محور مقاومت درصدد طراحی پاسخ و سناریوهای پسینی در واکنش به کارزار نظامی رژیم صهیونیستی علیه تهران و بیروت است.
رفتار محور، واکنش است نه کنش. از همین جهت، برگ برنده «اصل غافلگیری» در اختیار محور مقاومت نیست. از طرفی، عدم پاسخ به معنای چراغ سبز به جوخه آدمکشی اسرائیل در خیابان‌های تهران و قوای نظامی پشتیبان آن علیه بغداد، بیروت و صنعا است.
آمریکا در حال گسیل کم سابقه نیرو و تجهیزات به سمت منطقه غرب آسیاست تا یک سپر آهنین بین ایران و رژیم صهیونیستی ایجاد کند. آرایش نیروها در منطقه به نحوی است که دامنه درگیری احتمالی میان محور مقاومت به رهبری ایران و محور صهیونیستی به رهبری آمریکا پینگ پونگی خواهد بود.
اما آنچه مشخص است، طرف مقابل در مواجهه با نوع و حتی زمان پاسخ محور دچار گنگی است. قریب به ۱۰ روز است که هربار در جراید مطرح جهان این گزاره عنوان می‌شود که ایران طی ۲۴ ساعت آینده پاسخ نظامی خود را شروع می‌کند!
در همین احوال، اتاق فکرهای امنیتی اسرائیل نیز در حال بررسی سناریوهای مختلف هستند. دو سناریو پیرامون نحوه واکنش حزب الله و ایران ترسیم شده است:
حزب الله
حمله ترکیبی متشکل از موشک‌های دقیق و هواپیما‌های بدون سرنشین به اهداف حساس و حیاتی رژیم صهیونیستی از جمله سناریوهای مربوط به ضلع لبنانی محور عنوان شده است.
محتمل‌ترین سناریو، اهداف حساس و حیاتی اسرائیل نظیر مقرهای نظامی در شهر‌های مرکزی فلسطین اشغالی نظیر «حیفا» یا سکو‌های گازی در منطقه مدیترانه است.
برآورد صهیونیست‌ها، استفاده حزب الله از فاتح ۱۱۰ (شعاع انفجاری ۴۳ متر)، پهپاد شاهد (شعاع انفجاری ۱۲ متر) و موشک خیبر ۱ (شعاع انفجاری ۲۸ متر) است. در این سناریو، انبوه پهپادها و راکت‌ها به عنوان مسیری برای سرکوب پدافند استفاده می‌شود.
ارزیابی اسرائیل این است که حزب الله دارای هزاران موشک و راکت دقیق از جمله فاتح ۱۱۰ با برد ۳۵۰ کیلومتر و دقت تا ۱۰ متر است. ارزیابی اسرائیل از زرادخانه تسلیحات حزب الله از قرار ذیل است:
۱: ۶۵ هزار راکت با برد بیش از ۸۰ کیلومتر
۲: پنج هزار راکت/موشک با برد ۸۰ الی ۲۰۰ کیلومتر
۳: پنج هزار موشک ۲۰۰ الی ۷۰۰ کیلومتر
۴: زرادخانه پهپادی به استعداد ۲۵۰۰ فروند
۵: تسلیحات متعارف پیشرفته که ظرفیت آن مشخص نشده و شامل موشک‌های زمین به دریا، موشک کروز و سامانه پدافند موشکی عنوان شده است.
ایران
در سناریو مربوط به ایران، رژیم منتظر مدل حمله پهپادی-موشکی ۱۴ آوریل (۲۶ فروردین) با ابعاد بزرگتر است. مبداء حمله را نیز پایگاه‌های سپاه و ارتش در غرب ایران و با استفاده از پرتابگر‌های سیار می‌داند.
بالغ بر ۱۲ نقطه از سوی صهیونیست‌ها مورد مطالعه قرار گرفته که در حمله موشکی احتمالی ایران دخیل خواهند بود. این نقاط از قرار ذیل هستند:
۱: شمال و جنوب تبریز: فاصله تا تل آویو ۱۲۲۷ کیلومتر است.
۲: کرمانشاه: فاصله تا تل آویو ۱۱۸۵ کیلومتر است.
۳: خرم آباد: فاصله تا تل آویو ۱۲۶۵ کیلومتر است.
۴: دزفول: فاصله تا تل آویو ۱۲۷۵ کیلومتر است.
کاشان، اصفهان، شمال و جنوب شیراز، برازجان، خورموج و جم دیگر نقاطی است که از سوی صهیونیست‌ها به عنوان نقاط شلیک در نظر گرفته شده است.