حسین شریعتمداری
۱- قرار است بیست و نهمین اجلاس تغییرات اقلیمی سازمان ملل با عنوان «کاپ ۲۹» از ۲۱ آبان تا ۲ آذر ماه در باکو، پایتخت جمهوری آذربایجان برپا شود. اجلاسی که همه ساله در چارچوب یکی از کنوانسیون‌های سازمان ملل برگزار می‌شود و مقصود و هدف و کارویژه‌ای که برای آن تعریف شده است «مقابله با انتشار گازهای گلخانه‌ای» است. برخی از خبرها حکایت از آن دارند که قرار است آقای دکتر پزشکیان، رئیس‌جمهور محترم کشورمان در رأس هیئتی در این اجلاس شرکت کنند! اگر این خبر که غربگرایان داخلی به شدت روی آن اصرار می‌ورزند، صحت داشته باشد، جناب پزشکیان به دام و تله خطرناکی پای نهاده و خسارت‌های سنگینی را به جمهوری اسلامی ایران و شخصیت خود تحمیل خواهند کرد! خطرها و خسارت‌های حضور رئیس‌جمهور کشورمان - و یا هر هیئت دیگری از ایران- در اجلاس یاد شده از چند سوی قابل ارزیابی است. بخوانید!
۲- نگاهی به جنایات وحشیانه رژیم صهیونیستی بیندازید! قتل عام بیش از ۴۵ هزار انسان بی‌گناه. ریختن هزاران تن بمب بر سر مردم مظلوم غزه و لبنان. موشک‌باران هر نقطه‌ای که رنگ و بوی حیات دارد. بمباران بیمارستان‌ها، مدارس، چادرهای محل اسکان آوارگان و... حتماً می‌پرسید حضور آقای پزشکیان در اجلاس باکو چه ربطی به جنایات وحشیانه رژیم صهیونیستی دارد؟! پاسخ آن است که «اسحاق هرتزوک» رئیس‌جمهور رژیم جعلی و جنایتکار اسرائيل هم به این اجلاس دعوت شده و در آن شرکت خواهد کرد! آیا برای شخصیت برجسته‌ای نظیر رئیس‌جمهور کشورمان با آن مواضع انقلابی و انسان‌دوستانه علیه رژیم کودک‌کش صهیونیستی حضور در این اجلاس پشت پا زدن به خون‌های به ناحق ریخته مظلومان، نادیده گرفتن شخصیت ضد‌صهیونیستی ایشان و برباد دادن حیثیت جمهوری اسلامی ایران به عنوان پرچمدار سرافراز مبارزه با صهیونیست‌های جنایتکار نیست؟! البته که هست و ساحت دکتر پزشکیان از این اقدام ناشایسته دور بوده و خواهد بود.
۳- جمهوری آذربایجان نیز به عنوان یک کشور مسلمان حق نداشته و ندارد از رئیس‌جمهور رژیم وحشی و جعلی اسرائیل برای حضور در اجلاس باکو دعوت کند. دعوت از این جرثومه فساد و تباهی خیانت آشکار به اسلام و ملت‌های مسلمان و خون‌های به‌ناحق ریخته مظلومان است. انتظار از رئیس‌جمهور کشورمان آن است که نه فقط از حضور در اجلاس خودداری کنند که به یقین چنین خواهند کرد بلکه باید دولت باکو را به شدت مورد اعتراض قرار بدهند. ضمن آن که دولت باکو به ارسال سوخت و کالا برای رژیم صهیونیستی در جریان جنگ اخیر نیز متهم است.
۴- سال گذشته اجلاس یاد شده (کاپ ۲۸) در امارات برپا شده بود و در حالی که خبری از حضور هیئت رژیم صهیونیستی در میان نبود، شهید رئیسی به علت انتقاد نسبت به توافقنامه مورد اشاره از حضور در اجلاس خودداری کرد و آقای محرابیان، وزیر نیروی دولت سیزدهم را به دوبی فرستاد ولی هنگامی که معلوم شد هیئتی از رژیم صهیونیستی نیز به اجلاس دعوت شده است، آقای محرابیان در اقدامی خدا‌پسندانه و انقلابی و برخاسته از احترام به خون شهدای فلسطینی و نفی موجودیت کثیف رژیم صهیونیستی، از حضور در اجلاس خودداری کرد و به کشور بازگشت و مورد تشویق و قدردانی شهید رئیسی قرار گرفت.
با شرحی که گذشت، بدیهی است که نه جناب پزشکیان و نه هیچ هیئتی از ایران اسلامی نباید در اجلاس باکو شرکت کنند و بی‌تردید شرکت نخواهند کرد... گفتنی است، اصرار برخی از سیاسیون غربگرا برای شرکت رئیس‌جمهور محترم کشورمان در اجلاس باکو، ماجرای پلشت دیگری است که در فرصتی دیگر به آن خواهیم پرداخت.
و اما، توافق پاریس که اجلاس باکو در بستر آن انجام می‌پذیرد نیز برای کشورمان با خسارت‌های فراوانی همراه است که دلیل روشن دیگری بر ضرورت عدم حضور آقای پزشکیان در اجلاس یاد شده است. بخوانید!
۵- اجلاس باکو (کاپ ۲۹) برگرفته از معاهده پاریس است. توافقنامه پاریس یک توافق اقلیمی بین‌المللی است که در آن دولت‌ها به‌طور جمعی متعهد شده‌اند با انجام اقداماتی در جهت کاهش گرمایش جهانی گام بردارند. در سال 2015 میلادی، با هماهنگی سازمان ملل در پاریس نمایندگان 195 کشور برای رسیدگی به تغییرات آب و هوایی و تأثیرات منفی آن و مبارزه با تغییرات اقلیمی و سازگاری با اثرات آن توافقنامه اقلیمی پاریس را تصویب کردند. بر اساس این توافقنامه، کشورهای عضو متعهد می‌شوند به تناسبی که برای آنها در نظر گرفته می‌شود استفاده از سوخت‌های فسیلی (نفت و گاز و...) را کاهش دهند تا از انتشار بیشتر گازهای گلخانه‌ای جلوگیری شده باشد.
۶- انتشار بیش از اندازه و خطرآفرین گازهای گلخانه‌ای، از سوی کشورهای بزرگ صنعتی صورت می‌پذیرد که از بیشترین سوخت فسیلی در گردش چرخ صنایع و کارخانه‌ها و تاسیسات صنعتی خود استفاده می‌کنند و سهم کشورهای در حال توسعه، نظیر ایران در تولید گازهای گلخانه‌ای به اندازه‌ای نا‌چیز است که تقریباً به حساب نمی‌آید. بنابراین تنها نتیجه پیوستن ایران به این توافقنامه، جلوگیری از پیشرفت‌های صنعتی کشورمان خواهد بود. وقتی در مجلس پنجم موضوع پیوست ایران به توافق پاریس مورد بحث قرار گرفته بود و سخن از کمک مالی کشورها، برای ترمیم حفره‌ای بود که گازهای گلخانه‌ای در لایه اوزون ایجاد کرده بود، مرحوم حجت‌الاسلام عباس عباسی، نماینده بندر عباس ضمن ارائه چند دلیل مستحکم با آن مخالفت کرد و جمله معروفی گفت که اگر چه با تمسخر برخی از غربگرایان روبهرو شد ولی جان کلام بود. آن مرحوم گفته بود «لایه اوزون را کشورهای بزرگ صنعتی سوراخ کرده‌اند، ما چرا باید هزینه آن را بدهیم؟! خودشان بروند سوراخ ایجاد شده را بدوزند». رحمه‌الله علیه.
۷- حالا در این ۴ گزاره دقت کنید.
اول: زمستان سال ۹۴ خانم معصومه ابتکار از سوی دولت آقای روحانی برای پیوستن به توافق پاریس به فرانسه رفت. ایشان متاسفانه با پیوستن ایران به توافق یاد شده موافقت کرد و در بازگشت از پاریس در مصاحبه‌ای گفت: «ایران بدون هیچ‌گونه شرطی متعهد شده است انتشار گازهای گلخانه‌ای را چهار درصد کاهش دهد و همچنین مشروط به برداشته شدن تحریم‌ها، انتشار گازهای گلخانه‌ای را هشت درصد دیگر کمتر کند»!
دوم: آقای روحانی رئیس‌جمهور وقت کشورمان بعد از پی بردن به ماهیت توافق پاریس به حق، علیه آن موضع گرفت و گفت: «کشورهای بزرگ صنعتی که بزرگ‌ترین کشورهای تولیدکننده گازهای گلخانه‌ای هستند زیر بار عمل به مفاد این توافق نرفته‌اند چرا ما با الزام کشور به چنین تعهدهایی جلوی پیشرفت و توسعه کشور را بگیریم و معیشت مردم را به خطر بیندازیم»؟
سوم: در 1 ژوئن سال 2017 (۱۳۹۶) دونالد ترامپ رئیس‌جمهور وقت ایالات متحده اعلام کرد که این کشور تمامی مشارکت‌های خود در توافقنامه 2015 پاریس در رابطه با کاهش تغییرات اقلیمی را متوقف می‌کند، و اعلام کرد که این توافقنامه اقتصاد آمریکا را «تضعیف کرده» و یک ضرر دائمی برای این کشور خواهد بود.
چهارم: مجلس نهم با وجود دلایل مستحکم فراوانی که از خسارت‌بار بودن توافق پاریس حکایت می‌کرد، پیوست ایران به این توافق را تصویب کرد اما خوشبختانه شورای نگهبان پس از ارزیابی و بررسی کارشناسان، این مصوبه را رد کرد و...
۸- با توجه به نکات یاد شده، معلوم نیست برخی از سیاسیون غربزده با چه انگیزه‌ای رئیس‌جمهور محترم کشورمان را به شرکت در اجلاس باکو ترغیب می‌کنند؟! یعنی هنوز نفهمیده‌اند که حضور آقای پزشکیان با عنوان رئیس‌جمهور ایران و یا هر هیئت دیگری از کشورمان در اجلاس باکو، پای نهادن در تله خطرناکی است که دشمنان تابلودار اسلام و انقلاب و مردم این مرز و بوم برای ایران اسلامی و رئیس‌جمهور محترم و انقلابی کشورمان تدارک دیده و کار گذاشته‌اند؟!
رمز و راز جاودانگی شهید نصرالله
سید عبدالله متولیان
سابقه سه دهه رهبری شهید سید حسن نصرالله بر حزب‌الله لبنان، از او شخصیتی بی‌بدیل نه تنها در لبنان، بلکه در جهان اسلام و شخصیتی کم نظیر در جهان بشری ساخته و او را به نماد مقاومت و ایستادگی در برابر ظلم سلطه‌گران و استعمارگران تبدیل کرده است. سردار فاتح قلب‌ها با الگوی رهبری قوی و الهام‌بخش خود، نه‌تن‌ها مردم لبنان، بلکه تمام آزادگان جهان را به مبارزه با استکبار و نابرابری فراخوانده است. شهید نصرالله زمانی مسئولیت دبیرکلی حزب‌الله را به عهده گرفت که بخش جنوبی لبنان به دست رژیم صهیونیستی اشغال شده بود و سرزمین لبنان جولانگاه جنگ‌های داخلی و تاخت و تاز نظامیان و شبه نظامیان حامی رژیم صهیونیستی (ارتش جنوب و فالانژها) بود. بر این اساس شهید نصرالله از زمان تصدی پست دبیر کلی حزب الله لبنان دو استراتژی کلی را پی گرفت:
استراتژی اول: تلاش برای ایجاد لبنان آزاد، متحد، امن، با ثبات و مستقل بود که در آن کشور دولتی قوی و عادلانه روی کار بیاید، و استراتژی دوم: اخراج اشغالگران صهیونیست از لبنان و نقش آفرینی مؤثر برای آزادسازی فلسطین از چنگال اشغالگران و بازگرداندن این سرزمین به صاحبان واقعی آن. بر این اساس جنگ‌هایی که حزب‌الله، در این مدت با آن مواجه شده، همگی حلقه‌های متصل به هم و پیوسته از یک زنجیره و در چارچوب این دو استراتژی است.
ویژگی‌هایی که از نصرالله یک اسطوره و ابرقهرمان در صحنه نبرد با صهیونیزم بین‌الملل ساخته بسیار زیاد و خارج از ظرفیت این وجیزه است، اما از باب «آب دریا را اگر نتوان کشید. هم به قدر تشنگی باید چشید» به برخی از آنها اشاره می‌کنیم:
۱ـ او عارف بالله و مرد میدان فی سبیل‌الله بود و مرگ در بستر زیبنده او نبوده و شهادتش نیز هرگز دور از انتظار نبود. او مزد ۳۰ سال تلاش برای کسب رضایت خداوند را با شهادت گرفت
سیدرضا صدرالحسینی
هم‌اکنون در شرایطی با همدیگر صحبت می‌کنیم که تا ساعاتی دیگر، نتیجه انتخابات آمریکا مشخص می‌شود. نکته مهم این است که به احتمال قریب‌به‌یقین و با توجه به نظرسنجی‌ها در آمریکا،ترامپ اکثریت آرا را کسب نخواهدکرد.
یدالله کریمی پور
یک تغییر تاریخی خیره کننده در انتخابات رخ داده است.
طی ۲۰ سال گذشته و ۴ انتخابات ریاست‌جمهوری پیشین ایالات متحده، میزان مشارکت زنان یا با مردان برابر بوده و یا کمتر. ولی در این دوره تا کنون میزان مشارکت بانوان ۶ درصد بیش از مردان بوده است. این درصد بالای مشارکت بانوان، شاید مطلوب ترامپ و ایلان ماسک نباشد.
از سوی دیگر بر پایه آخرین نظرسنجی ها, بین هفت ایالت چرخشی، ترامپ در چهار ایالت نوادا، آریزونا، کارولینای شمالی و جورجیا پیشتاز است. هریس نیز در دو ایالت میشیگان و ویسکانسین جلوتر است.
به نظر می رسد تا اینجای کار تکلیف انتخابات به نتایج پنسیلوانیا و دو ایالت نیوهمپشایر و آیووا وابسته است. براین پایه, ایالت های کلیدی از ۷ به ۹ ایالت رسیده است.
در ضمن تا کنون نزدیک به ۸۳ میلیون تن از طریق پست یا حضور زود هنگام در شعبه های اخذ رای در انتخابات ۵ نوامبر ۲۰۲۴ شرکت کرده اند.
در این میان تحولاتی جالب نیز در حال رخ دادن است.
برای مثال روزنامه دیلی‌اکسپرس انگلیس گزارش کرد که هواداران ترامپ از ترس آنکه در صورت پیروزی هریس محدودیت‌هایی در خصوص مالکیت حمل سلاح به وجود آید، شروع به خرید سلاح کرده‌اند.
باید توجه داشت که تقریبا همه خبرگزاری ها و رسانه های معتبر و مشهور جهانی, رقابت هریس- ترامپ را مو به مو و نزدیکترین رقابت در تاریخ انتخاباتی آمریکا گزارش می دهند. بنابراین پیش بینی نهایی نتیجه را ناممکن می پندارند.
حتی یک کانال تلگرامی، کار را به جایی رسانده که هر گونه پیش بینی نتیجه انتخابات ۵ نوامبر (۱۵ آبان ماه) از سوی هر کسی را شیادی می داند.
با این وجود بعید نیست که کامالا هریس نه با فاصله میلمتری، که با اختلاف بالا نسبت به دانالد ترامپ، تا پایان هفته ، بلیط اقامت ۴ ساله برای ورود به کاخ سفید را رزرو خواهد کرد.
مشخصا آمریکایی ها دانسته اند که شکست هریس، یعنی فروپاشی ناتو، اضمحلال دمکراسی، پابرجایی آپارتاید بی بی در اسراییل، حتی جوانه زدن فاشیسم در ایالات متحده و پیروزی پوتین در اوکراین و اروپای خاوری.
ماده ۶۸۸ قانون مجازات اسلامی، در مقام جرم‌انگاری هر اقدامی که تهدید علیه بهداشت عمومی تلقی شود برآمده و مرتکبان چنین رفتاری را مستحق کیفر حبس می‌داند. علاوه بر این قانون، نحوه جلوگیری از آلودگی هوا مصوب ۱۳۷۴ و اصلاحی ۱۳۸۳ نیز به صراحت اتخاذ هرگونه رفتار منجر به آلوده‌شدن هوا را جرم دانسته است و آن را مستحق کیفر معرفی می‌کند. در این قانون درباره چگونگی تحقق جرم مرتبط با آلودگی هوا و مصادیق منجر به وقوع چنین رفتاری تعریف شده: نحوه استفاده از وسایل نقلیه موتوری در مواد ۴ تا ۱۲ راجع به کارخانجات، کارگاه‌ها و نیروگاه‌ها ماده ۱۲ تا ۲۱ و حتی در مورد منابع انرژی مورد استفاده در مصارف خانگی و فروشگاه‌ها، در ماده ۲۲ تا ۲۷ تذکرات قانونی انشا شده است. این حجم از تکالیف قانونی با دایره شمول گسترده، مؤید یک نکته اساسی است و آن اینکه موضوع حفاظت از محیط زیست و حفظ‌کردن آب و هوا از هرگونه آلودگی، تکلیفی است شرعی و قانونی. پیرو چنین الزامی، تمامی شهروندان در جهت حفظ محیط زیست مسئول شناخته شده، مسئولان و مقامات حکومتی نیز مانند سایر شهروندان دارای مسئولیت تلقی شده و از جنبه مقام سازمانی، در اعمال حاکمیتی و تصمیمات حکومتی واجد تکلیف در حفظ محیط زیست هستند.
علی‌رغم چنین امری، سال‌هاست مسئله رهاسازی گاز فلر (گاز مشعل پالایشگاه‌ها) دغدغه فعالان محیط زیست و شهروندان ساکن در محدوده پالایشگاه‌ها، خاصه اهالی خونگرم و مظلوم جنوب کشور شده است.
آزادسازی گازهای حاصل از اشتعال نفت و محصولات نفتی صدمات جبران‌ناپذیر زیست‌محیطی به همراه دارد که نمونه آن را در شهرهای صنعتی و برخی کلان‌شهرها شاهد هستیم. در جهان، سالانه افزون بر ۱۵۰ میلیارد مترمکعب گاز تحت عنوان فلرینگ (یا سوزاندن گازها توسط مشعل) به مواد آلاینده تبدیل می‌شود که بر اساس آمارهای بانک جهانی این رقم چیزی معادل یک‌سوم مصرف گاز کل اروپاست. از کل حجم گازهای آلاینده، ۷۵ درصد آن متعلق به ۱۰ کشور است که ایران هم جزء آنها محسوب می‌شود. طبق آمار شرکت ملی نفت ایران در سال ۱۳۹۵، مقدار بالقوه گازهای همراه برای جمع‌آوری در شرکت‌های عملیاتی نفت روزانه نزدیک به ۴۳ میلیون مترمکعب (بیش از ۱۱۰ میلیون بشکه معادل نفت خام در سال) بوده است. به همین سبب بود که در زمان تصدی دولت دوازدهم و سپس دولت سیزدهم مدعی شدند برای جمع‌آوری گازهای فلر عزمی جدی دارند.
بنابراین مقرر شد تا در یک برنامه‌ریزی منسجم و بنا بر اعلام وزارت نفت، با افتتاح طرح بیدبلند خلیج فارس، بخشی از گازهای همراه نفت از سه استان خوزستان، بوشهر و کهگیلویه‌و‌بویراحمد جمع‌آوری شود. رئیس وقت سازمان برنامه و بودجه در راستای افتتاح چنین پروژه‌ای مدعی بود: ۷۰ تا ۸۰ سال است که در کشور گاز فلر تولید می‌شود و تأسیسات نفتی-گازی کشور گاز فلر تولید می‌کنند.
با این وصف، این پرسش مطرح است که از دولت سیزدهم تا به امروز، شخص حقوقی و شرکتی که متعهد به اجرای چنین پروژه‌ای بوده، چطور به تعهدات خویش عمل کرده؟ خروجی و گزارش کار این مجموعه چیست؟ چند‌صد هزار دلار برای چنین پروژه‌ای هزینه شده است؛ کدام مقام حکومتی ناظر بر حسن اجرای تعهدات شرکت است؟ آیا این تعلل و سوء‌مدیریت به اجرای طرح مهم زیست‌محیطی و اقتصادی ایران ضربه نمی‌زند؟
آیا شرکت پالایش گاز بیدبلند خلیج فارس به‌عنوان سرمایه‌گذار بخش اعظم طرح جمع‌آوری گازهای مشعل شرق کارون و سایر شرکت‌های طرف قرارداد از اسفند ۱۴۰۰ تا به امروز نسبت به احداث خطوط جمع‌آوری و انتقال گازهای مشعل اقدام کرده‌اند؟ آیا شرکت‌های «سکاف» و «سروش‌انرژی پویا»، احداث واحد نمک‌زدایی و فشارافزایی آغاجاری ۲ و نمک‌زدایی پازنان 1 را با شرکت‌های «پتروسازه مبین» و «مشاور پارس»، خطوط لوله گاز رگ‌سفید ۱ و ۲، لوله مایعات ان‌جی‌ال هزارو ۲۰۰ و خط لوله گاز بی‌بی‌حکیمه به سیاه‌مکان و لخته‌گیر سیاه‌مکان را با شرکت‌های «صنایع ماشین‌سازی کاوه» و «مهندسان مشاور ستیران»، احداث ایستگاه جدید تزریق گاز بی‌بی‌حکیمه و خطوط لوله مربوطه را با شرکت‌های «پتروپایدار ایرانیان» و «پتروتدبیر پارس» و احداث ایستگاه‌های نمک‌زدایی و فشارافزایی آغاجاری ۱، ۳، ۴ و ۵ را با شرکت طراحی و مهندسی «صنایع پتروشیمی (پیدک)»، برق‌رسانی به ایستگاه رگ‌سفید با شرکت‌های «برق و تأسیسات داریان» و «مهندسی مشاور نیروی خراسان» و احداث پست برق ایثار و ورود و خروج خط هوایی تک‌مداره امیدیه ۲ چغادک با «شرکت توسعه پست‌های فشارقوی پارسیان» به تعهدات خویش عمل کرده‌اند؟
پرداختن به امور فنی قراردادهای اشاره‌شده و عملکرد شرکت‌ها و اشخاص درگیر با چنین پروژه مهم زیست‌محیطی‌ای ازجمله تکالیف نهادهای نظارتی قضائی است که امید است دولت چهاردهم و سایر ارگان‌های ذی‌ربط، با لحاظ قراردادن مفاد قانون و احکام شرعی که بر ضرورت حفظ محیط زیست تأکید دارند، به موضوع ورود کنند بلکه در پیشگاه ملت پاسخ‌گو شوند و به فرمایش پرودگار در باب ضرورت حراست از محیط زیست جامه عمل بپوشانند؛ چراکه حداقل توقع از ارکان نظام آن است که به سفارش‌های قرآن در این زمینه توجه ویژه کنند؛ مانند آیه ۱۹۱ سوره شریفه آل‌عمران و آیه ۲۰ سوره مبارکه لقمان، به موازات این امر در قرآن کریم به برخی از عناصر حیات بشر سوگند یاد شده که حاکی از تکلیف شرعی انسان در حفاظت از عناصر طبیعت است. توصیه و سفارش باری‌تعالی در آیه ۴۹ شریفه سوره قمر، «انا کل شیء خلقنا بقدر»، مؤید این نکته اساسی است که همه چیز در جهان هستی به فرمان حق‌تعالی بر مدار نظم استوار شده و نابسامانی‌های موجود ناشی از بهره‌وری نادرست از طبیعت و منابع آن است که قطع به یقین این نابسامانی‌ها نتیجه بدیهی بی‌تدبیری و زیاده‌طلبی‌هایی است که برخی رانت‌خواران متصل به برخی مدیران در جهت کسب منفعت شخصی، بدون توجه به قانون و احکام شرعی، به آلودگی هوا و تخریب محیط زیست و طبیعت ایران‌زمین به اشکال مختلف مشغول هستند.
سیدمحمدرضا دماوندی