تاریخ انتشار : ۱۴ دی ۱۳۹۵ - ۱۰:۲۱  ، 
شناسه خبر : ۲۹۸۰۱۵
پایگاه بصیرت / سيدمسعود علوي
(روزنامه رسالت - 1395/10/07 - شماره 8835 - صفحه 1)

وقايع انتخابات سال 88 فراتر از يک رجوع به آراء عمومي براي انتخاب رئيس جمهور بود. دشمنان اسلام و انقلاب به بهانه اين انتخابات يک پروژه سنگين براندازي را طراحي کرده بودند و راهبرد آنان اين بود که؛ «انتخابات بهانه است، اصل نظام نشانه است.» لذا آنها با اسم رمز آشوب به ميدان آمدند و قبل از انتخابات و بعد از انتخابات از اين اسم رمز استفاده کردند. اسم رمز، کلمه «تقلب» بود!

آنها کاري به مردم، شمارش آراء و حقيقت صندوق هاي رأي نداشتند. همان صبح روز رأي گيري اعلام کردند؛ «اگر موسوي رأي نياورد، بريزيد به خيابان ها.» اين جمله را بي.بي.سي بارها از زبان همسر يکي از مقامات کشور، همان روز رأي گيري پخش کرد! هنوز رأي گيري پايان نيافته و رأيي از صندوقي شمارش نشده بود که موسوي اعلام کرد؛ «من برنده انتخابات هستم!» و تا آخر بر اين توهم ايستادگي کرد.

در علم حقوق، جرايم به اعتبار لحظه مشاهده به جرايم مشهود و غير مشهود تقسيم مي شوند. جرم مشهود، جرمي است که در منظر پليس و مردم واقع مي شود و مرتکب آن حين ارتکاب و يا بلافاصله پس از ارتکاب دستگير مي شود. 10 مورد در آيين دادرسي کيفري ايران در خصوص جرم مشهود به عنوان مصداق ذکر شده است. آنچه سران فتنه و فتنه گران در جريان آشوب هاي سال 88 مرتکب شدند از جنس جرايم مشهود بود.

اولين جرم مشهود سران فتنه در اين آشوب اين است که؛ با صراحت اعلان جنگ با جمهوريت نظام کردند و رأي ملت را نپذيرفتند و رأي هيچ مرجع فيصله بخش مثل شوراي نگهبان و ولايت فقيه را برنتافتند و فرمان شورش را صادر کردند. آنها رأي مردم در شهرستان ها، روستاها، بخش ها و جنوب شهري ها را رأي نمي دانستند و مشروعيت را در رأي بالاي بالاشهري ها مي جستند و عملاً شمشير به روي پابرهنگان و محرومين کشيدند و تا آخر پاي تهمت تقلب به نظام ايستادند.

دومين جرم آنها اعلام جنگ با نظام و محاربه و بغي است و حاضر نشدند از طريق حقوقي ادعاي خود را پيگيري کنند. ده ها نفر در اين محاربه کشته شدند، بنياد شهيد نام 22 شهيد فتنه را ثبت کرد، هزاران نفر زخمي شدند و ميلياردها تومان خسارت به اموال مردم و اموال عمومي و دولتي وارد شد. مشارکت در قتل، کمترين جرم آنهاست.جرم سوم آنها همراهي شان با دشمن در نبرد نرم آمريکا براي براندازي نظام است. وزير ارشاد دولت اصلاحات را به بي.بي.سي فرستادند تا بيانيه هاي آنها را بخواند. تيم رسانه اي خود را به رايو آمريکا، راديو انگليس، راديو فرانسه و ديگر شبکه هاي جهنمي ارتش رسانه اي غرب فرستادند و از بلندگوهاي دشمن، بيانيه هاي شماره 1،2و... را خواندند. آنها در کنار منافقين، ضد انقلاب ها، بهايي ها، کمونيست ها و زخم خوردگان از امام و انقلاب قرار گرفتند و با آنها يکصدا در تظاهرات و شورش هاي خياباني تا آنجا پيش رفتند که شعار «مرگ بر اصل ولايت فقيه» دادند.

با رونمايي اين چهره از سران فتنه معلوم شد اصلاً مسئله آنها انتخابات نيست و اصل و قلب نظام را نشانه گرفته اند. چهارمين جرم آنها تشويق دشمن به تشديد تحريم ها و اعزام نمايندگان خود به کنگره آمريکا و اتحاديه اروپا براي وضع تحريم هاي شکننده است. نمايندگان آنها در کنگره آمريکا و اتحاديه اروپا صريحاً گفتند فشارها را زياد کنيد تا دولت سقوط کند. آنها در اين اتهام، در حقيقت، مردم را نشانه گرفته بودند و مردم را به جرم اينکه نام نامزد آنها را در صندوق نريخته بودند، داشتند مجازات مي کردند.

13 ميليون اختلاف رأي بين دو نامزد نفر اول و دوم، آنها را ديوانه کرده بود و اقدام به هر عمل خلاف عقل و شرع و انسانيت مي کردند.

پنجمين جرم آنها اقدام عليه اقتدار و امنيت ملي بود. رأي 85 درصدي مردم و نيز رأي 60 درصدي منتخب مردم به طور طبيعي براي نظام، توليد اقتدار مي کرد و ملت مي توانست با اين رأي در برابر شرارت دشمنان اسلام به ويژه آمريکا بايستد. اما آنها با جرزني و آغاز اغتشاشات، امنيت ملي را هدف گرفته و کشور را در معرض مداخلات خارجي قرار دادند و جالب اينجاست که بي پروا در پناه بيگانگان، به نظام و ارزش هاي آن مي تاختند.

ششمين جرم آنها اميدوار کردن دشمن بود به اينکه دشمنان قسم خورده مي توانند روي آنها حساب باز کنند و به عنوان ستون پنجم نقش آفريني کنند. آنها تا آنجا پيش رفتند که نتانياهو گفت: «اصلاح طلبان به نمايندگي از ما در تهران مي جنگند!»

هفتمين جرم آنها به باد دادن فرصت هايي بود که مي توانست براي مردم محروم، راه نجاتي از فقر و بيکاري باشد. بر اساس برآوردهاي مردمي و دولتي، 324 هزار ميليارد تومان خسارت به اموال مردم و اموال دولتي وارد شد. با اين مبلغ مي شد براي بيش از دو ميليون نفر فرصت شغلي ايجاد کرد. علاوه بر اين ذهن مسئولين نظام را که بايد در حوزه اقتصاد متمرکز شود، مشغول خنثي کردن توطئه هاي آنها که دست در دست اجانب داشتند، کرد. با اين آشوب ها، سرمايه گذاري خارجي و داخلي افت کرد و رغبت به سرمايه گذاري کاهش يافت.

http://www.resalat-news.com/Fa/?code=247559

ش.د9503084