذيرند و اخيرا هم دولت غرب ليبي که عقب‌نشيني کرده بود، مجددا اعلام موجوديت کرد و همه چيز به نقطه صفر بازگشت.وي ادامه داد: اگر بخواهيم خوشبينانه بگوييم بايد گفت که سازمان ملل با ساز و کارها و ابزاري که دارد قادر نيست مشکلات کشورهايي مانند ليبي را حل کند و بدبينانه آن اين است که کشورهاي خارجي غربي و عربي به دليل تامين منافع خود ليبي را به ميدان جنگ منافع خود تبديل کرده‌اند و با پشتيباني‌هاي نظامي سياسي و مجوزهاي بين‌المللي نقش بازيگري دارند.
سفير ايران در ليبي با بيان اينکه غربي‌ها خيلي تلاش کردند که از راه‌هاي مختلف وارد ليبي شوند، اعلام کرد: ليبيايي‌ها به دليل روحيه جهادي که در فرهنگ آنها وجود دارد، حتي در زمان جنگ اين اجازه را به غربي‌ها ندادند، روحيه استکبارستيزي و غرب‌ستيزي به صورت نهادينه در افکار مردم ليبي وجود دارد و ليبي در يک مبارزه براي بازگشت به خود در مقابل فشارهاي بيروني است.
اکبري با اشاره به برخي ملاقات‌هايش با مقامات ليبي و بيان سياست‌‌ها و مواضع ايران اظهار داشت: به آنها گفته شد که يک روزي جنگ در ليبي تمام مي‌شود و ساختارهاي کنوني از بين مي‌رود و مردم ليبي کشورهايي که از طرف‌هاي درگير حمايت کردند را فراموش نخواهند کرد، چرا که آنها در کشته شدن مردم ليبي سهيم بوده‌اند، بنابراين ما به شما توصيه مي‌کنيم که از اين جنگ خارج شويد و برخي از کشورهاي بي‌طرف را واسطه کنيد و با وساطت آنها مشکل شما به راحتي حل مي‌شود، چرا که بسياري از اين اتهاماتي که به يکديگر مي‌زنيد، اساس ندارد.
وي ادامه داد: يک طرف جريان مقابل را به تروريست بودن متهم مي‌کند و طرف ديگر هم جريان مقابل را به حمايت از قذافي، نه اينها آنطور که گفته مي‌شود تروريست هستند و نه طرف مقابل حامي قذافي، همه اينها در زمان قذافي با يکديگر متحد شدند و طرابلس را از دست قذافي آزاد کردند و حال در مقابل هم ايستاده‌اند.اين ديپلمات کشورمان با تاکيد بر اينکه بيداري اسلامي متوقف نشده و ادامه دارد، گفت: ليبيايي‌ها به عنوان يکي از کشورهايي که توانستند انقلاب کنند، اگر به قدرت داخلي اتکا کنند و مانع از دخالت‌هاي خارجي شوند مي‌توانند مشکلات‌شان را حل کنند. البته در شرايط کنوني و با گذشت پنج سال از بحران به اين نتيجه رسيدند که با هم مذاکره کنند و مشکلات را با مذاکرات ليبي - ليبي حل کنند.
ش.د9502758