مسیحیت تبشیری جدید
با تغییر فضای داخلی ایران پس از صفویه، از شدت فعالیت های تبلیغی کاسته شد، اما هرگز متوقف نشد و مجدداً در دوره قاجاریه و پهلوی با جدیت بیشتر و با برنامه های گسترده تری ادامه یافت، اما ترویج مسیحیت تبشیری پس از انقلاب به ویژه در چند سال اخیر که فعالیت خود را شدت بخشیده است، رویکردی متفاوت از گذشته و کاملاً حرکتی سیاسی و امنیتی دارد که توجه دقیق و هوشیاری مراکز امنیتی و اطلاعاتی کشور را در این خصوص می طلبد. برای شناخت دقیق این گروه ها باید به این هشدار دکتر علی حمیدیان توجه کرد که می گوید: «این گروه ها به خارج از کشور متصل هستند و از آنها دستور می گیرند و تأمین مالی می شوند. آنها می توانند مشکلات امنیتی زیادی برای کشور ایجاد کنند. این گروه ها تا حد زیادی مورد حمایت رسانه و سیاسیون غرب هستند. هدف اصلی آنها برای جذب مخاطب، بچه مسلمان ها هستند، اما دخترها و پسران فراری بیشتر در معرض خطر پیوستن به این گروه ها قرار می گیرند. هدف آنها این است که جمهوری مسیحی را به جای جمهوری اسلامی در دستور کار قرار دهند، در پایان نامه های خود به یکدیگر می نویسند: «به امید آنکه جمهوری مسیحیت جایگزین جمهوری اسلامی شود» آنها حتی خلیج فارس را خلیج مسیحیت می دانند. در کل سیاسی حرکت می کنند.»
اغلب گروندگان جدید به مسیحیت تبشیری از سه راه به این آیین جذب شده اند: حضوری، تلویزیونی و اینترنتی. این افراد اغلب توسط فردی به آیین مسیحیت دعوت شده اند که در دانشگاه محل تحصیل شان و یا در محل کار و سکونت شان با آنها آشنایی داشته اند. گروه دیگر نیز از طریق مشاهده برنامه های تلویزیونی و سایت های اینترنتی به این آیین گرویده اند. برنامه های جذاب، سخنرانان توانا، دروغ های بزرگ در زمینه اعجاز و...، گفت وگوها و تبلیغ آزادی های مفرط در این برنامه ها بر جذب جوانان کمک شایانی می کند. مخاطبان تلویزیون های فارسی زبان اغلب با خارج از کشور تماس برقرار کرده و به وسیله مجریان و اپراتورهای تلفن به یکی از کلیساهای خانگی و کشیش های فعال در آن جذب می شوند.
افراد جذب شده به یکی از محافل داخل و یا خارج از کشور با در نظر گرفتن بضاعت مالی سفر برای مسافر یا مجموعه دعوت کننده دعوت می شوند. جلسات داخلی در منازل یاد شده موسوم به کلیساهای خانگی که اغلب در مناطق مرفه شهرهای بزرگ قرار دارد برگزار می شود. جلسات خارجی که بیشتر به منظور برنامه سازی، برگزاری جلسات بزرگ کلیسایی و... برپا می شوند در کشورهایی نظیر ترکیه، قبرس، یونان و... تشکیل می شود. عمده میهمانان این جلسات با هزینه سازمان های تبلیغی مسیحیت، سفر و اقامت می کنند. پس از مدتی افراد جذب شده پس از طی مراحل فشرده آموزشی به عوامل جذب که باید سازنده یک شبکه هرمی دیگر باشند، تبدیل می شوند. بیشتر این افراد طوطی وار به تکرار آموزه های شان می پردازند و از حداقل اطلاعات عقیدتی برخوردارند.
جذبشدگان به مسیحیت چه کسانی هستند
طبق بررسی های انجام شده اکثر این افراد را افراد ناراضی، منزوی و ضداخلاق فردی و اجتماعی تشکیل می دهند و کمتر بین آنها اهل تأمل و مطالعه یافت می شود. این افراد جذب شده شامل گروه های زیر می شوند:
دانشگاهیان
با توجه به نقش و تأثیرات متقابل و بسیار مهم دانشگاهیان در تحرک جریان مسیحیت، سهم عمده ای از مجذوبان را دانشگاهیان (البته در سطوح پایین دانشجویی) تشکیل می دهند. این قشر از مجذوبان مسیحیت عموماً دچار توهمات روشنفکرگونه و نوعی از تعصب نفس محور هستند. البته اغلب دانشجویان مسلمان از زیرپا گذاشتن شریعت مبین اسلام پرهیز دارند و تنها گروه اندکی دچار این انحرافات عقیدتی شده اند، اما طبیعتاً بی توجهی به آنها می تواند منجر به گسترش پدیده ترویج جریان انحرافی مذکور در دانشگاه های کشور شود.
فواحش
دختران فراری، زنان فاحشه، کودکان خیابانی و... به دلیل عدم برخورداری از پشتیبانی معنوی و مادی، دیگر طعمه هایی هستند که مورد بهره برداری مبلغان مسیحیت قرار می گیرند. این افراد با استدلال اینکه یکی از حواریون عیسی مسیح «فاحشه» بوده است و عیسی(ع) او را دوست می داشته است، نسبت به جذب زنان فاسد به آیین مسیحیت اقدام می کنند و بعضاً پس از جذب از همین افراد برای توزیع انجیل در معابر استفاده می کنند.
بیدینها
شکل گیری گروهی غیرمنسجم که باور مشخصی به هیچ یک از ادیان ندارند به صورت محسوس قابل مشاهده است. تلاش بعدی مبلغان مسیحیت بر روی این گروه از افراد جریان دارد. توفیق قابل توجهی نیز نصیب مبلغان می شود، زیرا افراد مذکور در عین حال آیینی را می پذیرند که هیچ الزام مشخصی را برای ایشان به همراه ندارد.
مخالفان سیاسی
مخالفان سیاسی جمهوری اسلامی ایران به نحو بارزی دچار بی هویتی در خصوص اندیشه دینی هستند. از یک سو ایشان باور دارند که باید روشنفکرانی باشند که دین را به عنوان مجموعه ای از عقاید کهنه تخریب کنند و از سوی دیگر به شدت احساس خلأ معنوی می کنند. همچنین مخالفان سیاسی جهت جبران خسارت های مادی و معنوی شان در قبال برقراری حکومت اسلامی بهترین راه را در زمینه عقیدتی حرکت در مسیر مسیحیت انحرافی می یابند. شواهد بسیار زیادی از گرویدن سلطنت طلبان، گروه های رادیکال دانشجویی، اعضای سازمان های برانداز مسلح و... در این زمینه موجود است.
با تهدیدات رواج مسیحیت جدید در ایران در پی فعالیت و گسترش مسیحیت صهیونیستی، تهدیدهای متعددی متوجه فضای کشور می شود که عبارتند از:
برقراری ارتباطات تلفنی و اینترنتی سریع با خارج از کشور که موجبات جذب افراد به سازمان های جاسوسی غرب را با انگیزه مذهبی فراهم می آورد.
شیوع یافتن تفکر شیطانی تقدس اسرائیل و آنچه مرتبط با آن است.
افزایش مسافرت های قانونی و غیرقانونی اتباع جمهوری اسلامی ایران به محافل مشکوک، در کشورهای بیگانه.
در پایان ذکر این نکته مهم از اعترافات برخی از دستگیرشدگان کلیساهای خانگی تبشیری موید این ادعاست که این اماکن که نام کلیسا را بر خود نهاده اند نه تنها مکانی برای عبادت نیستند، بلکه به مکانی برای ترویج عقاید ضددینی به ویژه اسلامی و مقابله با نظام جمهوری اسلامی ایران تبدیل شده اند. به گفته این افراد، مسئولان این کلیساها به هیچ وجه دین مسیح را تبلیغ نمی کنند و فقط قصدشان کم کردن تعداد جوانان مسلمان و دین گریز کردن آنها است و تحت هیچ شرایط برایشان مهم نیست که چقدر به مسیح ایمان دارند. بنابراین این اماکن به محل هایی برای ترویج موضوعات غیراخلاقی و اعمال خلاف عرف و مذهب تبدیل شده است که این مسئله قطعاً در دراز مدت مشکلات سیاسی و امنیتی برای نظام در پی خواهد داشت.