هجدهمین جشنواره فیلم مقاومت، تنها یک رویداد سینمایی نیست بلکه نقطه عطفی در مسیر تبدیل مقاومت از یک گفتمان منطقهای به یک جبهه جهانی در عرصه هنر است. دعوت و حضور فیلمسازان مستقل جهان در دل این جشنواره، نهتنها پاسخی به یک نیاز دیرین، بلکه اقدامی راهبردی برای همافزایی سینماگران آزاده جهان علیه سلطه فرهنگی غرب است.
در جهانی که هالیوود با سرمایهگذاریهای کلان، روایتهای ساختگی خود را به سرتاسر دنیا صادر میکند، جای یک جبهه فرهنگی برای مقابله با این یکسویهگرایی بهشدت خالی است. اگر سلطهگران از سینما برای تطهیر تجاوزها و توجیه جنگافروزیهای خود بهره میبرند، چرا جبهه مقاومت نتواند از همان ابزار برای روایت حقیقت، مظلومیت و ایثار استفاده کند؟ سینمای مقاومت، اگر بخواهد تأثیرگذار باشد، باید فراتر از مرزهای جغرافیایی برود و به یک حرکت جهانی بدل شود.
تشکیل اتحادیه بینالمللی فیلمسازان ضدسلطه، نخستین گام عملی در این مسیر است. اتحادیهای که میتواند به پناهگاهی برای هنرمندان منزوی در غرب تبدیل شود؛ فیلمسازانی که بهدلیل نقد نظامهای سلطهگر، از سیستمهای رسمی طرد شدهاند. این اتحادیه، با هدف ایجاد شبکهای جهانی از هنرمندان متعهد، میتواند جریانی فرهنگی موازی و مستقل از مدارهای رسانهای قدرت شکل دهد. گسترش چنین اتحادیهای، بهمعنای بازآفرینی یک روایت انسانی و حقطلبانه در برابر ماشین تبلیغاتی امپریالیسم فرهنگی است.
نقش جمهوری اسلامی ایران در این میان کلیدی است. همانطور که در حوزه کاریکاتور، ایران به پایتخت کاریکاتوریستهای ضدسلطه بدل شد، حالا نوبت آن است که در عرصه سینما نیز چنین جایگاهی تثبیت شود. جشنواره فیلم مقاومت، ظرفیت آن را دارد که به مرکز ثقل فیلمسازان مستقل جهان بدل شود. شرط آن، تداوم، نهادینهسازی و رسانهایسازی این جریان نوپا در قالب دبیرخانهای دائمی و بینالمللی است.
نمونههای موفق همکاری چندملیتی در سینمای مقاومت (همچون فیلمهای «بازمانده» و «۳۳ روز») نشان دادهاند که پیوند هنری ملتهای مقاومت از خاورمیانه تا آمریکای لاتین ممکن و مؤثر است. اگر این الگو در قالب پروژههای مشترک بین ایران، ونزوئلا، فلسطین و دیگر کشورهای مستقل گسترش یابد، میتوان شاهد تولد آثاری بود که تصویری واقعی از ایثار و مبارزه با ظلم را به جهان عرضه میکنند.
همانطور که شهید حاج قاسم سلیمانی ضرورت اتحاد هنرمندان جهان اسلام را گوشزد کرده بود، امروز این پیشنهاد رنگ عمل به خود گرفته است. جشنواره فیلم مقاومت، با استقبال صدها فیلمساز خارجی، ثابت کرد که گفتمان مقاومت تشنه بازتاب جهانی است. این بذر اکنون کاشته شده و اگر درست آبیاری شود، میتواند به درختی تنومند بدل شود که سایهاش بر سر تمام آزادگان جهان گسترده میشود.