صفحه نخست >>  عمومی >> تیتر اول
تاریخ انتشار : ۱۸ تير ۱۴۰۳ - ۱۲:۱۷  ، 
شناسه خبر : ۳۶۲۲۰۵
تاریخ بشر نشان می دهد که تقابل دو جریان حق و باطل همیشه بوده و خواهد بود. سال ۶۱ هجری قمری نقطه عطفی در تاریخ بشریت است که واقعه بزرگ عاشورا در آن اتفاق افتاد.
پایگاه بصیرت / گروه سیاسی/ اکبر معصومی

 تاریخ بشر نشان می دهد که تقابل دو جریان حق و باطل همیشه بوده و خواهد بود. سال ۶۱ هجری قمری نقطه عطفی در تاریخ بشریت است که واقعه بزرگ عاشورا در آن اتفاق افتاد. واقعه ای که در درون آن درسهای زیادی نهفته است. ایستادگی امام حسین علیه السلام مقابل یک انحراف بزرگ، باعث نجات دین اسلام و بازگشت دین به مسیر اصلی خود بود که دشمن یهودی- عربی در آن زمان تمام تلاش خود را بکار برده بودند اسلام را منحرف و در آخر نیز جامعه را بسمت بی دینی بکشاند.  

در شرایط کنونی نیز عزاداری و گریه بر امام حسین نیز به معنای تلاش برای جلوگیری از انحراف در دین و انسانیت است. از این رو ما ملت گریه سیاسی هستیم. یعنی ماهیت روضه ما، ماهیت مبارزه، ماهیت فعالیت اجتماعی این ماهیت است که امام فرمود "محرم و صفر اسلام را زنده نگه داشته" (صحیفه امام، ج‏15، ص: 330) و اساس اسلام آن انحرافاتی که در طول تاریخ می‌خواست به وجود بیاد به وجود نیومد. ظلم و سلطنت تثبیت نشد. در اسلام، اشرافیت تثبیت نشد. در اسلام می‌بینید هنوز بعد از هزار و چهارصد سال تفکراتی وجود دارد که با اشرافیت با ظلم، با تسلط ظالمانه افراد بر دیگران با دیکتاتوری مخالفند.

مبنای انحراف دینی محور مذکور نیز با هدف سکولاریسم یا جدایی دین از حکومت صورت می گرفت. البته طیف یزید در مرحله اول با تغییر ادراک تحلیلی و تاریخی جامعه از طرق های مختلف، بعد از یک فاصله کوتاه از صدر اسلام، تلاش کردند جای حق و باطل را تغییر دهند، تا در مرحله اول یک فرد بی دین و منحرف با پشتوانه خواص بی بصیرت را بعنوان رهبر جامعه اسلامی معرفی کنند. انحراف به حدی بود که منحرفین در دین، نوه نبی مکرم اسلام و امام زمان خویش را ، به بهانه خارج شدن از دین ، با کمک مردم زمان خود به شهادت رساندند. از این رو واقعه عاشورا تنها یک واقعه نبود بلکه یک جریان همیشگی در تاریخ بوده است که عبرت های فروانی برای نخبگان و مردم جوامع  اسلامی دارد.

عاشورا منظومه بیداری، بصیرت، عزت و کرامت است و همه افراد بشر را به تفکر و اندیشه و در مقابل حق و باطل به انتخاب وا می دارد. قیام امام حسین علیه السلام در روز عاشورای سال 61 هجری قمری پایه های اسلام ناب محمدی را قدرتمند ساخت. از این رو  است  که نهضت امام حسین(ع) نبرد شخصی، قومی و قبیله‌ای نیست، بلکه نبرد برای جلوگیری از انحراف و پایه گذاری مجدد ارزشهای اصیل الهی در سطح جامعه بوده است.

امام برای تبیین قیام خود می فرمایند: " خداوندا! تو مى‌دانى که آنچه از ما صورت گرفت، برای رقابت در امر زمامدارى و یا به چنگ آوردن ثروت و مال نبود، بلکه هدف ما آن است که نشانه‌هاى دین تو را آشکار سازیم و اصلاح و درستى را در همۀ بلاد برملا کنیم تا بندگان مظلومت آسوده باشند و فرایض و سنّت‌ها و احکامت مورد عمل قرار گیرد".

امروز نیز دشمن عبری- غربی- عربی تلاش می کنند با دستکاری قدرت ادراکی و تحلیلی جامعه، حکومت اسلامی را اجازه رشد و نمو ندهند. مشغول سازی جریان داخلی به امور درجه دوم و تلاش برای القاسازی در ناموفق نشان دادن حکومت اسلامی، از مهمترین اهداف جریان یزید در حال حاضر می باشد.