یکی از نشانه‌های جامعه الگو در نگاه امیرالمؤمنین (ع) خدمت بی‌منت کارگزاران به بندگان خداوند است. حضرت علی (ع) در کلمات و به‌ویژه در نامه‌های نهج‌البلاغه تأکید‌های فراوان دارند، یک نمونه خطاب به «اشعث‌بن‌قیس» عامل آذربایجان در نامه‌ها می‌فرمایند: «تو حق نداری نسبت به رعیت (مردم) استبداد ورزی.»
ایشان خطاب به عبدالله‌ابن‌عباس در نامه ۱۸ می‌فرمایند، بدان که بصره امروز جایگاه شیطان و کشتزار فتنه‌هاست (چون اصحاب جمل در بصره آتش فتنه را شعله‌ور کرده بودند) با مردم آن به نیکی رفتار کن و گره وحشت را از دل‌های آنان بگشای؛ و در نامه ۱۹ به استاندار فارس می‌نویسند: «همانا دهقانان مرکز حکومت تو از خشونت و قساوت و تحقیر کردن مردم و سنگدلی تو شکایت کرده‌اند.» و در سفارش به فرماندار اصفهان «مخنف‌ابن‌سلیم» می‌فرمایند: «سفارش می‌کنم با مردم تندخو نباشید و به آنها دروغ نگویید و با مردم به جهت اینکه بر آنها حکومت دارید بی‌اعتنایی نکنید. جز اینکه مردم برادران دینی و یاری‌دهندگان در استخراج حقوق الهی هستند.»
و خطاب به «محمد‌بن ابی‌بکر» والی مصر در نامه ۲۷ می‌گویند: «در نیم نگاه و خیره شدن به مردم به مساوی رفتار کن تا بزرگان در ستمکاری تو طمع نکنند و ناتوان‌ها در عدالت تو مأیوس نگردند.»
ایشان در برخورد قاطع با مسئول خیانتکار در نامه ۴۲ می‌نویسند: «از خدا بترس و اموال آنان را بازگردان و اگر چنین نکنی و خدا مرا فرصت دهد تا بر تو دست یابم تو را کیفر خواهم کرد که نزد خدا عذر خواه من باشد و شمشیری تو را می‌زنم که به هرکس زدم وارد دوزخ گردید و بالاخره وقتی خبر حضور در سفره رنگی عثمان‌بن‌حنیف در کنار سفره رنگی می‌رسد او را مورد عتاب و خطاب قرار می‌دهند.»
از مجموع چند فراز استفاده می‌شود که در جامعه علی (ع) کارگزاری که مستبد و خشن و تند خو و دروغگو وخائن و تحقیر کننده نسبت به مردم باشد، جایگاهی ندارد و در مقابل دولتمردانی که برخورد نیکو دارند و در پی گره‌گشایی از زندگی مردم هستند و مردم را بسترساز اجرای احکام و دستورات الهی می‌دانند و دل‌شان با فقرا و مستمندان بوده و امانتدار خوبی در بیت‌المال هستند، همچنین با مردم صادق و فروتن هستند و به جای پرکردن کیسه خویش همه تلاش‌شان پر کردن سفره مردم است، پیش امام (ع) ارزشمندند. بحمدالله این سیره امیرمؤمنان (ع) را در رفتار امام بزرگوار و رهبر عزیزمان شاهد هستیم. در واقع، تمام تلاش امامین انقلاب فرهنگ‌سازی جامعه مورد نظر علی (ع) و کارگزاران این کشور بوده و به حمدالله خیلی پیش رفتیم؛ اما در برخی از مدیران ولو اندک سیره امامین انقلاب جایی باز نکرده است، امیدوارم با همت همگانی مدیران نظام در تمام سطوح خود را در ابعاد گوناگون بر جامعه نمونه امیرمؤمنان (ع) نزدیک کنند. ان شاءالله...