هراس واشنگتن از گسترش همکاری های هسته ای ونزوئلا و ایران

بصیرت: نشریه شورای روابط خارجی آمریکا در گزارشی به تشریح ابعاد نگرانی واشنگتن نسبت به گسترش همکاری های هسته ای ونزوئلا با ایران و روسیه پرداخت.
فارین افرز، ارگان رسمی شورای روابط خارجی آمریکا طی گزارشی به قلم «جوئل دی هرست» و «جاناتان پرل» عنوان کرد: هوگوچاوز، رئیس جمهور ونزوئلا یکشنبه هفته گذشته، پس از پایان یک سفر دوره ای به روسیه، بلاروس، اوکراین، ایران، سوریه، لیبی و پرتغال به کشورش بازگشت. در این میان، طرح هایی که چاوز در این سفر دنبال می کرد، می تواند چالش هایی جدی را برای دولت اوباما به دنبال داشته باشد.
این گزارش اضافه کرد: واشنگتن باید به فکر تبیین گزینه های معقولی در عرصه سیاستگذاری هایش باشد، به ویژه زمانی که مسئله به همکاری ایران با ونزوئلا و بلندپروازی های هسته ای خود چاوز مربوط می شود.
بنابراین گزارش چاوز در شروع سفرش به روسیه رفت و در آنجا مذاکراتی را برای فعالیت شرکت هسته ای روسیه موسوم به «روس اتم» نهایی کرد که براساس آن روس اتم رآکتورهای اتمی را در ونزوئلا احداث کند. این توافق نامه در پی توافق کلی روسیه و ونزوئلا در نوامبر سال 2008 حاصل شده است. با آنکه تکمیل شدن عملیات ساخت این رآکتورها احتمالاً بیش از یک دهه طول خواهد کشید احتمال دستیابی چاوز به فناوری هسته ای باید برای واشنگتن و متحدان آن نگران کننده باشد.
فارین افرز نوشت: شاید این رآکتورهای ونزوئلا از نظر تهدید در خصوص تکثیر هسته ای، خطری کوچک باشد، اما روابط نزدیک ونزوئلا با ایران و منابع عظیم دست نخورده ونزوئلا از نظر اورانیوم که حدود 50 هزار تن ارزیابی می شود، پرسش هایی را در این باره مطرح می کند.
این نشریه آمریکایی ادامه داد: به نظر می رسد سیاست گذاران آمریکا درباره اینکه چگونه به توافق هسته ای روسیه و ونزوئلا واکنش نشان بدهند اطمینان خاطر ندارند. مقامات دولتی آمریکا از این بیم دارند که مخالفت آشکار با این توافق نامه مسکو و کاراکاس می تواند موقعیت بادآورده تبلیغاتی را در اختیار هوگو چاوز قرار بدهد. به ویژه در شرایطی که اوباما در تلاش است از تنش های دوجانبه در مناسبات آمریکا و ونزوئلا بکاهد.
در عین حال این نگرانی وجود دارد که چنین تلاش هایی برای از مسیر خود خارج کردن این توافق نامه می تواند مانعی در مسیر پیشرفت های آتی در تعامل با مسکو در زمینه کنترل تسلیحات سامانه دفاع موشکی و دیگر مسائل مهم باشد. با این اوصاف پاسخ دولت باراک اوباما به طرح ساخت رآکتور روسی در ونزوئلا به این محدود بوده است که بر حق ونزوئلا در داشتن انرژی هسته ای تأکید کند و در عین حال درباره سیاست های چاوز ابراز نگرانی کند.
براساس این گزارش، هوگو چاوز پس از سفر به روسیه به ایران رفت تا در آنجا نیز به قرار ملاقات هایش برسد، در این سفر 11 توافق نامه مختلف میان ایران و ونزوئلا امضاء شد. ایران و ونزوئلا تاکنون بیش از 200 یادداشت تفاهم امضاء کرده اند.
فارین افرز نوشت: در زمینه اورانیوم همکاری ایران و ونزوئلا همانند خیابانی دو طرفه است به این معنا که ایران به ونزوئلا کمک می کند تا ذخایر اورانیومش را شناسایی و از آن بهره برداری کند و ونزوئلا نیز به ایران کمک می کند تا به بخشی از این منابع دسترسی داشته باشد و از آن استفاده کند. روابط نزدیک ونزوئلا با ایران به ویژه منابع غنی و دست نخورده اورانیوم این کشور سبب می شود نگرانی هایی درباره این همکاری ها شکل بگیرد.
به گفته یک مقام ایرانی در بخش انرژی، یکی از توافق نامه های دو جانبه میان ایران و ونزوئلا دال بر این است که شرکت نفتی دولتی ونزوئلا موسوم به پترولئوس حدود780 میلیون دلار در حوضه میدان گازی پارس جنوبی در ایران سرمایه گذاری کند.
به نوشته این نشریه آمریکایی، کاراکاس تحریم های آمریکا و اروپا را نقض خواهد کرد و اگر ایران بخواهد، به این کشور بنزین خواهد فروخت.
طبق این گزارش، چاوز پس از تهران به دمشق رفت تا در آنجا برای نزدیک تر کردن مناسبات کاراکاس و دمشق تلاش کند، سفر چاوز به سوریه در شرایطی انجام شد که باراک اوباما تلاش می کند رهبری سوریه را از ایران و حزب الله دور کند.
ارگان رسمی شورای روابط خارجی آمریکا در نهایت تأکید کرد: آمریکا باید با دقت اقدامات و فعالیت های ونزوئلا را زیر نظر داشته باشد. همکاری شرکت نفتی دولتی ونزوئلا در توسعه میدان گازی پارس جنوبی و به ویژه همکاری های هسته ای این دو کشور از جمله مسائلی است که باید به آن توجه شود.
بولتون: نگرانی آمریکا باید جدی باشد
جان بولتون سفیر سابق آمریکا در سازمان ملل هم که در حال حاضر در مؤسسه آمریکن اینترپرایز فعالیت می کند در مقاله ای راجع به انتخابات پارلمانی ونزوئلا نوشت: نزدیکی چاوز به ایران و روسیه در امور هسته ای، باید نگرانی جدی دستگاه سیاست خارجی آمریکا را در پی داشته باشد. اکنون چاوز آشکارا به ایران در خنثی نمودن آثار تحریم ناشی از امیال هسته ای اش یاری می کند. همزمان مؤسسات مالی ونزوئلا، ایران و شرکت های آن را در دور زدن تحریم های بین المللی یاری می دهد و حمایت کاراکاس از حزب الله لبنان نیز مازاد بر این ها می باشد.
بولتون ادامه داد: مسئله هشداردهنده بعدی اعلام ونزوئلا مبنی بر کمک ایران به توسعه ذخایر اورانیوم این کشور است که گفته می شود از ذخایر بالایی در سطح دنیا برخوردار می باشد. قراردادی که دو سال قبل میان ایران و ونزوئلا در خصوص همکاری های هسته ای به امضا رسید، می تواند به این نتیجه نگران کننده منجر شود که ایران در قبال دریافت اورانیوم، تکنولوژی هسته ای را به ونزوئلا انتقال دهد. همزمان قرارداد ساخت رآکتوری هسته ای میان مسکو و کاراکاس به امضا رسیده که می تواند علامتی برای مخفی شدن تدریجی برنامه های هسته ای ونزوئلا باشد.