الف) میزان فساد در رژیم صهیونیستی و شاخص های بینالمللی:
براساس گزارش بانک جهانی در سال 2008 اسرائیل در رتبه فاسدترین و بی کفایت ترین مناطق توسعه یافته قرار دارد. میزان سطح فساد اداری رژیم صهیونیستی در سال 2006 در مقایسه با سایر کشورها از جایگاه 26 برخوردار بوده است، به طوری که این رقم در سال 2005 بیست و یکم و در سال 2004 پنج رده پایین آمده بود. شایان ذکر است که از سال 1996 رژیم صهیونیستی در شاخص های درجه بندی بین المللی تعیین میزان فساد 16 رده تنزل داشته است.
ب) مصادیق فساد اداری، مالی و اخلاقی بدنه حاکمیت رژیم صهیونیستی:
1- گسترش فساد در رهبران سیاسی دولت صهیونیستی:
گستردگی پرونده های فساد مقامات رژیم صهیونیستی از شدت آلودگی سران صهیونیستی به انواع مصادیق فساد حکایت دارد. موضوع فساد مقامات صهیونیستی که معمولاً در هنگام رقابت های حزبی و جنگ قدرت نمایان تر می شود، به عنوان یکی از خطرات استراتژیک پیش روی رژیم صهیونیستی است که در مصادیقی چون ارتشا، فساد اخلاقی و جنسی، اختلاس، فساد انتخاباتی، پولشویی و... رو به گسترش است.
2- فساد در ارتش و پلیس رژیم صهیونیستی:
علاوه بر رهبران سیاسی، چهره های نظامی و نیروهای پلیس که در واقع مجریان قانون و عاملان مبارزه با فساد و ناهنجاری های قانونی در جامعه صهیونیستی هستند نیز به انواع فسادهای مالی و اخلاقی متهم و محکوم شده اند. علی رغم تلاش های فرماندهان ارتش صهیونیستی برای کم اهمیت جلوه دادن و رفتار فردی خواندن اقدامات غیراخلاقی و ارتکاب به جرم و فساد نظامیان صهیونیستی، بسیاری از اندیشمندان و محافل آکادمیک صهیونیستی بر این مسئله تأکید دارند که مشکل اصلی در زمینه ارتکاب اینگونه اقدامات از سوی نظامیان صهیونیستی، به ماهیت سست و غیراخلاقی بدنه ارتش و جامعه صهیونیستی مربوط می شود.
3- مصادیق فساد در جامعه مذهبی:
افشای انواع فسادهای مالی و اخلاقی در میان «خاخام های صهیونیست» همواره یکی از داغ ترین موضوعات رسانه های جمعی مختلف رژیم صهیونیستی بوده است. رشد فزاینده انواع فسادهای اخلاقی و اقدامات ضدبشری (کودک آزاری) در میان محافل دینی مذهبی رژیم صهیونیستی به گونه ای است که اولین کسانی که باید به خاطر خشونت ها و سوءاستفاده های جنسی تحت تعقیب و محاکمه قرار گیرند، خاخام ها و رهبران دینی صهیونیستی هستند که این امر نشان از فسادزدگی جامعه دینی صهیونیستی می دهد که مدافعان ارزشی و اخلاقی رژیم صهیونیستی هستند.
ج) پولشویی، تجارت آزاد در رژیم صهیونیستی:
در رژیم صهیونیستی گروه های مافیای سازمان یافته ای به امر پولشویی مشغول هستند که به دلیل شرایط جامعه صهیونیستی و همچنین دست داشتن برخی از سران صهیونیستی در تجارت «پولشویی» این مسئله در رژیم صهیونیستی به شدت در حال گسترش است، به طوری که به گفته منابع خبری پلیس صهیونیستی، اسرائیل به مرکز تبدیل پول های غیرقانونی به پول های به اصطلاح قانونی در جهان تبدیل شده است.
د) تجارت «روسپیگری» کارکرد مشروع رژیم صهیونیستی:
هم اکنون رژیم صهیونیستی به عنوان کانون اصلی «فساد و فحشا» در جهان مطرح است، به طوری که تقاضا برای فاحشه خانه ها سرسام آور است، به گونه ای که در هر ماه یک میلیون مراجعه کننده ثبت می شود. حقوق بشر هم برآوردشان بر آن است که همه ساله حداقل سه هزار زن برای تجارت سکس به این سرزمین اشغالی قاچاق می شوند. با توجه به اوج تجارت سکس در رژیم صهیونیستی، دولت این رژیم علاوه بر اینکه اقدامی در جهت کنترل این مسئله نداشته بلکه برای جذب توریسم و کسب درآمدهای هنگفت از تجارت «زن» گام برداشته است.
هـ) فساد انتخاباتی و مصادیق آن در رژیم صهیونیستی:
فساد اداری و مالی احزاب در حین انتخابات امری بدیهی و آشکار در رژیم صهیونیستی محسوب می شود، به طوری که بعد از برگزاری هر انتخابات در دولت جعلی اشغالگر قدس، حامیان دو طرف، طرف مقابل خود را به تقلب متهم می کنند که فارغ از صحت و سقم این اتهامات، خود دلیلی بر وجود فساد انتخاباتی در این رژیم است. پرداخت رشوه، خریداری رأی و تقلب در شمارش آرا از جمله موارد فساد انتخاباتی محسوب می شوند.
و) دلایل شیوع فساد در رژیم صهیونیستی:
یکی از دلایل بروز فساد مالی و اداری و ناتوانی رژیم صهیونیستی در مهار آن، این است که 30 درصد از فعالیت های اقتصادی در رژیم جعلی عبری با استفاده از سرمایه سیاه صورت می گیرد. اصطلاح سرمایه سیاه نشان دهنده حجم فعالیت های کاذب و پنهان اقتصادی است که دربرگیرنده خرید و فروش مواد مخدر، تجارت زن، شرط بندی ها و تأمین سلاح های غیرقانونی و اقدامات تروریستی و... است.
خفیف بودن مجازات های مربوط به انواع فساد مالی و اخلاقی یکی دیگر از دلایل همه گیر شدن مصادیق فساد در جامعه صهیونیستی است، چرا که برملا شدن فساد مالی و اخلاقی شهروندان و مسئولان صهیونیستی تنها مدتی خوراک تبلیغاتی جراید صهیونیستی را فراهم می کند و نهایتاً در قالب پرونده ای دیگر بایگانی می شود.
مشارکت مقامات صهیونیستی در فعالیت های غیرقانونی و در نتیجه شیوع انواع فسادهای مالی و اخلاقی در میان سران و دولتمردان خود یکی دیگر از عوامل اصلی در گسترش فساد در رژیم صهیونیستی است.
نتیجهگیری:
به ادعای مقامات صهیونیستی، رژیم صهیونیستی نظامی دموکراتیک است و در کشورهای توسعه یافته به دلیل توزیع قدرت و وجود نهادهای نظارتی، انتظار می رود میزان فساد کمتری از کشورهای توسعه نیافته وجود داشته باشد. اما چنانچه مشاهده شد گسترش فساد و شیوع آن در بدنه حاکمیت رژیم صهیونیستی بسیار زیاد است.
ناکارآمدی نظام قضایی و مشارکت سران صهیونیستی در انواع ارتکاب جرم و مصادیق فساد علاوه بر اینکه اعتماد شهروندان صهیونیستی را نسبت به نهادهای حکومتی رژیم صهیونیستی کاهش شدیدی داده است، زوال و پوسیدگی هر چه بیشتر این رژیم جعلی را بیش از پیش نشان می دهد.