نبرد نامتقارن و الگوی نبرد علوی (بخش اول)

تعریف نبرد نامتقارن
پرهیز از قرینه سازی در برابر نقاط قوت دشمن و تمرکز شایستگی های کلیدی خودی روی نقاط ضعف دشمن، نبرد نامتقارن نامیده شده است. رویکرد نامتقارن به رویکردی اطلاق می شود که می تواند با ایجاد تغییر و تمایز هدفمند شود. حالا این تغییر و تمایز هدفمند در کجا باید صورت پذیرد؟ با ایجاد تمایز و تغییر در راهبرد عملیات، تاکتیک و تکنیک، محیط نبرد را به گونه ای تغییر دهد که آثار نقاط قوت و برتری های عمدتاً فناوری دشمن را به حداقل کاهش داده یا خنثی کند و از طریق این تغییر راهبردی محیط نبرد، نوعی توازن غیرمتقارن را با دشمن به وجود بیاورد. پس جنگ نامتقارن از جایی آغاز می شود که عدم تقارن وجود داشته باشد. یعنی همین چیزی که امروز تعبیر به «برتری نسبی» در دانشکده های نظامی می شود.
فرایند طرح‌ریزی نامتقارن چیست؟
در فرایند طرح ریزی نامتقارن؛
1- شناسایی هوشمندانه شایستگی های کلیدی خودی؛ شایستگی کلیدی یعنی آن شایستگی هایی که در ما هست و در دشمن نیست و نمی تواند آن را به دست بیاورد. درست است که ما به همه نقاط قوت توجه می کنیم، اما شایستگی های کلیدی خودمان را استخراج می کنیم.
2- شناسایی ضعف موجود در مسیر شایستگی های کلیدی دشمن؛ یعنی شایستگی های کلیدی دشمن را رصد می کنیم تا مشخص شود دشمن در مسیر این شایستگی های کلیدی چه ضعفی دارد. ما می بایست در برابر آن ضعف از شایستگی کلیدی برخوردار باشیم.
3- ضعف هایی وجود دارد که در مسیر شایستگی کلیدی دشمن نیست؛ اما ضعف هایی است که استراتژی یا منافع حیاتی دشمن را به چالش می کشد؛ مثلاً حضور در خلیج فارس که جزء منافع حیاتی آمریکایی هاست. اگر کسی بتواند این حضور را به چالش بکشد این ضعف را در مسیر منافع حیاتی پیدا کرده است.
4- ضعف هایی که در ترکیب با محیط به یک ضعف اساسی تبدیل می شوند، ممکن است یک ضعف فی نفسه در دشمن در مسیر قوت و مسیر حیاتی اش نباشد؛ اما وقتی این ضعف را در محیط جغرافیای خودتان تفسیر و جای گذاری می کنید می بینید با ترکیب نقاط قوت خودتان می توانید آن را به یک ضعف اساسی برای دشمن تبدیل بکنید.
5- شناسایی مزیت های نسبی یا مطلق محیط که دو نوع هست: 1- گاهی محیط به لحاظ ژئوپلیتیک برای ما یک برتری قاطع یا یک نقطه برتری قاطع ایجاد می کند. 2- ترکیب محیط با شایستگی کلیدی ما می تواند یک نقطه برتری اساسی ایجاد کند و برعکس برای دشمن ضعف ایجاد کند.
این تقریباً فرایند عمده ای است که در طرح ریزی نامتقارن به طور مبنایی و مفهومی می بایست طی شود.
الگوی نبرد علوی
سوال این است که با این تعریف و با این فرایندی که برای این طرح ریزی نامتقارن بیان شد، آیا ما باید امروز رابطه معنویت را با نبرد نامتقارن تعریف کنیم یا با امر دیگری؟
نبرد نامتقارن و رویکرد و دکترین آن و استراتژی پیش روی آن در یک سطوحی درست هستند. این رویکرد را یک دهری هم می تواند انتخاب کند؛ یعنی در برابر رویکرد متعارف کلاسیک یک دهری هم می تواند آن را برگزیند؛ کمااینکه در دنیا کسان دیگری هم انتخاب کرده اند.
نامتقارن با تعریف فرایند و ماهیت گفته شده یک رویکرد فنی است پس باید بین این رویکرد و آن چیزی که ما داریم تمیز بدهیم؛ لذا در سپاه بحثی مطرح شد با عنوان «الگوی نبرد علوی». الگوی نبرد علوی خاص ما است و هیچ کس نمی تواند آن را انجام بدهد.