بحرانی در سینما وجود ندارد

* آقای سجادپور، با توجه به اختلافاتی که بین معاونت سینمایی وزارت ارشاد و خانه سینما به وجود آمده است و در چند روز اخیر شاهد مطالب بسیاری در رسانه ها بودیم، از نظر شما موارد اختلافی چه بوده است؟
** سجادپور: مشکلی به وجود آمده که به عنوان مسوولین رسمی سینمایی کشور، وظیفه داریم آن را حل کنیم و نگذاریم به خاطر اشتباه برخی افراد، زمینه سازی ها و نگاه های خاص، سینما وارد چالش هایی شود که کل سینماگران ضربه و لطمه ببینند و اعتماد مردم و مسوولین به سینما از بین برود.
سجادپور: اگرهم در این رابطه کاری انجام شده که به نظر، تند یا کند آمده است، عملا هدف آن، همین بوده که سینما وارد مشکلاتی نشود که کلیت آن آسیب ببیند; اجازه بفرمائید در همین حد بسنده کنم.
* آقای سجادپور، یعنی شما به عنوان مدیرکل نظارت و ارزیابی وزارت ارشاد، حاضر به پاسخگویی مسائلی که در رسانه ها مطرح شده است، نخواهید بود؟
** سجادپور: این اتفاقی که در جشن اصلی و در یکی از مهمترین جوایز آن افتاد، در حال حرکت به سمتی بود که دامن کل سینما را بگیرد. ابتدا فرد به اصطلاح خاطی را به یک ابزار فرهنگی جریمه کردیم. سپس به دلیل اینکه برخی افراد از آن صحبت ها حمایت کردند و اشخاصی دیگر وارد موضوع شدند، بحث بالا گرفت. مدیران بالاتر با منطق درستی از آن فرد خاطی گذشتند و او درحال حاضر کارش را انجام می دهد. اما باید زمینه ها را بررسی کرد که چرا چنین حرفی در آن فضا زده می شود. بنده سربسته عرض می کنم.
* آقای سجادپور، فرد خاطی براساس قوانینی، خاطی شناخته شده، درست است؟
** سجادپور: تمامی نوع تقصیر و برخورد با خطا، براساس آئین نامه های سینمایی انجام شد، یعنی در این مرحله، سعی کردیم پیش از اینکه قوه قضائیه یا قوای شبیه به آن، در فضای سینما وارد شوند، این موضوع را با ابزارهای قانونی حل کنیم. بنده به عنوان مدیر ارزشیابی و نظارت، براساس آئین نامه هایی که در هیات دولت تصویب شده و تائید رسمی دارد، اجازه دارم در شرایطی که تشخیص می دهم، جلوی کاری را بگیرم. یعنی اینکه آئین نامه، قدرت سلبی را به بنده داده است. از این ناحیه وارد شدم، زیرا مقامات بالاتر از من نیز وارد موضوع شدند و زمینه ها را زیر سوال بردند. وزیر محترم، در مصاحبه هفته گذشته، به صورت رسمی گفتند که آن فرد، مساله اصلی ما نیست و زمینه هایی که موجب این موضوع می شود، مهمتر است و این صحبت نیز، صحبت درستی بود. زیرا برخی افراد به شکل تلویحی و عدهای هم به صورت تصریحی، از فضایی که آن بحث ها را ایجاد می کند، دفاع کردند. بحث بالا گرفت و به اینجا رسید که ظاهرا مشکل اصلی، یک فرد و یک فیلم نیست; برایآنکه راه سینما درست پیش برود و بتوان برنامه های کلان سینما را اجرا نمود، باید از این مشکل و چالش عبور کرد و گذشت. حال ممکن است بعضی ها این مشکل را به کل صنف سینما نسبت دهند.
در اینجا به عنوان یکی از مدیران سینمایی کشور، به طور صریح و رسمی، اعلام می دارم که به هیچ وجه مشکل ما با صنف سینما و فعالیت صنفی نیست و اصلا اینگونه نیست که بخواهیم فعالیت های صنفی را کور و تعطیل کنیم. اتفاقا در برنامه های کلان ده ساله ای که اعلام کردیم، نقشه راه کلانی ترسیم شده که کاملا مرز بین فعالیت های صنفی و حاکمیتی، امکان بخشیدن به حضور بیشتر صنوف، صنوف تعیین کننده و کلان در عرصه تصمیم گیری ها و همکاری های مدیریتی پیش بینی شده است. به همین دلیل این موضوع را عرض می کنم، زیرا معمولا وقتی برخورد و اختلافی رخ می دهد، یکی از طرفین که خود را در معرض برخی از مجازات ها و تنبیهات می بیند، سعی می کند برای خود شریک جرم پیدا کند و کل صنف را وارد موضوع نماید. این کار درستی نیست و ما به بعضی افراد در برخی مسوولیت های صنفی- که افراد محدودی هم هستند- انتقاد داریم. وگرنه به عنوان مسوول نظارت و ارزشیابی که به شکل دائمی با تمامی سینماگران سروکار دارم، رابطه بنده با آنها بسیار ارتباط مثبتی است. اتفاقا یکی از سوالاتی که از بنده می شد، این است که چرا اینقدر پروانه ساخت داده می شود. اگر چالشی وجود داشت، به تمامی ذائقه ها، سلایق و دیدگاه های سینمایی از پیر تا جوان و از پیشکسوت تا تازه وارد، پروانه ساخت داده نمی شد.
* آقای توحیدی، آقای سجادپور تمایل زیادی نداشتند که به جزئیات این اختلافات وارد شوند، امیدوارم شما یک مقداری بیشتر توضیح بفرمائید.
** توحیدی: از برادر عزیزم آقای سجادپور تشکر می کنم. ای کاش موضع محبت آمیز ایشان، از روز اول اتخاذ می شد و درواقع مسائلی که در یک جمع کوچک (جمع هزار و اندی نفره) در مراسمی، عنوان شده بود و حتی مطبوعات هم آن بخش مناقشه انگیز قضیه را نقل نکرده بودند، مسکوت می ماند. تصور می کنم آقای سجادپور، در دوره ای که برادر عزیزم آقای شمقدری در نیویورک تشریف داشتند، موضوع را خوب مدیریت کردند و به هرحال آن تنش ها را تا اندازه ای مهار نمودند. بعد از بازگشت آقای شمقدری، خدمت آقای سجادپور رسیدیم و در پی لغو پروانه فیلم آقای اصغر فرهادی بود که با ایشان گفت وگو کردیم. آقای سجادپور، بنده با موضع شما موافقم و درواقع آنچه که در یک جمع محدود و اندک پیش آمد، باید با دقت مدیریت شود و فاش نگردد. تصور می کنم حضرتعالی در دوره ای که دوست عزیزمان، جناب آقای شمقدری، معاونت سینمایی، از نیویورک تشریف نیاورده بودند، قضیه را درست مدیریت فرموده بودید و به گمان بنده در آن جلسه ای که خدمت تان رسیدیم و توافقی انجام شد مبنی بر اینکه آقای اصغر فرهادی چطور و با چه شرایطی می تواند به ادامه فیلمبرداری مشغول شود، شرایط، دقیق و عقلانی بود.
در مسائلی که در جشن خانه سینما به دنبال بخشی از اظهارات آقای اصغر فرهادی که درواقع مبتنی بر احساسات ایشان بود و آرزوی بازگشت برخی از سینماگران را داشتند، پیش آمد، آنچه که برای بنده و برخی از دوستان قابل هضم بود، کسانی مانند گلشیفته فراهانی بودند که آقای شمقدری اصرار در بازگشت ایشان به میهن اسلامی داشت و یا دوستان دیگری که به هرحال مسائل و مشکلاتی ندارند، مانند آقای امیر نادری که فیلمساز سرشناسی هستند، یا آقای بهرام بیضائی که گمان می کنم یک پروژه درحال انجام دارند و درحال مذاکره با بنیاد سینمایی فارابی هستند و علی القاعده باید تشریف بیاورند و از تدریسی که در خارج کشور دارند، فارغ گردند تا انشا»الله به ساخت فیلم مشغول شوند. طبیعتا این افراد با آن فیلمسازی که ذکر نامش موجب مناقشه و تشویش شدف تفاوت داشتند. خانه سینما دوستانی را که درمقام فیلمسازی و هنرمند سینما مشغول کار هستند و فکر می کنند سینمای ایران همچنان باید از وجود آن ها بهره مند شود، از افرادی که هویت فیلمسازی شان محو شده است و فعالیت های سیالی آن ها اساسا قابل توجیه نیست، جدا می داند. خانه سینما هم اساسا با مقوله سیالی آقای مخملباف و اقدامات ایشان توافق ندارد. شخصیت فیلمسازان دیگر محفوظ است و ما آرزو می کنیم همه دوستانی که مشکلی با نظام جمهوری اسلامی و حاکمیت ندارند، بتوانند زیر چتر سینمای ایران مشمول فعالیت های آزادانه باشند.
* آقای توحیدی، آقای عسگرپور نام های را نوشته بودند. توضیح مختصری دهید و بفرمائید، علت ارائه این نامه چه بوده است؟
** توحیدی: بله، درواقع آن نامه ای که جناب آقای عسگرپور نوشتند، در فضای فوق العاده سنگین و مناقشه برانگیزی که به وجود آمده بود، نگاشته شد. علی رغم تصمیمی که دوستان داشتند و مصاحبه آقای فرهادی و تبری جستن ایشان از آن شبهه ای که نسبت به اظهاراتشان پیش آمده بود، همچنان بر این نکته پافشاری می شد که در جشن خانه سینما آرزوی بازگشت به انقلاب برای افرادی شده است که سرسازگاری با نظام ندارند و این موضوع به هیچوجه مورد پسند خانه سینما، هیات مدیره و شخص مدیرعامل نبود. درواقع این نامه پاسخی بود به آن فضای سنگینی که متاسفانه کوشش می شد به سمت امنیتی شدن پیش برود. آقای عسگرپور این خطر را احساس کردند و آن بیانیه به این دلیل بود که شائبه های امنیتی را از این قضیه رفع نمایند. به هرحال آنچه که مسلم است خانه سینما در چارچوب قوانین نظام جمهوری اسلامی فعالیت می کند. ما به تعامل با دستگاه های رسمی، دولت جمهوری اسلامی، وزارت ارشاد و معاونت سینمایی، متعهد هستیم و خود را موظف می دانیم که در چارچوب قواعد جمهوری اسلامی کار کنیم و طبیعتا هرگونه اقدامی که بخواهد مواضع خانه سینما را غیر از این جلوه دهد، به اعتقاد ما پسندیده نیست.
* از این جنبه هم می شود به موضوع نگاه کرد که این اختلاف ها ممکن است طبیعی باشد. در دوره های قبل نیز این طور اختلاف نظرها وجود داشته است؟
** سجادپور: بنده چند بار این را عرض کردم، قائل به اختلاف نظر نیستم، نه این که اختلاف سلیقه ای وجود نداشته باشد، ولی معتقد به تعبیر اختلاف بین معاونت سینمایی و خانه سینما نیستم. بنده فکر می کنم که وقتی معاونت سینمایی، مدیریت رسمی سینمایی کشور، مسوول تمامی سینما با همه شاخه های آن است و باید راجع به هر اتفاقی که در سینما می افتد، پاسخگو باشد، هیچ زیرمجموعه ای نمی تواند بگوید که من با این معاونت اختلاف دارم. اختلاف، به معنی کنار کشیدن است; اگر بنده که مدیرکل ارزشیابی هستم، با آقای شمقدری اختلاف داشته باشم، نمی توانم که بایستم، نامه و بیانیه بدهم و غیره.
این اختلاف بی معناست، باید اجازه دهم که مدیریت کلان، کار خودش را انجام دهد و بالعکس. آیا تا به حال شنیدید که وزیری با رئیس جمهور اختلاف داشته باشد و کارشان به بیانیه و امثال آن بکشد؟ اصلا این خنده داراست! می خواهم بگویم که نباید این موضوع را تعبیر به اختلاف کنیم. احساس می کنم برخی از افراد اندکی سعی می کنند در تنور اختلاف بدمند.
* ما درحال حاضر به جای اختلاف از چه کلمه ای باید استفاده کنیم؟
** سجادپور: این تعبیر، تقصیر شما نیست. این تعبیر، توسط برخی از تریبون های تبلیغاتی و با تکرار زیاد، مطرح شده است. اصلا اختلافی وجود ندارد.
* آقای توحیدی اشاره کردند به اینکه این مساله می توانست در یک جمع اندکی مدیریت و حل شود، ولی این اتفاق نیفتاد، شما اظهارنظر می فرمایید؟
** سجادپور: بنده به آقای توحیدی نیز عرض کردم که واقعا نمی خواستم این بحث ها را اینجا انجام دهم. این گفت وگوها، بحث های رسانه ای نیست، ولی عرض کردم که هیچ تضمینی نداشت. فردی در یک جمع، حرفی را مطرح می کند، همه کف و سوت می زنند; افراد کلان صنف نیز آنجا هستند، ولی از هیچکس نفسی هم در نمی آید. هیچ تعریضی بر آن حرف، حتی به کنایه، صورت نمی گیرد، و باز آن فرد دعوت می شود روی سن و جایزه مهمتری می گیرد و دوباره به او تریبون می دهند و وی می گوید که دیگر حرفی برای گفتن ندارد. بنده اصلا متوجه نمی شوم. آنقدر زمینه برای این گفت وگوی بسیار بسیار خطرناک برای کل سینما، مساعد بوده است؟ چندهزار نفر در آن سالن بودند. اگر از آن همه دوربین که این صحنه ها را ثبت کرده و همه افرادی که این حرف ها را شنیدند، نیز بگذریم، چه تضمینی بود اگر برخوردی با این صحبت نمی شد و می گفتیم مشکلی ندارد، صدنفر دیگر، این موضوع را چراغ سبز تلقی نکنند برای اینکه در صد جای دیگر این حرف ها را جدی تر و با انگیزه بیشتر و بهتر بزنند، به امید اینکه برایشان صوت و کف زده شود و جایزه بزرگتر دیگری بگیرند. باید این خبر بپیچد که این کار غلطی بوده است و تمام صنف نیز این را بپذیرند و دیگر جائی تکرار نشود، چراکه ضربه آن را همه صنف خواهند خورد. بنده 6 روز بعد از مراسم، عکس العمل اول خود را نشان دادم. در این 6 روز هیچ تلاشی برای اصلاح صحبت هایش نکرد و وقتی این تلاش را انجام داد که با توقیف کار مواجه شد. برای خود صنف هم بهترین مکان، همان مراسم بود ولی هیچ چیز گفته نشد و تاسف بنده برای همین است که چرا هیچ کس در آنجا عکس العملی نشان نداد. برخی معتقد بودند اگر عکس العملی نشان می دادند، جو بدتر می شد. این هم، جمله بدی است، چراکه معلوم می شود زمینه برای این حرف ها، بسیار مساعد بوده است. این مساله به برگزارکننده مراسم برمی گردد که خواسته یا ناخواسته فضائی را فراهم نماید که این حرف ها در آن، عادی جلوه کند و آنوقت به پای همه نوشته شود. درحال حاضر ظاهرا کار به جایی کشیده شده که افراد مسوول آن برنامه، باید موضع خود را با این صحبت ها مشخص کنند. بنده نمی خواهم درحال حاضر اسمی از شخص خاصی ببرم. افرادی که مسوولیت صنف را به عهده دارند، با فرافکنی و طرح موضوعات فرعی، سعی نکنند موضوع اصلی را بپوشانند. موضوع اصلی باید حل شود.
* اجازه دهید اظهارنظر آقای توحیدی را درباره فرمایشات حضرتعالی بشنویم.
** سجادپور: بنده صادقانه می گویم به عنوان یکی از مدیران کشور، تا آخرین گام برای اینکه این ریشه از سینمای کشور کنده شود، ایستاده ام و این صحبت که سینما به منافع نظام و منافع ملی کار چندانی ندارد، از ذهن ها پاک شود. سینماگر اولین فردی است که ضربه می بیند. من شاهد صحبت های آقای فرهاد توحیدی نبودم چراکه در ایران حضور نداشتم و دیشب از سفر لبنان و جشنواره دفاع آنجا برگشتم. ولی حرف های ایشان را در سایت ها خواندم که در مراسم انیمیشن گفته بودند همه ما دلسوز و علاقمند نظام هستیم. و دوباره هم به کلمه "همه ما" تاکید کرده بودند. هم بنده و هم آقای توحیدی و دیگران از رفتار کاملا سیاسی و جناحی یک فرد خاص که مسوولیتی را در صنف دارد، آسیب می بینیم. یک عده می خواهند با پای رفاقت همه را بسوزانند.
* اجازه بدهید اظهارنظر آقای توحیدی را درباره صحبت های شما بشنویم.
** توحیدی: بنده در مورد آن دوستی که آقای سجادپور سربسته اسم شان را می برند و به گمانم منظورشان آقای عسگرپور است، فکر می کنم که ایشان جزو مدیران برجسته فرهنگی کشور هستند و سال ها در سمت های مختلف و مدیریت های فرهنگی وزارت ارشاد و سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی خدمت کردند و سال ها نیز در جبهه های دفاع مقدس حضور داشتند. ایشان دلسوز نظام هستند و بنده از نزدیک شاهد این موضوع بوده ام. چهارسال است که به طور مستقیم با ایشان کار می کنم و در بین دوستانی که متصوف به صفت بچه مسلمان های سینما هستند، از ایشان دلسوزتر، صادق تر و شجاع تر ندیده ام. فقط گمان می کنم که چشم ها را باید شست، جور دیگر باید دید. در مورد مسائلی که پیش آمده است، بنده به صراحت عرض کردم که موضع خانه سینما، حمایت از مواضع سینمائی افرادی است که درواقع کسوت سینماگری را ترک کردند و کسوت سیاست به تن کردند. اساسا تائید و گمان نمی کنیم که بچه های ما از آن اتاق داد زدند برزیل به ایران گل زده. به اندازه کافی در مورد این موضوع صحبت شده و به اندازه کافی هم دوستان مان اظهارنظر کردند و اشتباهاتی در مورد برخورد با این قضیه انجام شده است.
دوستان، فضای کشور را فراموش می کنند. سال گذشته در مراسم اختتامیه جشنواره فیلم کودک، اتفاقاتی افتاد. فکر می کنم که اگر قرار بود اتفاقات عجیب و غریبی بیفتد، باید سر آن جشنواره می افتاد. دو هفته پیش در مراسم جشنواره دفاع مقدس و در تئاتر هائی که روی صحنه رفت، در همایش ایرانیان، مسائلی پیش آمد که اگر قرار بود دوستان به این صورت وارد عمل شوند، آنجاها بستر مناسب تری برای ابراز نظر بود، و حوزه سینمائی و فرهنگی کشور این است که دوستان برنمی تابند. حوزه رسمی، فعالیت های صنفی و صنف را برنمی تابد. درواقع یک جزیره و برکه آرامی می خواهند که هرچه دوستان در حوزه های مدیریت دولتی گفتند، صبور باشند و به دیده منت بپذیرند. به گمان بنده این برداشت، برداشت درستی نیست.
* آقای توحیدی، بنده به عنوان فردی که سال هاست دورادور فعالیت های شما را دنبال می کنم، همیشه این اظهارنظرها را داشتید که چه باید کرد؟ پیشنهاد شما در شرایط فعلی برای بیرون رفتن از این شرایط چیست؟
** توحیدی: ما پیشنهاد کاملا مشخصی به معاونت محترم سینمائی دادیم و اختلافات معینی با این معاونت داریم که این اختلافات، در مورد رویکرد سینما به تولید، پخش و توزیع است. گمان می کنم پیشنهاد ما به اندازه کافی شنیده شده تا یک هیات حل اختلاف از نمایندگان ما، نمایندگان وزارت محترم ارشاد اسلامی، دوستان ما در معاونت سینمائی و نمایندگان شان و افرادی بی طرف تشکیل شود که به بررسی این اختلافات بپردازند و کوشش شود این مسائل از میان برود. باید برای تعالی سینمای ایران فکر کنیم. بنده در صدق نیت دوستان تردیدی ندارم و می دانم در فکر اعتلای سینمای ایران هستند. ممکن است روش ها و رویکردها متفاوت باشد و باید در مورد این روش ها نیز صحبت هائی انجام شود و انشا»الله به نقاط اشتراک برسیم.
* آقای توحیدی، اجازه بفرمائید ما نظر آقای سجادپور را بپرسیم.
** سجادپور: بنده صحبت های آقای توحیدی را شنیدم و ایشان را به عنوان فردی که علاقمند به حل این موضوع هستند، کاملا قبول دارم و می دانم به هیچ وجه با اتفاقات آنجا همراه نبودند و دلیلی هم ندارم که ایشان در نوشتن این بیانیه های کاملا توهین آمیز نقش داشته اند و از این موضع مبرایشان می دانم. اما هیات حل اختلاف، دارای دو گروه هم تراز است. هیچگاه یک مدیر که کلیات مسوولیتی را برعهده دارد، برای رفع اختلافش با اعضا، هیات حل اختلاف تشکیل نمی دهد، چراکه در آن صورت سنگ روی سنگ بد نمی شود. حوزه مسئولیت ها و حوزه پاسخگوئی، در قوانین موجود کاملا مشخص شده است. هیات حل اختلاف معنا ندارد، جز برای دو گروه هم تراز. فکر می کنم راه حل های ریش سفیدی نمی تواند مشکل بزرگ سینمای ما را که همان وجود برخی نقاط به شدت خطرناک است، حل کند. در سینما، فساد سیاسی وجود دارد و کل سینما را خراب می کند. تعداد بسیار معدودی که اگر بخواهیم با درصد ریاضی آن را بیان کنیم، به سه درصد تمام اهالی سینما هم نمی رسند، با عنوان یک کانون ایجاد فتنه سیاسی، در حال آلوده کردن کل سینما هستند. متاسفانه یکی دو نفر از آنها در برخی نقاط کلیدی صنف حضور دارند و باید ریشه این ماجرا، به شکل اساسی اصلاح شود. تا زمانی که می خواهند از هرچیزی، برای دمیدن به اهداف کاملا از بیرون خط گرفته شده سیاسی استفاده کنند، کاری از پیش نمی برند و از آنجایی که ما به دقت این موضوع را شناسائی کردیم و درست روی آن انگشت گذاشتیم و به نظر می آید که نیمی از راه را رفته ایم و دقیقا نقطه درد را پیدا کرده ایم، با اجازه از آقای توحیدی می خواهم بگویم زمانی می شود درباره این پیشنهادات صحبت کرد که وجود کانون های اصلی که می خواهند به هرقیمت فضا را متشنج کنند، علیه منافع ملی نباشد.
این را خوب می دانند که این حساسیت ما، روی شخص یا گروه نیست، بلکه روی منافع ملی است. این ها خوب می دانند که درحال حاضر، با تحمل فشارها و پرداخت بسیاری از هزینه ها، خیلی از مشکلات سینما و سیما را رفع کرده ایم. عرض کردم که نه تنها تا آخر محکم ایستاده ایم تا این نقطه فساد از بین برود، بلکه حتی یک میلی متر هم عقب نشینی نمی کنیم. چراکه این نقطه فساد، منافع ملی ما را هدف گرفته است. ما به هیچ عنوان کوتاه نمی آئیم و فکر می کنم دوستان بسیار خوبی مانند آقای توحیدی، می توانند به از بین بردن این نقطه فساد و راحت کردن تمامی اهالی سینما کمک کنند و خواهند دید که درباره انتقادات بسیار تند به شخص خودمان، هیچ عکس العملی نخواهیم داشت ولی در مورد منافع نظام، شوخی نداریم. اگر سینما در این قضیه بدنام شود، آنچنان آسیبی می بینیم که تمام زحمات به هدر خواهد رفت.
* آقای سجادپور، شما فرمودید که بستر انتقادپذیری وجود دارد، ولی آقای توحیدی گفتند که برخی افراد این موضوع را بر نمی تابند و آن را به عنوان یک مشکل اساسی مطرح کردند.
** سجادپور: بعضی افراد، صنف را برای اهداف خود طراحی کردند تا هر زمان تیم دیگری، نظری غیر از نظر خودشان داشت، آن را علیه آن تیم فعال کنند. اتفاقا آن تیم هم فعال نشد. همکاری بسیار خوبی نیز داشتند تا زمانی که این بحث ها مطرح گردید و وقتی این اتفاق افتاد، طبیعتا روی منافع نظام، دست گذاشته شد. سکوت ما بسیار آسیب زننده بود و می دانستیم اعتراض و برخورد توقیفی، حاشیه های بسیاری دارد ولی دیدم اگر یکبار به همین شکل، روی نقطه فساد دست گذاشته شود تا از بین برود، به تمام این حاشیه ها می ارزد. جناب آقای توحیدی، منظور بنده را به خوبی متوجه می شوند. بازهم امیدوارم ایشان و برخی عقلای صنف که هنوز دارای مسوولیت هستند، اجازه ندهند برخی افراد اقلیت با بحث فرعی، موضوع اصلی را به فراموشی سپارند و فضا را متشنج کنند. این مساله، هیچ راه حلی جز از بین بردن نقطه فساد ندارد.
* آقای توحیدی، آقای سجادپور شفاف سازی و تاکید بر اصول ارزشی و والا را مورد تاکید قرار دادند. شما صحبت های دیگری دارید؟
** توحیدی: ضمن این که به ارزش ها و اصول والا تاکید مجدد دارم، اجازه دهید با فرمایشات آقای سجادپور مخالفت کنم. به گمان بنده مساله از فاصله ای نشات می گیرد که بین مدیریت دولتی و مدیریت صنفی ایجاد شده و قصور هم نیست که نقاطی در صنف وجود دارند. همه دوستانی که در مدیریت صنفی فعالیت می کنند، از فرزندان نظام هستند. گمان می کنم فقط سو»تفاهم ها و سو» تعابیری وجود دارد که به نظر من، باید فضا را آرام کرد. مشکل اصلی، در نگاه مدیریتی است. ما با نگاه مدیریتی دوستان مشکل داریم و به جایگاه دیگری معترض نیستیم. تصور می کنیم برخی برنامه ها باید اصلاح گردد و رویکردها به بحث گذاشته شود. اگر بخشی از رویکردها و سیاست هایی که گاهی دوستان آنها را برنمی تابند- البته به جز آقای سجادپور که همیشه به همه مباحثات ورود می کنند- عوض شود، نقاط اشتراکی به وجود خواهد آمد و صنف و مدیریت دولتی می توانند با یکدیگر به درستی کار کنند.
* آقای سجادپور، با توجه به مجموع صحبت هائی که شد، بفرمائید به هرحال چشم انداز آینده چگونه است؟
** سجادپور: بنده چشم انداز بسیار خوبی می بینم و اصلا اعتقادی به ایجاد بحران ندارم و چرخ تولید فیلم ها در کشور بسیار خوب در حال چرخش است. برای اولین بار در سال گذشته، معضل بیکاری بسیار کم شد و افراد درحال کارند و دستمزدها پرداخت می شود. سرمایه ها به سینما می آید و فیلم های متنوعی در حال تولید است. ما حتی برای اکران نیز که نقطه ضعف جدی سینمای ایران است، فکرهای بسیار دقیق داریم که بعد از جشنواره آنها را اجرائی خواهیم کرد. دولت هم در بالاترین حد در حال ورود به سینما است به طوریکه شخص رئیس جمهور گفتند مشکل زیرساختی سینما را خودم حل خواهم کرد. مشکلات زیرساختی، مشکلات بزرگی است که با بودجه معاونت سینمائی قابل حل نبود. باید کلیات دولت وارد می شد که این کار انجام شده و بازاریابی بین المللی و اکران بین المللی آثار سینمائی ایران و بخش عمده ای از بازگشت بودجه با ارز، باحضور مستقیم دستگاه دیپلماسی کشور درحال انجام است که ما از 7-8 کشور اطراف کم کم شروع می کنیم و به کشورهای دیگر گسترش می دهیم و فکر می کنم وضعیت سینمای کشور بسیار خوب باشد و صنف واقعی سینماگر که هدف شان فقط هنر و فرهنگ است و عاشق منافع ملی و مردم شان هستند، بهتر از این اوضاع را مدنظر نخواهند داشت.
همه این ها برای خود ما هم است، ما نیز سینماگریم و باید یک روزی این میزها را رها کنیم و به دنبال کارمان در سینما برویم. می خواهیم سینمائی پررونق و قوی داشته باشیم تا مردم دوباره به ما اعتماد کنند و وارد سالن شوند. تمامی این ها به طور موازی با اهداف زیرساختی درحال انجام شدن است و جناب آقای شمقدری، معاون محترم سینمائی، در یکمین سال گرفتن مسوولیت شان که در همین ایام است، در همدان، مصاحبه ای خواهند داشت و مطالبی را به صورت روشن و مشخص خواهند گفت و باز هم ما دیالوگ هایی را که همیشه با صنوف و اقشار مختلف، در جلسات متعدد داشتیم، همچنان ادامه خواهیم داد. این مساله، مهم اما کوچک است. یعنی لاینحل نیست، اتفاقا راه حل ساده ای دارد و فقط برخی افراد می خواهند با شلوغ کردن، راه حل را به تاخیر بیندازند. انشا»الله این هم قابل حل است. فکر می کنم نشانه های حل این موضوع کاملا دیده می شود و بنده سپاسگزارم.