با الهام از تجربه فروپاشی شوروی، به ویژه گورباچف و تطبیق آن با وضعیت کنونی جبهه مقاومت و ایران اسلامی، توجه به نکات زیر برای حفظ اقتدار، پایداری و پیشبرد اهداف راهبردی ضروری است:
۱ـ هوشیاری حداکثری در برابر جنگ ادراکی: دشمن پیوسته در تلاش است با عملیات روانی، اطلاعات غلط و تهدیدهای ساختگی (مانند SDI)، محاسبات شما را تغییر داده و شما را به سمت تصمیمات اشتباه سوق دهد. ۲ـ تعریف دقیق از منافع ملی و جبهه مقاومت: پیش از هر اقدام یا مذاکره، مرزهای قرمز و منافع حیاتی خود را با وضوح کامل ترسیم کنید و از آنها تخطی نکنید. ۳ـ پرهیز از تصمیمگیری از موضع ترس: ترس از بحران، سقوط یا جنگ، بزرگترین تله برای امتیازدهیهای غیرضروری است. شجاعت در مقاومت، راهگشاست. ۴ـ نداشتن اعتماد مطلق به دشمن: حتی در وضعیت مذاکره یا تعامل، نیت و اهداف پنهان دشمن را هرگز فراموش نکنید. لبخند دشمن، همواره نشانه صلح نیست. ۵ـ تقویت توان داخلی و خودکفایی: وابستگی به بیرون، پاشنه آشیل هر نظام مقاومتی است. ۶ـ تکیه بر قدرت مردمی: مشروعیت و پایداری جبهه مقاومت و ایران اسلامی در گرو حمایت و مشارکت فعال مردم است؛ این مهمترین سپر دفاعی شماست.
۷ـ افزایش آگاهی عمومی نسبت به ترفندهای دشمن: مردم باید از برنامهها و فریبهای دشمن آگاه باشند تا واکسینه شوند. ۸ـ جلوگیری از رخنه نیروهای غربگرا در مراکز تصمیمگیری: نفوذ افراد متمایل به راهحلهای بیرونی و تسلیمطلب، میتواند محاسبات راهبردی را منحرف کند. ۹ـ حفظ وحدت و انسجام داخلی جبهه مقاومت: تفرقه و اختلافات درونی، بزرگترین فرصت را برای دشمن فراهم میکند تا از شکافها استفاده کند. ۱۰ـ تنوعبخشی به متحدان و روابط خارجی: تکقطبی کردن روابط خارجی ریسکپذیری راهبردی را افزایش میدهد. ۱۱ـ اصلاح و تقویت ساختارهای اقتصادی داخلی: اقتصاد مقاومتی مقابله با فساد و توزیع عادلانه ثروت، بستر اصلی پایداری و تابآوری ملی است. ۱۲ـ شفافیت: پنهانکاری یا عدم توضیح کافی درباره چالشها و تصمیمات بیاعتمادی ایجاد میکند و بستر را برای شایعات دشمن فراهم میکند. ۱۳ـ ارزیابی دشمن: نه بزرگنمایی توان دشمن و نه دستکم گرفتن آن، هیچ یک صحیح نیست؛ تحلیل واقعبینانه ضروری است. ۱۴ـ پرهیز از القای بنبست: گفتمان «بنبست» و «فروپاشی قریبالوقوع»، همان روایتی است که دشمن میخواهد ترویج کند. ۱۵ـ استفاده هوشمندانه از دیپلماسی: مذاکره ابزاری برای تأمین منافع است، نه هدف غایی. ۱۶- وابستگی نداشتن به هیچ قدرت خارجی: هرگونه تبعیت از خارج، استقلال تصمیمگیری را سلب میکند. ۱۷- ترویج مقاومت و امید در جامعه: الگوهای ایثار و پایداری را به نسلهای جدید منتقل کنید و روحیه «ما میتوانیم» را زنده نگه دارید. ۱۸- درسگیری مستمر از تجارب تاریخی: پروندههای شکست یا موفقیت ملتها در مواجهه با قدرتهای بزرگ را تحلیل کنید و از اشتباهات گذشته درس بگیرید. ۱۹- آمادگی برای مقابله با تهدیدهای ناگهانی: دشمن ممکن است در لحظات ضعف یا غفلت، حملات غیرمنتظرهای را برنامهریزی کند. آمادگی دائم ضروری است. ۲۰- نداشتن انفعال و ابتکار عمل: جبهه مقاومت و ایران اسلامی باید همواره ابتکار عمل را در دست داشته باشد.