روس‌ها خصوصی گفتند حمله به ایران یعنی افزایش سرسام‌آور بهای انرژی

دیمیتری سایمز رئیس مرکز مطالعات نیکسون در واشنگتن در تلویزیون آمریکا در پاسخ به این پرسش که روسیه صرف نظر از گاز طبیعی مسکو به گزینه نظامی در برابر فعالیت های هسته ای ایران چگونه نگاه می کند ؟گفت: روس ها به طور خصوصی می گویند که حمله آمریکا و اسرائیل به ایران یعنی افزایش سرسام آور بهای انرژی و درآمد سرشار برای روسیه
وی یادآور شد: اگر جنگ در خاورمیانه و خلیج فارس به کسادی اقتصادی در آمریکا و غرب دامن بزند، در بلند مدت اثرات منفی برای اقتصاد روسیه هم از لحاظ کاهش تقاضا برای انرژی و هم از منظر افت سرمایه گذاری خارجی در روسیه خواهد داشت.
وی تاکید کرد: روس ها نگاهی پیچیده به اثرات یک حمله نظامی به ایران دارند. آنها چون گذشته فکر نمی کنند و اینک سیاست هایی را با هدف نتیجه گیری های کوتاه مدت مدنظر قرار می دهند. آنچه مسکو را نگران می کند تبعات اقتصادی حمله به ایران نیست بلکه واکنش ایران است. جنگی که می تواند به انفجار خاورمیانه، افزایش افراط گرایی اسلامی به ویژه در میان مسلمانان روسیه منجر شود.
وی اظهار داشت: روس ها با وجود مشکلات فراوانی که در قفقاز شمالی دارند نمی‌خواهند ایران هم به روسیه به چشم دشمن نگاه بکند و به حمایت از شورشیان مسلمان در روسیه بپردازد.
دیمیتری سایمز افزود: من فکر نمی کنم پوتین و مدودف لزوما بر سر ایران اتفاق نظر کامل دارند. اما کشاکش هم ندارند. مدودف می‌خواهد قدرت پوتین را کاهش دهد ولی اگر تصمیم بگیرد از پوتین ببرد بر سر یک مشکل سیاست خارجی چون ایران نخواهد بود. آن دو مسئولیت های کارکردی متفاوتی دارند.
وی گفت: مدودف به عنوان رئیس جمهوری روسیه مسئول سیاست خارجی است. او تعاملی با آمریکا داشت که دغدغه شخصی اش بود. حال از نوسازی روسیه صحبت می کند که لازمه اش سرمایه گذاری خارجی آمریکاست. پوتین مسئول کابینه است. سازمان انرژی اتمی روسیه و کلیه صادرات تسلیحاتی روسیه زیر نظر پوتین قرار دارد و فروش هلی کوپترهای نظامی و قرارداد موشک های فوق پیشرفته اس سیصد زیر نظر او انجام گرفت. تمام این سازمان ها به پوتین فشار می آورند که اگر روسیه به خاطر آمریکا با ایران دچار مشکل بشود قراردادهای هنگفتی را از دست خواهد داد. طبیعی است که پوتین نیز در مقابل فشار بیاورد تا در عوض قراردادهای اقتصادی جذاب تر با آمریکا یا دست کم معادل مبادلات مسکو با تهران نصیبش شود.
دورنمای روابط ایران و روسیه به موضوعی قابل توجه برای رسانه‌های آمریکایی تبدیل شده است و در این چارچوب به طور مشخص رویکرد روسیه در قبال احتمال توسل به گزینه نظامی برای متوقف کردن برنامه هسته‌ای ایران بررسی می‌شود و این رسانه‌ها با پیش‌فرض‌گرفتن گمانه ساختگی حمله به ایران ،‌ به بررسی تاثیر این موضوع بر اقتصاد روسیه می‌پردازند و حتی فراتر می‌روند و به گمانه‌زنی درباره واکنش مسلمانان روسیه به حمله احتمالی به ایران می‌پردازند.
پیشنهاد تشکیل کنسرسیوم تولید سوخت اتمی بین روسیه و ایران هم آن گونه که باید در فضای رسانه‌ای بیگانه مورد توجه قرار نمی‌گیرد و برخی از رسانه‌ها نیز در رویکردی کاملا بدبینانه با طرح سولات هدفمند و جهت‌دار در پی شکل‌دهی تصویری کاملا منفی از این پیشنهاد هستند. تحلیلگران رسانه‌ای بیگانه با توسل به نیت‌خوانی جهت‌دار و نگاه مغالطه‌آمیز و تکراری، این رویکرد مبتنی بر حسن نیت جمهوری اسلامی را هم در مسیر ادعای بی‌اعتمادی جامعه جهانی به برنامه هسته‌ای ایران تحلیل می‌نمایند.