رقابت آمریکا و چین برای کنترل غرب اقیانوس آرام

پایگاه تحلیلی "سالن" در تحلیلی درباره روابط پکن ـ واشنگتن و اقدامات محرک کاخ سفید در آسیا هشدار می‌دهد که رقابت آمریکا و چین برای کنترل غرب اقیانوس آرام ممکن است به جنگ بین دو طرف تبدیل شود.
به گزارش فارس، پایگاه تحلیلی "سالن" در گزارشی با عنوان "طرح جدید پنتاگون برای جنگ با چین" به قلم "استفان گلین" می‌نویسد: پنتاگون در تابستان جاری به رغم ادامه بحران اقتصادی در آمریکا به طور موثری در حال بررسی معامله دو وضعیت بغرنج نظامی با احتمالا یک وضعیت بغرنج نظامی دیگر است. واشنگتن با کاهش تعهداتش در عراق و افغانستان و در عین حال توجه دوباره به آسیا تعداد قابل توجهی از نیروهایش را از خلیج فارس خارج نمی‌کند زیرا آنها را دوباره برای جنگی آینده با بزرگ‌ترین طلبکار خود یعنی چین مستقر خواهد کرد.
آمریکا در حال برنامه‌ریزی برای شکست رقیب نوظهور آسیایی خود است
به گزارش پایگاه "دیفنس ترید پرس"، مقامات پنتاگون در تلاش برای یافتن راه‌هایی برای اتخاذ مفهومی با عنوان مبارزه هوا-دریا خصوصا درباره چین هستند که می‌تواند دروغ بودن ادعاهای واشنگتن مبنی بر اینکه این کشور طرحی برای شکست رقیب در حاضر ظهور آسیایی‌اش ندارد را فاش کند. مقاله‌ای که اخیرا در مجله "اینساید پنتاگون" منتشر شد، نشان می‌دهد که گروه کوچکی از افسران نیروی دریایی آمریکا که از آنها با عنوان تیم "یکپارچگی چین" یاد می‌شود "به سختی در حال تمرین درس‌های مربوط به مبارزه هوا-دریا در صورت درگیری احتمالی با چین هستند".
ارتش آمریکا در حال تمرین برای مقابله با جنگ‌های نامنظم است
مبارزه هوا-دریا که در دهه 1990 طراحی شده و اخیرا در یکی از یادداشت‌های محرمانه نیروی هوایی-دریایی آمریکا مربوط به سال 2009 فاش شد، وسیله‌ای برای سازگاری دادن ارتش آمریکا برای مقابله با تهدیدهای جنگ‌های نامنظم در غرب اقیانوس آرام و همچنین تهدیدهای ایران و چین در خلیج فارس است. (این مسئله خود نکته مهمی است: اگر آمریکا در 45 سال گذشته با جنگ‌های نامنظم مشکلی نداشت چرا باید جنگ با ایران یا چین متفاوت باشد؟) این طرح راهنمای برنامه‌ریزی دفاعی سال 1992 را تکمیل می‌کند که دستورالعملی دولتی بود و مانع ظهور هر رقیب برابری که ممکن بود تسلط آمریکا در سطح جهان را به چالش بکشد، می‌شد. این راهنمای برنامه‌ریزی سند پنتاگون برای کنترل آنچه که طراحان دفاعی آن را مشترکات جهانی می‌نامند، و نوعی حسن تعبیر از راه‌های آبی، پل‌های زمینی و کریدورهای هوایی بود که شریان‌های تجارت بین‌الملل هستند. اگر قدرتی خارجی بخواهد این تسلط آمریکا را به چالش بکشد به معنای آن است که علیه آمریکا اعلام جنگ کرده و این دقیقا همان چیزی است که به نظر می‌رسد چین در حال انجام آن در دریای جنوب چین است که یکی از آبراه‌های پررقابت و مملو از منابع در آسیای جنوب شرقی محسوب می‌شود.
جنگ‌های خلیج فارس مانع دستیابی واشنگتن به منابعی می‌شوند که به آنها نیاز دارد
با توجه به این حقیقت بود که ژنرال "جیم آموس"، فرمانده تفنگداران آمریکایی در ضیافت شامی به میزبانی مرکز امنیت جدید آمریکا در اواخر ماه مه اظهار داشت که جنگ‌هایی که در خلیج فارس رخ می‌دهند مانع دستیابی واشنگتن به منابعی می‌شوند که به آنها نیاز دارد تا با چین که روز به روز مدعی‌تر می‌شود، مقابله کند. وی گفت: "ما دوست داشتیم این مسئله را حل کنیم اما فکر نمی‌کنم از نیروی لازم برای انجام این کار برخوردار باشیم." آموس با صراحت لهجه‌اش تازه‌ترین اظهارات یک مقام نظامی آمریکایی را درباره طرح‌های نیروهایش پس از خروج از افغانستان بیان می‌کند.
آمریکا در حال بسیج نیروهایش در آسیاست
بسیج نیروهای آمریکایی در آسیا در حال وقوع است همچنان که در یکی از تحقیقات بهار سال 2001 پنتاگون با عنوان "آسیا 2025" آمده است که چین یکی از "رقبای دائمی آمریکاست" خصوصا در زمینه "ماجراجویی‌های نظامی خارجی". سه سال بعد، دولت آمریکا طرحی را علنی کرد که در آن خواستار ایجاد پایگاه‌هایی در آسیای مرکزی و خاورمیانه شده بود که بخشی از آن به خاطر محصور کردن جمهوری خلق چین بود. به طور مشابه، توافق همکاری آمریکا و هند در سال 2008 درباره انرژی هسته‌ای نیز مانور روشنی از بازدارندگی علیه پکن بود. گزارشات خبری در اواخر ماه مارس درباره افزایش نیروهای آمریکایی در آسیا خبر دادند که شامل تقویت نیروی دریایی و همکاری گسترده با متحدان می‌شد. در عین حال واشنگتن در حال انجام یک تلاش چندساله برای تبدیل "گوام" به مقر اصلی خود در اقیانوس آرام است، ابتکاری آنقدر وسیع که "جان پایک" از موسسه "امنیت جهانی" واشنگتن دی‌سی پیش‌بینی کرده است واشنگتن می‌خواهد "کره زمین را از سال 2015 از گوام و دیه‌گوگارسیا اداره کند".
پکن آمریکا را در منطقه دریای جنوب چین به عنوان یک تهدید می‌شناسد
چین به رغم متحدان آمریکا در آسیا و اروپا وظایف مربوط به حفظ امنیت ملی‌اش را به قدرت‌های خارجی محول نمی‌کند خصوصا هنگامی که نوبت به مسائل مربوط به دریای جنوب چین می‌رسد. پکن در این منطقه آمریکا را بیش از همیشه نه به عنوان شریکی راهبردی بلکه به عنوان تهدیدی مستقیم می‌شناسد. در سال 2007 هنگامی که چین یکی از ماهواره‌های هواشناسی خود را با یک موشک بالستیک منهدم کرد، نوعی هشدار برای واشنگتن بود زیرا شش سال پیش یکی از هواپیماهای جاسوسی آمریکا توسط یک جنگنده چینی از ساحل "هاینان آیلند" به عقب رانده شده بود. اگرچه بحرانی که پس از این رخداد ایجاد شد از طریق دیپلماتیک حل گردید اما بسیاری در واشنگتن از آن به عنوان صحه‌ای بر ایده آسیای مشکل‌آفرین 2025 یاد کردند. در واقع این درگیری پس از افزایش بیش از اندازه پروازهای آمریکا در این منطقه در دوران کلینتون رخ داد و منجر به اقدام سیاسی پکن شد و در دوران ریاست جمهوری بوش نیز همچنان درباره آن بحث می‌شد. حادثه هاینان نتیجه اجتناب‌ناپذیر رژیم نظارتی مداخله‌جویانه آمریکا بود.
آمریکا درباره جزایر واقع در دریای جنوب چین علیه پکن موضع‌گیری کرده است
علاوه بر چین، ویتنام، برونئی، تایوان، مالزی و فیلیپین نیز همگی مدعی مالکیت جزایر واقع در دریای جنوب چین هستند. آمریکا در این مورد به جای اینکه با دیپلماسی آرام از وقوع آتش‌افروزی جلوگیری کند همواره علیه پکن موضع گرفته است. در مارس 2010 هنگامی که یک مقام چینی به رسانه‌های ژاپنی اعلام کرد که این منطقه "هسته مرکزی منافع" حاکمیت چین است، کاخ سفید در اقدامی تلافی‌جویانه اعلام کرد که آزادی دریانوردی ناوگان نظامی این کشور نیز جزو "منافع ملی" آمریکاست. به گفته "نانگ هونگ" و "ونران جیانگ" دو محقق چینی در مقاله اول جولای بولتن "بنیاد جیمز تاون واشنگتن" درباره چین، هسته مرکزی منافع که مقام چینی به آن اشاره کرد به نوعی "راه حلی صلح‌آمیز" برای مناقشه‌ها بود.
به رغم این حقیقت، کاخ سفید از پایین آمدن از موضعش خودداری کرد. دو هفته پیش سه کشتی نیروی دریایی آمریکا به ویتنام، دشمن دیرینه چین، رفتند و درست در زمانی که روابط بین پکن و هانوی به تیرگی گراییده بود مانور مشترک نظامی با نیروهای ویتنامی برگزار کردند و این مسئله منجر به اعتراض رسمی از سوی چینی‌ها شد. ماه گذشته "هیلاری کلینتون"، وزیر خارجه آمریکا به مانیل سفر کرد و در آن به میزبانان خود اطمینان داد که آمریکا به قرارداد دفاعی خود با فیلیپین پایبند است و به این کشور به صورتی مناسب تسلیحات جدید می‌فروشد.
چین به طور آشکار در حال مبارزه برای کنترل غرب اقیانوس آرام است
دولت آمریکا برای اولین بار از زمان پایان جنگ سرد تاکنون با محدودیت‌های عملی راهنمای برنامه‌ریزی دفاعی 1992 مواجه شده است. نشریه "اینساید پنتاگون" در مقاله‌ای درباره مبارزه هوا دریا و تیم یکپارچگی چین به نکته‌ای مهم به نقل از "اندرو کرپینویچ"، رئیس مرکز ارزیابی‌های راهبردی و بودجه‌ای واشنگتن اشاره کرد. وی اظهار داشت که چین به وضوح در حال مبارزه برای کنترل غرب اقیانوس آرام است و "ما باید تصمیم بگیریم که آیا قصد رقابت داریم یا خیر. اگر این کار را نکنیم آنگاه باید تغییر توازن نظامی را بپذیریم و اگر نه باید بررسی کنیم که چگونه می‌توانیم به طور موثر رقابت کنیم.".
بی‌توجهی به توازن میان تعهدات و منابع موجود، آمریکا را به کشوری مفلس تبدیل کرده است
اکنون واشنگتن باید میان تعهدات خود در سراسر جهان با منابعی که برای حفاظت از آنها نیاز است، نوعی تعادل برقرار کند زیرا بی‌توجهی به این مسئله منجر به بحران بدهی‌ها در این کشور شده و آمریکا را تقریبا به کشوری مفلس تبدیل کرده است. این مسئله درباره هزینه‌های فلج‌کننده سیاست دفاعی نیز صادق است که سلطه بر جهان را به ضرورتی بی‌منطق تبدیل کرده است.